Afrim Caka: Mendja fundamentaliste islamike

MENDJA FUNDAMENTALISTE ISLAMIKE

Nga Afrim Caka

Problemi i regjimeve dhe i hoxhallarëve musliman është se ata nuk janë islamikë aq sa duhet. Vetëm duke iu kthyer Islamit, u thonë ai ndjekësve të tyre, për muslimanët nuk mund të  ketë ligje e drejtësi.

Demokracia, për hoxhallarët, është një shpikje përendimore. Idetë e saj të lirisë dhe tolerancës sjellin degjenerim dhe shthurje, gjithmonë sipas hoxhallarëve. Hoxhallarët dhe ata që mendojnë si ata, kërkojnë të përmbysin çdo vlerë të botës shqiptare – ndoshta në të gjitha trojet shqiptare – dhe t’i zavëndësojnë ato me politika të ndërtuara mbi parime strike të Islamit radikal, të drejtuara nga ligji islamik (sharia) dhe të bazuara tek kalifati (mbretëria islamike e shekullit të shtatëmbëdhjetë e Arabisë). Modeli i tyre nga kohët moderne ishte regjimi Taleban në Afganistan.

Ka nga ata hoxhallarë shqiptar, vallë,?shqiptar jo, këtë? Thashë “shqiptar!” JO, të cilët janë në një mendje me Bin Ladenin se arsyeja e katraurës në të cilës gjendet Shqipëria, Dardania, Ilirida është pikërisht Islami fundamentalistë.Predikues si hoxhallarët, imamët dhe besimtarët e tyre ngulmojnë se Ilami është një “fe e paqes”, në faktë është një fe shtypëse dhe e prapambetur. Sot, ne kemi të bëjmë me një problem më të ndërlikuar: për fundamentalistët Islami konsiderohet si modeli i vetëm për të gjitha fushat e jetës, duke përfshirë edhe politikën.

Ideja e përfaqësimit, e zgjedhjeve, e votimit popullor, e institucioneve politike të rregulluara nga ligje të formuluara nga një asamble paralamentare, ligje që ruhen dhe përkrahen nga një sistem gjyqësor i pavarur, ideja e shtetit dardanë laik... të gjitha këto janë thellësisht të papajtueshme me traditën politike myslimane.

“Mbretërit të errësirë” e Testamentit të Vjetër zor mund t’i quash demokratë. Predikuesit e kuranit, që mbahen më të mençurit i të gjithëve, ishin sundimtarë absolut. Kurani përmban gjithashtu pasazhe që duket sikur përligjin skllavërinë dhe nënshtrimin e grave. Pra nuk duhet lejuar vetes që hoxhallarët të na frymëzojnë me anti vlera kuranore për të gjetur çelësin e natyrës së vërtetë të Islamit. Kurani është një libër i gjerë, plot poezi dhe kontradikta si kaliftha në Aleksandri. Muslimanët kanë djegur nga thesarët më të mëdhenj të botës antike, biblotekën e Aleksandrisë. Zjarri zgjati për gjashtë muaj: Bibloteka ka qenë kaq e madhe saqë u deshën gjashtë muaj që të shkrumbohej, dhe autori i këtij zjarri ka qenë një kalif musliman.

Logjika e tij ishte e llojit të parë të religjionit. Ai hyri në biblotekë me Kuranin në dorë, në dorën tjetër kishte një pishtar të ndezur  dhe i tha rojës:

“Kam një pytje të thjeshtë. Në këtë biblotekë shumë të madhe ka miljona libra...!”.

Këto libra përmbanin të gjitha njohuritë e njerëzimit për kohën dhe në fakt kishte më shumë nga ç’dimë tani, aty kishte edhe informacione për Atlantidën, kontinentin e zhdukurnë fundin e detit. Aty kanë qenë grumbulluar tekstet për Atlantidën. Ishte bibloteka më e vjetër që mund që mund të kishtë ekzistuar ndonjëherë, një pronë tepër e madhe. Nëse do të kishte mbijetuar, ndoshta sot njerëzimi do të ishte krejtësisht ndryshe, sepse ne sot ende zbulojmë gjëra, sepse ne sot ende zbulojmë gjëra që në atë kohë kanë qenë të ditura e të zbuluara.

Ky kalif tha:

“Nëse kjo biblotekë përmban vetëm atë që thuhet në Kuran, nuk është e nevojshme, është e tepërt; dhe e kundërta, nëse përmban më shumë se ç’ka në Kuran, atëherë është e gabuar dhe duhet të shkatërrohet menjëherë!”.

Në të dy rastet sipas Kalifit musliman ajo duhet të shkatërrohej. Nëse përmbajtjet janë të njëjtat me të Kuranit, është e tepërt; pse duhet t’i mbajmë kot? Kurani është më se i mjaftueshëm. Dhe nëse deklaron që ka më shumë se ç’thuhet në Kuran, atëherë ato gjëra me sihuri janë të gabuara, sepse “Kurani” është e vërteta. Duke mbajtur Kuranin në njërën dorë, ia vuri flakën me dorën tjetër... në emër të Kuranit e të Kalifit primtiv. Atë ditë, në qiell, Muhameti duhet të ketë qarë me dëshpërim, sepse në emrin e tyre iu vu flaka asaj bibloteke.

Ky është  lloji i parë i religjionit fundamentalistë. Duhet gjitmonë të bëjmë kujdes, sepse ky lloj fanatzmi primitiv ekziston tek të “gjithë besimtarët”. Të gjithë shqiptarët duhet të jenë të vëmendshëm në menyrë që të mos biem brenda në humnerë; vetëm kështu mund të mbrojmë  vlerat tona kulturore e historike. Besimtarët lëkunden mbi një  ide si një  lis padegë; sepse besimi i paprekshëm nga drejtësia që kanë mendjen e tyre i bën ata shërbëtor të bindur... Mendja e tyre është e çuditëshme dhe e zhytur në errësirë, e përshkruar nga depresionet dhe ekzaltizmet pa asnjë  rregull, por me aq pasion dhe me aq besnikëri, sa askush tjetër në  botë .

Egjithë  etja për islamizëm radikal, që  herë  herë  degjeneron në mosbesim, është në të vërtetë mendja osidentale, oriantale... Mendjes së Orientit ashtu si rrugëve të tij piktoreske, i mungon tërësisht simetria KOMBETARE. Arsyetimi i saj është një thjeshtësie përshkruese e paparë  antikombëtare. Por gjërat kanë shkuar nga një ekstrem në tjetrin, si një  shpikje gjeopolitike e luftës së  shenjtë.

Në  vendet e rrë nuara nga korrupsioni si vendi ynë fundamentalizmi është burim i gatshëm për dhunë fetare. Prandaj nuk është aspak për të habitur që ajo është themeli mbi të cilin këto grupe radikale kanë lulëzuar në trojet shqiptare. Forma e veçantë – fundamentalizmi islamik – është  specifik për rajonin tonë, por dinamika e bazës është e ngjashme me atë të lindjes së talibanizmit, madje dhe të populizimit në trojet shqiptare.