Hasan dhe Lajde Blakaj: Lamtumirë ti vendi im

Lamtumirë ti vendi im

Lamtumirë ti vend i bukur

Lamtumirë ti vendi im

Ku kam ecur ku jam dukur

Tash t’ kujtoj më përmallim

Lamtumirë ju kreshta male

Shkëmb i kuq më flamur

Lamtumirë edhe ju Shkame

Uji burimi që rrjedh ndër gurë

Edhe ty fusha e verrit

Lamtumirë po të them një herë

Erës lehtë që frynë nga veri

Fllad të këndshëm që sjell n ‘pranverë

Nënë e dashur moj nënëloke

Lamtumirë tash po të them

T’ mbuloj dhe i asaj toke

Shpirti mua për ty po m ‘dhembë

Sa herë t´vi unë të varri

Bij në gjunjë dhe të kujtoj

Të sjell lule nga livadhi

Veten n’ lot e ngushëlloj

Lamtumirë ti baba im

Që lëngon në t ‘moçmin shtrat

Ti shoh sytë më lot n’ pikëllim

E pret derën më tu hapë

I shoh rrugët, më shtëpi

Lagje t’ bukura në katund

Rrugë të zbrazëta pa të rijë

Kanë ikë larg, për ndonjë punë

Lamtumirë ti axha im

Që lë lahutën varë në tra

Trupi yt po kalbet n’ dhe

E nipat tu nuk dinë më i ra

As ogiçëve s´u ndihet kumbona

Si dikur në kodër të thatë

Në kullosa n’ bjeshkët tona

Të shkelë këmba veç barë t ‘gjatë

Lamtumirë ti vendi im

Që po zbehësh më ngadalë

Të mbaj n ´zemër më admirim

Le t’ shpresojmë për nip e djalë

Kohë të gjatë këtu jetoj

Mendjen e kam unë veç të ti

S´ka ditë të zotit që s´kujtoj

Kur atë ditë t´me marrësh n’ gji

Shoh qytetin, pallatin mbretëror

Janë t’ praruar krejt më ar

Nuk e ndie as m’ flenë n’ kraharor

Veç në ty unë ndihem gjallë.

Stockholm 20 gusht 2019

Hasan dhe Lajde Blakaj