Neki Lulaj: Po vjen Ahmet Delia!

Po vjen Ahmet Delia!

Hej, ta lumsha zemrën sa shkëmbi, Ahmet Delia!

Bash si stërralli që me xixa zjarri ndizet

Me ty e di fort mirë ku e ka gurrën liria

Me ty ia njoh regëtimat e zemrës Kosovës martire.

Në gjunjë ulem në shtaoren ku marr hijen e bajrakut

Me ty i djeg gjerdhet që më jep largësia.

Oo,  ç’ma spërkate vargun me pikëlat e gjakut

Kur dëgjoj piskamën “O, po vjen Ahmet Delia!”

Para teje e gjej saktësisht Kodin e Mbijetesës

Me ty e sfidoj urtinë që më jepka oda.

Kur oa prek Drenicës gurët dhe barin e gjelbër

E ndiej  rremb më rremb se ku të buron forca.

E prapë më presin udhë të largëta kurbeti

Me mallin e krenarinë që më japin këto male.

Hej, Ahmet Delia, koha kujtimin s’ta treti

Qofsh habertari i nesërm i  çdo darsme.

Po vetë Sharri të ulet në gjunjë paksa i heshtur

Duhanin më të fortë e ndan në kuvende për ty baca.

Me lirinë e trollit mbetëm në mote supmbështetur

Për borxhin ndaj Kosovës marrim të tjera flatra.

Sakicën tënde nuk do ia jap druvarëve në Sharr.

As kasapëve të mishtoreve me mishin e dashit

Do ta vë në Muzeun e Lirisë, bash në ballë

Që ta shohin të gjithë sa e fortë është palca e shqiptarit.

Sakicë,dialekt – sëpatë

Neki Lulaj gusht 2019