Kadri Tarelli: Fjala dhe poeti

Fjala dhe poeti

Fjala e pagdhendur, më ngjan me një gur,

Që nuk shtron kalldrëm e as ndërton mur.

Poeti e gdhend dhe bën vargje poezie,

Me to ndërton shkallë, për fron perëndie.

Fjala e pagdhendur me ngjan me një dru,

Që askujt s’i vlen, për gardh e as për hu.

I urti e gdhend, bën orëndi, bën edhe kuti,

E mban pranë vatrës, nderon mik e miqësi.

Fjala e pa gdhendur, stoli e hedhur përdhe,

E shkelur e humbur, që askush nuk e ngre.

Poeti frymëzohet, kur has një bukuri,

E vendosë në këngë, kënduar për dashuri.

Fjala e pa gdhendur, e derdh verën kot,

si një gotë e thyer, dikur mbushur plot.

Ç’ është ky mëkat? Po grindet poeti.

Verë po pi unë! Verë pi dhe mbreti.

Fjala e pagdhendur, si ferra në ugar,

Të gris e të çjerr, dhe s’bën as për zjarr.

Eh! Sa vuan poeti, të gjejë fjalën e zgjedhur,

Si bleta në lule, për nektarin mbledhur.

Kadri Tarelli

Durrës më 11. 07. 2018.