Gjon Markokaj: Kujtime dhe poezi

KUJTIME DHE POEZI

Nga Gjon Markokaj, Fierzë TROPOJË

Këtu në shkollen e Salces, përpara 62, vjetve në pranverën e vitit 1956 jam caktuar mësues . Kemi ecë gjithkund në këmbë nga Raja në Salcë; me kolegun tin Pjeter Nik Ramaj dhe ai po nga Raja, të cilin e kishin caktuar mësues në Fshatin Brisë.

Në oborrin e kësaj shkolle, ku kisha me sherbye unë kemi ndëjtë e pushuar.Shikuem ambjentin; shikuam shtepiat afer shkollës.

Si fillim ambjenti më pëlqeu...! U ndava me kolegun Pjeter Ramaj, ndjesë pastë, ai u nis për në fshatin Brisë unë rashë të nji grup shtepiash afër shkolles. Aty, kam takuar nji kolegun tim Dod Prognin.

Mbas nji bisede të shkurtër, e pyeta për ishë kolegun tim, Nikoll Lush Prognin ? Ai më tha se këtu e ka shtepinë. Ishin kushërinjë e shtepiat oborr – në oborr. U takova me kolegun tim Nikoll Lush Prognin i cili me priti dhe si ra dakort me prindrit e tijë më pranoij në shtepinë e tijë si pjestar familje ku ndejta hëngra e piva si në shtepinë time.

Lush Marashi e kushërini Gjelosh Kola me djemt e tijë kanë qënë burra

Dhe unë aty fillova rrugën time të jetës

Shtepinë e gjeta vetë pa pasë nevojë të ma ëmrojnë Ksh. Pop. i Fshatit.

Kryetar i Ksh. Pop. ka qënë MITER GJOLI dhe Sek. i ksh. Pop. NDUE  SADIKU. Me të gjithë burrat e fshatit Salcë e kam kaluar shumë mirë. Në shtepinë e Lush Marashit dhe në gjithë fshatin gjeta, nji bujari malësore të pa parë. Nxënsit e gjeta me nivel të mirë nga ish kolegu im Ndue Progni. Si rezultat e mbylla atë vit me rezultate të larta. E gjitha kjo ishte nji shans i mirë për mue.

-------------------------

BASHKIMI I SHOQATAVE TË SHKRIMTARËVE SHQIPTAR

Me datat  6, 7, 8,  – 06 – 2018; në Qytetin Historik të PRIZRENIT, u mbajt KONGRESI I PARË I SHKRIMTARËVE SHQIPTARË;  aty moren pjesë poet, shkrimtar e studiues, pothuase nga të gjitha TREVAT SHQIPTARE. Fjalen, përshëndetse të mbajtjes së Kongresite mbajti - RESHAT SEHITAJ.

Aty u majten me dhjetra e dhjetra kumtesa dhe u recituan poezi të lira nga poet të, të gjitha trevat shqiptare.

Unë recitova fragmente   nga nga poema  “PËRMËNDORE NË GURË”

(Guri i Lekës) nga libri im: -- “PORTRET I TË PARËVE”:

GURI I LEKËS

Nji ditë të bukur u gjënda:

Përpara “Gurit të Lekës”

Aty ishte: Princ Lekë Dukagjini

Shikogurin me pasqyrohej LEKA

 

E, mora disivetëndheithashë:

Vetëm kët gurë, kie lënëo, Princi ynë ?

Si më flet kështu o, burrë – më tha LEKA !

Kush don, të  m’ zhdukë: “çifliqet e mija”…!?

 

Principata e DUKAGJINASVE, njihet:

-- Lezhë, Mirditë,Pukë, Kukës

Prizren, Gjakovë, Pejë Mitrovicë e më gjërë.

Historianët e mbajnë peshën e mëkatëve.

Tokë lashë, -- “Rrafshi e Dukagjinit”

Bjeshkë kam lënë sa s’ mbarohen

Malësinë e Gjakovës me rrethina

Alpet e NëndëMalet e Dukagjinit

 

Shqipërinë e mbajtanjimbëdhjetëvjet

Mbasvdekjes; GjergjGjonKastriotit

U, lashë ULPJANËN - “Kryeqëndra e Dukagjinit”

Kalatë i kamë lënë fortesa Bregut Drinit

T’ cilat i rrënuen sllavo – osmanllinjët

 

“Sllavët e turqit” s’ më duan mua !

As, “historianët e inkriminuar”

-- Jetoinë “zëmer, t’ gurit”…,

Shqipëria, të jetë e fortë dhe e ndritur

“Kodin Zakonor” e lashë trashigim

 

Dora vrastare e Komunizmit

Plotësoideshirën, - “sllavo – serbe”

ShtepisëBajrakutnë SHOSH

-- I vrau trembëdhjetë BURRA...!?

 

Unë jetova  aty, në zëmër të gurit

Kur agjëtura e komunizmit

Plotësoi deshiren serbe

Dhe pashë më sytë e mi:

Masakrimin e Djemve të BAJRAKTARIT.

 

Shtepisë JASHARAJVE në Prekaz i vranë:

Babë e djalë e të dy djemt e djalit

-- Gjithësejt njizet DESHMOR

Për SHQIPËRINË etnike të lirë

 

Dardanët, Shoshi e Shala janë trima...,

Malet e Dukagjinit janë kryelartë

Gjithnjë më kanë ruajtë mue

Lulash Gjeloshi e Jasharajt

Janë gjallë. Ata s u mposhtën ... !!

 

Në kët tokë i kam rrënjët...,

Për burrëri e Identitet Kombëtar

Kam jetuar e luftuar, sa isha gjallë

Turqit osmanllinjë e sllavo – serbet

S’ më kanë dashur asë, s’ më donë...!

 

Lekë kam lindë, Lekë do të jem

Sa të rrnojnë ky gur, i arbnorvet

-- Rrnon edhe PRIC LEK DUKAGJINI

Tmerri i turqvet dhe i sllavo – serbëve !

 

Më e madhja punë që është bëbërë

Për mua si – Princ i Shqiptarëvet....,

Në Kosovë e Shqipëri është:

“Harresa e fjetur”, ndaj të parvet mi... !

 

...!

“Zbehja ime”, në Historinë Shqiptare

-- Nga “historianët e inkriminuar”

…!

 

NëShoshflet: guri për trimin

-- Flet burri për gurin

Burrninë e Besen në Shosh i gjeta

Aty jetoj: “Përmëndore njerëzore”

 

Princ LEKA mëfolidisiihidhëruar:

NëgjithëRrafshin e Dukagjinit

Nuk ma kanë  ngulur nji gurë

Asë në Berat prej ku kamë dajët... !

 

Në Krujë ku unë drejtova

-- Njimbëdhjetë vjet,  jo se jo...!

Kam një foto në Muyeun e Krujës

Kam rrënojat e kalave Luginës së Drinit

 

...!

Më doli gjumi e po fishkëlloja këngën:

“E m ta burra ka thënë LEKA;

Për k’ tëtokë s’ na dhimbet jeta “

…!

Zgjimi është pak sa trishtues...,

Isha krenar, për ëndrrën që pashë

Shoshi është “krenar për gurin”

-- Shqiptarëtjanëkrenar …,

Për Prijësin e tyre LEK DUKAGJININ

 

Duke i fërkuar e gudulisur sytë

Endrra më zgjoj të shkruaj

Më erdhi shpresa e thashë:

Sot, Mbreti Shqiptar e ka ëmrin LEKË.

 

Më kishte “katandisur ëndrra”... ?

LEK DUKAGJINI rrnon në SHOSH

Rrnon në zëmrat e shqiptarvet

-- Sa të qëndrojnë “GURI I LEKES”

 

Sllavo – serbve, u intereson

Zbehja e Princ Lek Dukagjinit

E t’ parve të tijë...,

Nikollë e Pal Dukagjit

 

Armiqtë tanë:

E, zbejnë lashtësinë DARDANE...,

Dhe deshirojnë, t’ u thonë:

S jeni bijtë e LEKËS – po “jeni turq”

Ikni e shkoni n’ anadoll… !?

 

Leka e ka mbrojtë me shpatë

Me luftë e gjak, çdo pëllëmbë

Të tokës shqiptare

Njimbëdhjetë vjet mbas vdekjes

Gjergj Gjon Kastriot SKËNDERBEUT

LEKA ishte PRINC I SHQIPTARËVET.

 

Zbehja e gjurmave të Lekës

I Pret rrënjët historisë...,

Vetëm duke e vëndosur LEK DUKAGJININ

-- Në vëndin që i takon...,

Pasqyrojmë HISTORINË E VERTETË... !!

 

Guri i Lekës u parapri shekujve,

Më ëmrin e Pric Lek Dukagjinit

Vazhdon e VERTETA E HISTORISË

Mbas Gjergj Gjon Kastriot SKËNDERBEUT

 

Coptimi i trojeve shqiptare

Edhe sot dhëmb e kullon gjak

Amaneti i Lekës jeton nëpër shekuj

... “E, m’ ta burra ka thënë LEKA

Për k’ të tokë s’ na dhimbet jeta”

 

Nga TROPOJA autori GJON MARKOKAJ

Prizren me 7 – 06 – 2018

----------------------

ARMËT NGJESHË ZËMREN ÇELIK

 

Naganta e ISA BOLETINIT

 

Sa të shkelçejnë rrezet e diellit

Sa kohë të rrjedhin Drini i Bardhë

Rrnon “naganta e Isa Boletinit”

Në zëmrat shqiptare “çelibarë”

 

Zëmramënxjerr,“muzëfrymëzimi”

-- E, pastert, si ujtë e Valbonës

Per “dragoin” e Maleve të Podgurit

-- Trimin e Madh, të Shalës Bajgorës

 

Kujtojatë figure tëndritur

I cili e derdhi gjakun si gurra

-- Për At’Dhe e Komb...,

Vetem që të na vinë LIRIA... !

 

Me “shpirtin e ndezur” të tijë

Luftoi e vdiq për At’DHE...,

Vetë i shtati – nga familja e tijë

-- “Hero i gjallë i shqiptarëve”

 

MITRALOZI I ADEM JASHARIT

 

Sa të jetë PREKAZI i Ahmet Delisë

Galica e Shotë e Azen Galicës

Sa të rrnojnë “Malet e Sharit”

Rrnon, Mitralozi i ADEM JASHARIT

 

O shtepija e JASHARAJVET ...!

-- Jeni, kampion për gjakun e derdhur

“Vater e ndezur” e zjarrit at’dhetarë

Jeni, “ShtepiMuze” e KombitShqiptar

 

O, ADEM JASHARI !

-- Hije t’ pat Mitralozi e pushka

E krahërorit, tënd, t’mbështjellur…,

me gjerdanin e fishekëve...!

 

Sternipat e GjergjKastriotit

Të, mëdhai kishin zëmrat

-- Të forta sa Gjerovica ...!

Djem më zëmëra, “dragoni”

“Barut ithatë” për armikun

 

O, deshmorët e JASHARAJVE

-- Kurrë s’ u humbëvlera

Lavdi,i qoftë për JETË !

Gjaku tuaj të derdhur lumë

...!

-- Meteor i pa shuar...,

Në Shekuj, të Shekujve

...!

-- Në Dardani e Shqipëri

U, kanë ngritur shtatore

Të jetoni, në HISTORI

Të gjallë dhe në PËRJETËSI

GURI I VIRGJËRISË

Toponimqëjetonsamalet

Njëndodhiku“zëmrat u kallen”

Me shijesihojet e mjaltit

U freskuensiujtë me malin

 

Në ARËVEJË, njiqind dele

-- I kullostenjibobari…,

Vjenvirgjëresha me gurënëkrah

Madhështore; gjithëbukuri

 

Gjithëbuzëgaz e pyet ai djalë:

Ku po shkon, moj“këmbëbardhë”;

Ku e çongurinnëketpikdite,

-- Ajevajzë apo luanesh… ?

 

Pashnjat zot mojmrekulli

A mos je  e “bukura e dheut”

Që po shëndritësi “yllëkarvani”

A, mos je gjaki SKËNDERBEUT…!?

Unëjamëvirgjër, simë ka linendënëna.

Në “MollëtëKuqe” ketgurë e mora…,

Në Dushaj – t’ Epër te “Kisha e Shëngjergjit”

Dua, m’ e ngulë te nji vorr...,

 

E, merr gurin se je virgjëreshë

Sot ke forcë e kie shëndet...,

Të ishe e martuar me burrë

Gurin në Dushaj, s’ mund’ e ngjet !

 

Edhe me burrë të ishna e martueme

Deri në Dushaj gurin eçoi

Fjala – fjalës, mëndja u thye

Gurin në tokë virgjëresha e lëshoi

 

Rrinë së bashku, “kadaldalë”

Erdhi koha me u nda

“Dashuria u lidhë në gurë”...,

E pa thyeshme si vetë jeta

 

Si luaneshë ju mblodh gurit

S’ mujti gurin me e levizë

E, m’ e ngjië atë përpjetë...,

Sot e asaj dite guri aty mbet

U pagëzue “GURI I VIRGJËRISË”

...!

Njërës udhëtar e barinjtë

Fuqinë e virgjëreshës, s’ e kanë

M’ e pëshue asë m’ e levizë

...!

Sa të jenë Alpet ai, s’ levizë

Guri i virgjërs në ARVEJË

Mbet simbol i DASHURISË

Në zëmërat e në mëndjet e RINISË

--------------

-Per ZemraShqiptare, Korrik 2018-