Mendime
Luan Kalana: Idhujt e Poetit
E hene, 07.09.2015, 05:19 PM
Luan Kalana
IDHUJT E POETITI
"kush kryqëzohet me Poetin,o bëhet shkrumb,
o bëhet Kritsht.."
S.Rusi..
Pafundësi hapësirash tokësore ,
bota e pasur shpiretërore e poetit,
galaktikë, planetesh e yje,rreze drite,
dashuria njerëzore e gjithësisë.
Kur shkruaj vargje, një vjershë,
më vijnë muza pa mbarim,
veten e shoh si në ëndërr...
fjalët më rrjedhin si ujëvarë..
Hipur mbi kalë a mbi retë,
i pirë ,i bërë saosh xurxull,
i dehur nga lajkat e reketë,
mendjen e kam të kthjellët.
Si qenka kjo muza virane,
të vjen pa prtiur, pa ftesë,
të sillet mendja vërdallë..
sikur derdhen butet me verë
Ti këndon a qan,
lotët i derdh në vargje,
digjesh si nje drithërosh,
margaritere i bën fjal?7t.
Poezia, ndjenjë e shkruar me fjalë,
dhimbje nga shpirt i thellë,
të vlon në gji,zjarr si llavë,
s'është zeher , mjaltë e dashuri.
Kur ndjenja bëhet fjalë ,
fjala njgjallet në art,
arti shndohte në varg,
tekst,melodi,kjo është poezi.
S'ka si vargu i popullit,
lëng i shelgut të zallit,
kështu më pëlqen, preferoj,
stil im modern,të jem origjinal .
Të bësh poezi,s'eshtë lehtë
është talent, art ,mjeshtëri,
te shkruajme persembari,
fjala të rrjedhë si përroi i malt.
Më mirë të bëj kala,
mos bëj avlli,gur mbi gurët,
ti ve notat në pentagram,
të skalit, të lëmoj fjalët..
Poezia kërkon e një llustër
sherbet si kremi mbi tourtë
me mistri e me furçë.
të shndrise si meremer,..
Fjala është art,ilac dhe shpresë,
shpirtin ta ushqen të njgjall,të qesh,
poezia është bukë ,maja e brumë
burim jete që s'shteron kurrë.
S'janë çudira,janë mrekullira ,
bota e madhe, pa kufi e poetit,
lum kush ri në këtë galektikë,
në kashtën e kumrit mbetet yjni.
Janë grimca nga mjeshtëria e poetit,
bota e e tij e thellë ,nuk njeh dylbi,
sheh me teleskop yjet e meteoret,
s'ka ndalesë për të në gjithsië.
Epitaf i Letrave lexohet në vareza:
" ç'mbetet nga shosha e jetës,
që lexohet nga shekujt,......
ajo është poezi e vërtetë... " !.