Nëngurra: Islamikët në varre të përbashkëta me ...

SHQIPFOLESIT ISLAMIK NE VARRE TË PËRBASHKETA ME MAGJUP,  PËRDERISA AKADEMIKUT MARK KRASNIQI IA SJELLIN PUNEN QË T'IA NGRE VARRIN VETES MES SERBËSH E MALAZIASISH!

NGA BARDH NËNGURRA

Isha shumë i mërzitun kur mora vesh lajmin per ikjen në amshim të Akademikut Mark Krasniqi. Për këtë i percolla me vemendje lajmet se ku,  kur e si do të zhvillohej ceremonia e varrimit të Profesorit të nderuem, pasi doja që edhe vet të merrja pjesë në përcjelljen e fundit nga kjo jetë të ketij gjigandi të atdhedashunisë e të kulturës shqiptare, autorit të shumë veprave të paharrueshme,  në vecanti të librit të domosdoshëm të lekturës shkollore,  "Posta e porositun". Kishte njoftime të ndryshme mjaft shqetësuese, përfolje;Ai shpifej e pergojohej për së vdekuni,  në vend që kompetentët te angazhoheshin qe varrimi i këtij Kolosit kombëtar të bahej dinjitetshëm, sipas meritës e namit që e shquante për së gjalli dhe duke u bazuar në traditat më të mira shqiptare, traditë që Profesori e ka njohur si pakkush.

Miku im Shefqet Dibrani,  Kryetari i Degës së LDK-së në Zvicërr kishte ardh enkas per këtë varrim në Kosovë nga atje dhe unë nga ai u njohtova për ditën e varrimit dhe për gjithë ceremoninë mortore të asaj dite.

Ishte ditë e dielë. Telefonova z. Dibrani dhe u morem vesh që të takohemi në Prishtinë, në lokalin RINGS,  aty te sheshi Nana Tereze. Rrugës nga Istogu për në Prishtinë e ftova mikun tim Salih Zogianin, ndërsa z. Shefqet Dibrani kishte lan takim edhe me Profesor Rexhep Gjergjin. U takuem te gjithë së bashku aty dhe pastaj shkuem tek restoranti KONAKU,  ku hangrem mengjesin, dhe, keshtu,  erdhi koha të shkonim në Akademin Perkujtimore per Profesorin e ndjerë Mark Krasniqi. Akademia mbahej në sallën e Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës, ASHAK. Fjalën e rastit në tubimin komemorativ e mbajti Kryetari i ASHAK,  Prof. Hivzi Islami,  duke folë per biografinë e jetën e bujshme të Mark Krasniqit, pastaj foli edhe Prof. Jusuf Bajraktari. Aty foli edhe mergimtari nga SHBA-të në emen të Shoqates VATRA,  biznesmeni z. Hari Bajraktari.

Për cudi,  të pranishëm në sallë ishin edhe Kryeministri i Kosovës Isa Mustafa si dhe shumë të tjerë si ai, anmiq apo persona servilë, duar të zgjatuna të pushtetit komunist të Jugoslavisë,  qe në periudha te caktueme e kan luftue e sulmue tmerrësisht Akademik Mark Krasniqin.

Kur e pashë Isa Mustafen aty,  mu kujtue viti 1981 kur bash ky Isa Mustafa së bashku me llapjanët e vet me mbiemnin Mustafa; ku dallohej per poshtërsi Isak Mustafa si dhe Izet Pllana, e larguen Profesorin Mark Krasniqi nga procesi mësimor në Universitetin e Prishtinës.

Jo vetem që mu kujtue ky vit,  por më tmerroj fakti se si shqiptari as kur ka titull Akademik,  e as kur ka post kryeministri nuk respekton TESTAMENTIN ( ndoshta ka gabue Prof. Mark Krasniqi që se ka quejt AMANET,  per ta kuptue ma lehtë shqipfolsit se për cka është fjala ) e atij që e len në formën e shkruar atë... E dija që Akademiku Mark Krasniqi në testament e ka shkrue se në varrimin e tij nuk janë te mirëseardhun ata qe e kan luftue dhe ja kan nxi jetën për së gjalli.

Çka kerkonte pra aty,  Isa Mustafa?!

Te varrezat pash edhe nji tjeter matrapaz dhe njeri te lig,  të njohtun për poshtërsi...

Ishte ky z. Zef Morina,  i cili pasi u akomodue në PSHDK ( Partia Shqiptare Demokristiane ),  doli me shpifje dhe intriga kunder Mark Krasniqit,  qe ishte kryetar i kesaj partie në atë kohë.PSHDK e udhëhequr nga Mark Krasniqi ishte shtylla ma e fortë e perkrahjes së Ibrahim Rugovës në rrugën shtetformuese të Kosovës së atëhershme.

Po ky Zef Morina per ta dobsue PSHDK-në,  e më këte edhe mbeshtetjen e Ibrahim Rugoves nga vëllaznit e tij shqiptarë të besimit të krishterë,  e nxori fraksionin e vet dhe formoj parti te re,  me nji fjalë e shkatrroj PSHDK-në e Mark Krasniqit dhe me këte e lendoj shumë rand Profesorin Mark Krasniqi për së gjalli.

Nuk u durova kur e pashë atë të paftyrë aty dhe qëllimisht i kalova pranë, duke i thanë:"Ngushëllime për vdekjen e Profesor Mark Krasniqit,  Zef Morina, se e dij që tu ka dhimtë shumë?!..."

E kuptoj cinizmin dhe ironinë me të cilin iu drejtova,  keshtu që dhelpnaku mezi tue belbëzue ne largim e sipër foli dicka pakuptueshem, mërmëriti dicka që une nuk arrita ta kuptoja...

Dhe,  tash,  te ndalem tek momenti ma i tmerrshëm dhe ma i dhimbshëm i kesaj ceremonie mortore.

Ne sallen e Akademisë u takuem dhe na u bashkue edhe aktivisti i devotshem i cashtjes kombëtare dhe ish Kryetari i Komunës së Gjakovës,  z. Haqif Shehu...

Une, Rexhep Gjergji,  Shefqet Dibrani,  Haqif Shehu, pastaj Hyda Morina,  mergimtar në Zvicër,  që nga nji fshat i Rahovecit kishte ardh per t'ia dhanë lamtumirën e fundit Akademikut tonë te madh,  shkuem kambë deri te varrezat, aty ku do vendosej trupi i njeriut të madh,  të Dheut tonë Arbnorë.

Nuk kisha njohuni se ku jan ato varreza..., e edhe shendeti im i dobët ma solli punën pisk,  sa ndjeva një lodhje bukur të mirë, por falë z. Haqif Shehu qe me mbante per krahu dhe me tregonte gjana te shumta qe unë i ndegjoja per të herën e pare, ia dola dhe arritem te vendvarrimi.

Cka me pa?! Tmerr me pa me sy! Ato ishin Varrezat te Serbve dhe Malazezve, të varrosun aty ndër vite...

Krejt mbrapa,  në një skaj te tyne, krejt në qoshe, ishte nji hapsinë e vogël,  ku ishin te varrosun edhe Shqiptarët katolik, si një "tepricë njerëzore" në jetë e në vdekje?!

Aty, sa ishte gjallë,  për cudinë e befasinë time, edhe Prof. Mark Krasniqi, ia kishte pas ba varrin vetes.

Me kaploj një mërzi e lodhje rraskapitëse sa nuk më mbanin kambët dot , tuj mos e besue realitetin e idhët se sa poshtë kemi ra si popull, se sa të pandergjegjshëm qenkemi, se sa e urrejme njani-tjetrin dhe,  sidomos,  se si, posacërisht,  e urrejme vellaun tone te besimit katolik, shqiptarin e krishterë në përgjithësi dhe hisorinë tonë qindra vjecare si të krishterë.Pra, ne, e urrejmë vetvetën! Nuk doja tu besoja syve te mij?! A asht e mundun? Por,  e ngushëllova vetën pasi e dija që në Kosoven e dominueme prej shqipfolsve te shumtë, te "prodhum" si të ishin gjesende nëpër "fabrikate Turqisë" , të qujtuna xhami të Kosovës,  dhe të thuash fare pak shqiptarve të ndërgjegjshëm,  as qe ka guxue kush ta mendoj që si Shqiptar, si Njerëz të emancipuem të kishim varreza te perbashkëta te shqiptarve e të tjerëve që duan të varrosen aty,  pa asnjë dallim besimi fetar a nacional,  ne fund të fundit...

Në këtë kontekst mu kujtue propozimi i perbashkët i Dr. Ibrahim Rugovës dhe Ipeshkvit të Kosoves Imzot Nikë Prelaj (Ju baftë shpirti dritë te dyve ),  qe patën kerkue nga Myftiu i Kosovës Dr. Rexhep Boja per mundesin e bashkimit te varrezave dhe ky propozim nuk kaloj,  nuk u aprovue... Nuk mendoj se per mosaprovimin ka pas faj vetem Rexhep Boja që ka qenë i njohun për sjellje liberale, por të tjerët në BIK....

Aq shumë u trishtova kur pash ARKIVOLIN e Prof. Mark Krasniqi te mbeshtjellun me Flamur Kombëtar ,  por qe varrosej në lokalitetin ku per rreth kishte perplot Millana,  Dragana ,  Dragica e Milica.... Perreth atij varri nuk pash asnji Mustafë,  Selim ,  Zyhra,  e Xhemile,  qe do i pushojshin eshtnat prane e bashk me Mark Shqiptarin.Jo!!

E, të gjithe e dijmë që varrezat e shqipfolsve të Kosoves jan perplot me magjup,  rom, çerkez,  ashkali, turqeli, e egjiptas së bashku,  sepse "shahadeti" Ata i ban Nje Popull Musliman, -Milet-Umet, Panislamist; ndersa me Shqiptarët katolikë nuk ban te varrosen bashk,  sepse "ata janë Kryqali,  po u kryqojkan!!!" Ata janë kufarët e hoxhallarve te islamit politik dhe antikombetar të Kosovës,  patriotëve të Turqisë e Arabisë....Kufarët e luftëtarit te islamit politik Lavdrim Muhaxherit,  produktit më të njohtun të këtyne hoxhallarëve!

Ku ka ma mjerim se kjo?!

Ku ka ma turp dhe cka asht ma poshteruese për kete popull vetposhterues që gabimisht e quan vetën Shqiptar, tuj i fye rrajet e veta, Shqiptarizmin e vet shumeshekullor, traditat e veta të lashta shqiptare, kulturen aq të lashtë Shqiptare të krishten, kulturë që asht e vetmja e natyrshme e ketij populli te islamizuem e te vetislamizuem...

Pra,  i ketij "populli" që ma i afert del të jete me magjupin e çerkezin,  se sa me vëllaun e vet të gjakut, si Mark Krasniqin e madh,  që e rrejtem aq shumë se e duem sa ishte gjalle. Ato kan qene fraza, fjale koti, boshe...Ne kete varrim u pa jokultura jone prej shqipfolesisht, kalbja e ndërgjegjës sonë, teposhtezja qei i jemi nenshtrue si popull. Mos te mendoj kush qe Akademik Mark Krasniqi,  i njohun per mendime aq te peshume, per mesazhet aq vellaznore ndershqiptare,  nuk i ka ditun te gjitha keto... Ai i ka dite te gjitha keto shume mire,  por nuk ka dashte te fliste sa ishte gjalle,  mirepo fakti qe ai ia ka marue vorrin vetes tregon e akuzon shume;na akuzon neve te gjitheve si Shqiptare,  e akuzon shtetin e Kosoves,  ate te Shqiperise, etj,  duke e ditur qe sic nuk jemi besnik te Shqiptarizmes sone qe e mohojme përditë,  nuk do te jene besnik as ndaj Shqiptarit Mark Krasniqi,  te cilin e tradhetuem diten kur e leshuem ne dhe, se bashku e afer serbeve, malazezve...

E "ata", vullnetarisht, si shqipfoles te papeshe e koketrashe, prane Magjupve te tyne...

Ky asht mjerimi yne,  ky asht realiteti i Kosovës Shqipfolëse!?

Mjer Dheu i Kosoves Shqiptare që kaq shume po e duron dhunën që janë tuj ia ba kopilat e vet shqipfolsa, me mendje, zemër, e ndjenja islamike...