Luigj Palushaj: Pjetër Bogdani

Pjetër Bogdani

Lumi ece por jo kurre të  fundoset...

Nga Luigj Palushaj

Tataret e Turqit ja hodhën eshtrat në lume,e ai lume vazhdon të  ece ende,vazhdon ta përule edhe Pjeter Bogdanin edhe Gjergj Kastriotin,Nëne Terezen, Idriz Seferin e shumë  e shumë figura Kombetare tona...

Tataret sot i kemi kudo në qeveri në   parlament cdo cep në Kosovë jo pak po shumë ,a nuk është tatar ai që fare pak kohe ju duhet pasi që emrohet minister i kulturës te heq nga zyra e vete Nënën  Boterore dhe Shqiptare  Tereza, është tatar ai që  Rilindasit tone Kombetar si  Asdernin vetëm e vetëm që në kohën e tij shkroj vjersha kundër pushtuesit  e roberuesit të tij,tatarë  ministra,tataret në  parlament me mjekrra ,tatret me  veshje arabe,plote tatrë  janë  haptaz tatarë  por ka plot që  nuk deklarohen  tatrë  disa tash janë  dhe të para- burgosur ,edhe pse dyshoj në  denimin e tyre të merituar se tatari tatarin nuk e burgos,kesaj ju frigohëm më së shumti, e këta të mjere e të marr cka mos bëne zi e terr per Kombin , na njellosen emrin Kosovar,po na humbin mburrejne shekullore, atdhetare shqiptare,keta janë  tataret e kohës tonë, jo ata tatar të  Pjetër Bogdanit.

Pjeter Bogdani keta tatar dhe  turq te zi i luftoj ,luftoj me ceten e vete edhe pse ishte fratë, ipezhkev, krye- ipezhkev luftoj pushtuesin otoman gjakepires. Ky teolog e filozof i diplomuar e i doktorruar në ketë fush me 1658 në  Rome.ishte doktorr shkence  ai pare i trevës tonë , qe dijen e vete e shkrine ne atdhe jo ne vende te huaja.

Libri e tij Ceta e Profeteve nuk ishte vetëm liber por ishte në të vertet cete, cete e 600 ushtarve të tij,krahas shkrimeve librave,vjershave për atdheun ai formoj cete lufte,cete që  kishte idealin lirne,shkollimin dhe te drejtat e shqiptare.

Ky kolos i kombit gjate gjithe jetës së tij u munda ta vetëdiesoj popullin shqiptar, ai thoshti dobësia më e madhe e kombit shqiptar është mëkati dhe mos dituria.

Vdiq në fillim të dhjetorit të  vitit 1689 në  Prishtin. Varre nuk i lane  tatret e kohes se tij,sot gjurmet nuk ka nga tatret e kohes tone, Prishtina ku vdiq nuk e kujton as përkujton jeten dhe vepren e tij, deshirojn qe ai lume qe ja treti eshtrat te ja tret dhe vepren.ky hero nuk përkujtohet , nuk ka përmendore, nuk e ka vendin qe ky e meriton,ne qoft se vepra e Bogdanit nuk e meriton te ngrihet larte ateher urime tatar e fituat shetitn e kosoves vazhdoni ta  përkuleni dhe ta uleni krenarin e vendit tone...