Skënder Hoxha: Mësuesi dhe veprimtari Metë Qerreti

(Me vetreranët e arsimit)

MËSUESI DHE VEPRIMTARI METË QERRETI

ME KARRIERË TË NDRITSHME

- Gati gjusmëshekulli në edukim brezash…

Rexhep Qerretin e Kryshecit pak kush në krahinën e Lugut të Baranit e njeh me këtë emër. Këtë veteran të arsimit, jo vetëm në vendlindjen e tij, në Kryshec, e në Lug të Baranit, por, gjithandej e njohin si Metë Qerreti…

Saktësisht më 10 korrik 2014, aty rreth mesditës, e thirra në cellular mikun dhe kushëririn tim, Metë Qerretin, për t’i treguar se po nisem për tek ai. Më tha se është në shtëpi dhe se me kënaqësi më pret në shtëpi të tij. Pa vonuar arrita në Kryshec dhe drejt e në lokal të Metës, ku, si kohë pune që ishte, gjeta shumë pak mysafirë. U përshëndeta me Halilin e me Dautin, miq të mi, dhe u ula praën tavolinës ku ishin ata. Sapo kam porositur një ujë natyral, apo ujë të kronit, siç i them unë, ia mbërrini Meta i shoqëruar, si shpeshherë, nga nipi i tij që është 4 vjeç.

Pasi u përshëndetëm, e njoftova Metën se preteksti i shkuajes sime aty, ishte biseda që do ta bëja me të, si një veteran i arsimit, për gazetën “Botapress”.  Gjatë bisedës, ku e nisa që nga shkollimi fillor i tij, shkollimet e tjera, puna në arsim, aktivitetet… e deri tek pensionimi në vitin 2011. Biseda rridhte mirë. Meta kishte mbajtur mend të gjitha ato që kishte bërë dhe përjetuar gjatë karrierës së tij rreth 45 – vjeçare në arsim. Ndërkaq, unë ndërhyja, rrallë, me ndonjë pyetje që e bëja nga kureshtja e gazetarit. Kështusoji, nga ajo bisedë mësojmë se:

Kush është Metë Qerreti, alias, Rexhep Qerreti?

Metë (Ali) Qerreti u lind në vitin 1946 në katundin Kryshec i Lugut të Baranit, komuna e Pejës. Shkollimin fillor e kryen në vendlindje dhe ishte i gjeneratës së parë të shkollës “Fan S. Noli” të Kryshecit si shkollë e plotë fillore, ngase deri atëherë kjo shkollë kishte qenë paralele e ndarë fizike e Shkollës së Baranit.

Duke qenë nxënës i dalluar dhe ambicioz, në vitin shkollor 1962/63, Meta ia mësyn Pejës dhe regjistrohet në shkollën e atëhershme normale “Ali Kelmendi”, me dëshirën e madhe që një ditë t’i kthehet vendlindjes së tij mësues. Ëndrra e Metës fillon të bëhet realitet, kur më të kryer me sukses të Shkollës Normale, në vitin shkollor 1969/70 fillon të punojë mësues në Shkollën Fillore në Glogjan të Lugut të Baranit.

Pas një vit pune në edukimin e fëmijëve, Meta (Rexhepi) shkon në shërbimin ushtarak. Pas kthimit nga ushtria, punon edhe një vit shkollor në Shkollën e Gllogjanit, aty ku e kishte nisur punën e mësuesit së pari.

Në vitin shkollor 1972/73 Metës i tregohet mundësia dhe kalon të punojë mësues në shkollën e vendlindjes së tij, në Kryshec. Në ndërkohë, pa shkëputje nga puna, mbaron edhe një shkallë më të lartë të mësuesisë, drejtimi klasor të Akademinë Pedagogjike në Prishtinë. Pas këtyre sukseseve dhe rezultateve që arrinte meta në procesin mësimor, për disa vjet me radhë, në vitn 1989 emërohet ushtrues i detyrës së drejtorit të shkollës, me mandat dy – vjeçar. Edhe në këtë pozitë tregohet pedagog dhe udhëheqës i dalluar, kështuqë pas dy vjetëve si ushtrues detyre, Drejtoria e Arsimit të komunës së Pejës, lëshoi Vendim sipas të cilit Metë Qerreti emërohet drejtor i shkollës fillore “Fan S. Noli” në Kryshec. Në postin e drejtorit të kësaj shkolle Meta ishte zgjedhur edhe tri mandate të tjera, përkatësisht, deri në vitin 2003.

Nga viti 2003 deri në vitin 2005, sipas asaj që kërkuan rrethanat, Metën e gjejmë sekretar të shkollës.

Ndërkaq, në vitin 2005 sërish i kthehet procesit mësimor dhe punon mësues deri më 2011, kur kalon në pensionin e moshës.

Vlen të theksohet se gjatë karrierës së tij Meta ishte respektuar në kolektivet e shkollave në të cilat punoi, si dhe tek bashkëfshatarët e tij dhe më gjerë. Ai, duke qenë njeri autoritativ në fshat, një kohë, ka qenë edhe kryetar i fshatit.

Duhet përmendur se gjatë kohës së paraluftës (1998 – 1999), kur Meta ishte drejtor i shkollës, disa herë kishte rënë ndesh me udhëheqjen paralele që kishin formuar serbët, pas ndarjes së nxënësve të tyre. Për qëndrimet e tij që nuk i shkonin përshtati okupatorit, aktivitetin e tij në LASH, në fshat, etj., nëntë herë kishte qenë në biseda informative në organet e sigurimit të atëhershëm: në stacionin e policisë në Qallapek dhe në SPB në Pejë.

Ishte fillimi i viteve ’90, kur shkollat shqipe në Kosovë ishin nën okupim, ndërsa nxënësit shqiptarë ishin të dëbuar dhunshëm nga shkollat e tyre. Veprimtarët angazhoheshin për të siguruar kushte që edhe në ato kushte të rënda shkolla shqipe të mbijetojë. Në ato aktivitete, një rast më i veçantë që kishtë përjetuar Meta, është kur ishte zënë në Prishtinë me 300 copë Abetare, në automjetin e tij, të cilat duhej t’i sillte në Pejë, për nxënësit shqiptarë. Për këtë, në atë kohë, për disa orë të tëra ishte maltretuar psiqikisht dhe iu kishin ndalur Abetaret. Gjithashtu, sipas një procedure, ishte dënuar (me kusht) me 4 muaj heqje lirie. Ishin, pra, këto sfida jo të lehta me të cilat u ballafaqua mësuesi Metë gjatë karrierës së tij gati gjusmëshekullore. Ai, ka pse të mburret: la pas vetes një karrierë të ndritshme që nuk do të harrohet nëpër brezni.

“Të gjitha këto që i kam bërë për kombin tim dhe për shkollën shqipe, nuk jam penduar kurrë. Mburrem dhe jam krenar. Atdheut i kemi borxh edhe shumë më shumë” – thotë Metë Qerreti në përmbyllje të kësaj bisede.

Meta, tash, si mësues në pension, ndihet mirë. Është i pasionuar në lexim, sidomos në shtypin ditor, por, ka dëshirë të merret edhe me ndonjë punë fushe Ndërsa, për lulet në oborr të shtëpisë dhe në shtëpi, përkujdeset me përkushtim të veçantë.

Bisedoi: Prof. mr. SKËNDER R. HOXHA