Pilo Zyba: Që ditën që ike

PILO  ZYBA

QË DITËN QË IKE

-“për mikun e gjithë Shqiptarëve..I.M.”-

 

Që ditën që ti më ike,që kur s’të kam parë,

Ti dritën pse ma fike, jam bërë si i marrë.

 

Çfar të them për motet,që kaluam bashkë,

Gjuha kurrë s’kotet,lëviz si një trokashkë.

 

Ti shkoje dhe vije, kudo nëpër ambasada,

Lidhje prej krushqie,si ta kërkonte “baba”...

 

U fute atje ku deshe,nuk qave,por qeshe,

Fustanet ti i veshe, si të një mbretëreshe...

 

Xhepat plot,e dashur, dhe ëmër dhe famë,

Nise për t’u trashur, dhe të gjithë të panë...

 

Doren e zgjate shumë, dikush dhe të zuri,

Me fjalë e me zhurmë, të kërciti fort druri...

 

Ç’faj të kam i shkreti, që kurrë nuk u ngope,

Ty zakon të mbeti, që prej atij viti e kohe ?

 

Përse, o i Metë, Ti nuk e mbajte pak dorën,

Përse pe veç kuletë, dhe nuk e pe kurorën?

 

Fustanin e nuses, me dëshirë ta pata dhënë,

Nën një kompromis, nën një natë me hënë...

 

Këtë dashuri, me lek,me liri dhe me prona,

Që krisi si një dyfek,dhe larg u ndie jehona...

 

Kështu bëjnë gratë, nëpër kohët moderne,

Përse moj e ngratë, kusinë më pas e derdhe?

 

Lopën popull bashkë, vallë ne nuk e molem,

Me fitim të trashë, më pas, më thuaj, s’dolëm?

 

Pse e derdhe kovën, përse e dashura imeeeee,

Dhe më nxore bojën, në intervista e fjalime?

 

Të mora me nder, me saze të prura në derë,

Qëngjin për ty e thera, ku vallë bëra qeder?

 

Paret nuk ti dhashë me kovë edhe me thasë?

-Sali më avash, mos më bëj dhe Unë të flas...

 

Unë i mora,i dashur, se jam grua me mënd,

Edhe pse jam trashë, nuk qëndroj në vënd...

 

Në këtë tonën botë, Sali shumë i nderuar,

Njeri gjë nuk thotë, për burrat e ndërruar...

 

Në mbrëmje nuk shikojmë,si shkojë debati,

Por rrimë e numërojmë, sejcili, ç’fitim pati?

 

Ti, more burrë xhentil, luaj lojë me mënd,

U bëre krejt katil, dhe veç për xhepin tënd...

 

Fillove dhe vrave njerzit në miniera,Gërdec,

Krejt nga mëndja shkave, e diku sharra ngec...

 

Unë s’rend pas Edit, por vrapoj pas parasë,

Kur dita të më vijë, prap krevatit i rrëshkas...

 

Bythën të zbuluar, unë e kam Sali efendi,

Kush ma ka kërkuar, ti them nuk dua, s’di!

 

Sot isha me ty, nesër do jem me një tjetër,

Kurvëria nuk don sy, se është zanat i vjetër...

 

Politika është kurvë, thoshte e Pilos gjyshe,

Ndaj se tradhëtoj kurrë, nuk u bëka ndryshe...

 

Shkërdhehem me ty, shkërdhehem me Edin,

Njerit i shkel një sy, tjetrit shkoj i zë vendin...

 

Ca vite më von, tek ti unë do kthehem prapë,

Si delja që shkon, nën hije në verën me vapë...

 

Ti prapë po nuk deshe,gjej tjetër për dashurinë,

U veshe apo u xhveshe, këtë jo të gjithë e dinë...

 

Kam vite të tëra,që kurrë nuk kam veshur brekë,

Kështu u gatova e u bëra, i lashë nëpër hendekë...

 

I lashë diku brekët, diku tjetër lashe vajzërinë,

Por pa shiko kam çekët, shiko,kam dhe lavdinë...

 

Kur ti shisje detin, dhe barutin e thatë me kile,

Nuk e shikoje të shkretin, derrin me gjithë zile?

 

Ti flije me mbretër, më presidentë, dasmorë,

Unë rrija me një dhelpër, dhe kërkoja kurorë...

 

Dhe si e shikon, o  shpirt, koha e mbretërisë,

Me yzëm të Krishtit, akoma po më jep sisë...

 

-Ahh! Moj dhelpërushe, mirë ma bëre,paq,

Ti çiften mirë e mbushe, dhe hallall ma paç...

 

Mua rëndë më vrave,më shkele për t’u ngritur,

Pastaj rrugën tënde ngave, si një e babëzitur...

 

-Nuk është faji im, Saliu im zot dhe efendi,

Politika është dyluftim, dhe ti këtë mirë e di...

 

-Dale e dashur, dale, të të them  unë dy fjalë:

Ti ndjenjat ia ke falë, Edvinit  bukë-shkalë ?

 

Më thuaj të lutem, me Eduardin ti ke fjetur,

Në dhe  të futem, shtatzanë mos ke mbetur?

 

-Për këtë,i ndritur, flasim pas katër vjetësh,

Ti rri i përgatitur, si shiu prapa vjeshtës...

 

Kurrë nuk të kuptova, Sali, i dashur, kurrë,

Unë u ndërtova për të qënë mes jush urë...

 

Lumin e kaloj që nga bregu, në tjetrin breg,

Gjej vënd dhe kaloj, për karrigen time shteg...

 

Unë jam një doganë, që kalon në të çdo mall,

Shkoj andej nga bie ana, i fituar gjithnjë dal...

 

-Ahh!..moj kurvë e regjur,ku shkoi jotja,lutja,

Sytë do ti kisha nxjerrur,kokën do të këputja...

 

-Tani,o Sali, rri, dhe me çifteli këndo në hënë,

Zogëza jote çilimi, puplat në dorë të ka lënë...

 

**

 

Bisedën e dëgjojnë edhe zogjtë, por dhe yjet,

Bulkthat po këndonin, dhe po ushtonin pyjet...

 

Lumenjtë u shtuan me ujë dhe plot urrejtje,

Durimet u mbaruan dhe u kthyen në reshje:

 

“Vonë u zgjove, o popull, nga gjumi i gjatë,

Je futur në një vorbull,me furtunë e shamatë...

 

Plot dhe katër të tjera vjet Edi, por edhe Meta,

Do tundin një tërmet, në trojet e tua të vjetra...

 

Xhepat ata do mbushin, dhe ti do të leckosesh,

Ata do krehin rrushin, dhe ti do të baltosesh...

 

Kur të vijë ora, prapë do pranojnë krush-qinë,

Sepse gjithë këta horra, ta hëngrën pasurinë...

 

Kur të të dali gjumi, Ti, do mbetesh me brekë,

Rri dhe hallatet  tundi, në rrugë e në dyshekë...

 

Si të jesh bërë krunde, dil jashtë e kërko nuse,

Veten kap për hunde, dhe vrapo nëpër puse...

 

Fytyrën të shikosh,ta lash, sepse kurva politikë,

Bukë thatë të dha të hash,pasurinë ta mori prikë...

 

Fjala e gjyshes time, atëherë do të hyjë në punë:

“Kurvës politikë, me dhunë ti japim drunë...

 

Sepse po zuri karrike...nuk largohet pa zhurmë....