Sejdi Berisha: Vrapim malli

 

P o e z i

 

Sejdi BERISHA:

 

VRAPIM MALLI

(Vizitë shkollave ku mësova e u përcëllova)

 

1.

Një ditë bëra gabim

Nuk ishte i vetmi ky

Vizitova shkollën

Ku i kisha mësuar shkronjat e para

Por asgjë nuk pashë

Që kisha kujtim në shpirt

As mësuesen time

Kush nuk e njihte

As klasën

Ku fjalët më ëmbla

I kisha belbëzuar

S’gjeta as ngrohtësinë

E mësimit të atëhershëm

Ika shkallëve dhe dola në rrugë

Vrapova për në gjimnaz

Kot më kot

I vizitova mësonjëtoret

Në të cilat

Nga një grimë historie të rinisë

Kisha murosur

Edhe nga pak kujtim rebelimi

Edhe nga një pjesë

Hidhërimi e pikëllimi

Për këngët e ndrydhura

Nuk gjeta asnjë gjurmë

Të jetës dhe as të rinisë sime

As atë dufin rinor

Të shokëve dhe shoqeve

As atë kujtimin

E profesorëve dhe të pedagogëve

Që ishin djegur

Duke na dhënë dituri

Mësim e atdhetari

 

2.

Athua

Asnjë shenjë

Asnjë gjurmë

Kush nuk do ta përjetësojë

Në këtë tempull

Kur belbëzova kështu

M’u bë se të gjithë nxënësit

Një shikim përbuzjeje ma dhuruan

Apo edhe ata

Edhe mësimdhënësit

Digjeshin si unë

Në këtë harresë

 

3.

M’u duk se kujtimi për atë kohë

I ngjante vetëm kujtimit pa gjurmë

Kua ta di

Ndoshta s’është ashtu...

 

4.

Dola në rrugë

Ia mësyna për në universitet

Por nuk pata guxim

Atje kam shumë fletë kujtimesh tjera

Që ndoshta janë fshirë

Apo ndoshta janë djegur

Apo janë kalbur

 

5.

Prandaj

Tani kam ngelur në rrugë

Si gjithnjë

Pelegrin kujtimesh dhe shkronjash

Duke kërkuar edhe profesorët e mi

Por

Dikush si më tha:

Po, ç’të duhen...

Ata tani kanë mbaruar jetën e tyre

Kurse disa janë bërë matufë

Disa të tjerë

Pleqëria i ka rrëzuar

Edhe koha i ka rrënuar

 

6.

Syhapur ngela duke pyetur

Po pse ata nuk jetojnë

Kur kemi letra e lapsa

Si nga gurra e zemëruar në bjeshkë

Më dolën lotët

Për habi për herë të parë

Të ftohtë-akull

Atëherë

Me hidhërim futa duart në xhepa

Letër e laps për të kërkuar

Por sërish m’u dashtë

Nga xhepi t’i nxjerr duart

Lotët për t’i larguar

Nga faqet e përcëlluara

Nga sytë akull

Apo nga zemra e shpirti

 

7.

Por

Krejt njësoj

Unë eci tutje

Me madhështinë e hidhërimit

Edhe pse

Për një moment

Vetja m’u duk

Si një lepur i trembur

I fshehur në kaçubë mali...

 

8.

Po ç’është ky vrapim malli