Poezi nga Nexhat Halimi

Nexhat Halimi

fluturimi me fjalën

(në kujtim të Yllka domit)

pse ky lot zotIm ky mallëngjim ky shi

s`vritet kurrë ajo që veç është bërë ti

shi bie degës së var` të qershisë në sy

a s`u shua etje e tokës së lashtë me gjak

a s` çeli hiri yt në lule guri në çabrat

në muzikë shiu ik flakës së ëndrrës ereniku

e ti fluturon me dallëndyshet nga ylli

për ritëm të fjalës gjaku nga rikthehet

e kalliri yt i flokut valëvit për ballë

tiktak i dhembjes bie zemrës vërdallë

kujtim për maksin*

e bukur për vdekje kjo flutur e kujtimit

shpirti në qiri nga e pik gjakun e maksit

vdekur i ri prej etjes së trëndafilit

e fjala ky at i bardhë i çmendur nën hënë

tërë shkumë e pluhur i verdhë nga udhët

ther gjithësinë e ajo pik veten në gotë

për t`u përtërirë gjatë rrezes së  rrushit

stërkalë të kristalta bien qiellit mbi ulli

e dhembja flatron robërimin e vet mitik

ja mund ta zësh në aktin e daljes nga vetja

kuçedër nga përrallat nga godet qiellin me krye

të jetë çdo gjë e bukur për vdekje

njëmend fedora çdo gjë tjetër është asgjë

ëndërr që nuk mund të digjet në qiri

* kushtuar shkrimtarit e publicistit Maksut Shehu