Bedri Tahiri: Nuk m? besohej

Bedri TAHIRI

NUK M? BESOHEJ
(Kolegut Zenun Gjocaj)

N? agun e hersh?m t? 14 shkurtit 2013
Tek kap?rceja pik?n v?llandar?se n? Bllac?
P?r t? p?ruruar  Hasan Prishtin?n n? Shkup
Nj? telefonat? e b?ft?, ma theu zemr?n cop?- cop?.

-Profesor Zenun Gjocaj na e la sh?nden?!!!
Goja m’u b? kallkan e celulari m? ra nga dora
Sado q? kumti mortor nuk kishte m?dyshje
Mendja s’e honepste  dot e  nuk m? besohej!

E kisha koleg e bashk?pun?tor t? pashoq
I palodhur e besnik n? rrug?n e atdhetaris?
Bile, p?r t? nes?rmen kishim planifikuar
N? terren t? mblidhnim sh?nime p?r d?shmor?t.

Mendja e tij brilante e pena e st?rholluar
Me vargje t? mrekullueshme  b?nin lapidar?
T?  pavdekshm?ve t? kombit u thurte  lavdi
Dhe, ashtu siç qe, zem?rmir?, vajti n? P?rjet?si!

P?r t? do flasin me admirim brezat e ardhm?ris?
Nx?n?sit, student?t, koleg?t dhe shok?t e idealit
Veprat shkencore e  poetika e pasur me frym? fishtiane
E para se gjithash: sakrifica, njer?zorja e bamir?sia!