Kulturë
Gjon Keka: Arbëni jetoi dhe mendoi guximshëm
E hene, 20.08.2012, 07:37 PM
Arbëni jetoi dhe mendoi guximshëm
Nga Gjon KEKA
Është gjë
e rrallë të jetosh në kohën e vlerave sado të pakta të jenë ato, madje edhe të bashkëjetosh me personalitet të mëdha
e mbikohore, ata vijnë ashtu lënë gjurmët
ikin pa zë, por lënë një porosi të pashlyer
në të gjitha kohërat dhe në të gjithë shekujt, janë ata që lënë të kuptojm vetë
nga brenda gjithë procesin e historise dhe të jetës së kombit por edhe të brezave
që vijn.
Edhe ikja
e politikanit dhe filozofit të njohur të kombit shqiptar Arbën Xhaferi ishte një
humbje e madhe për kombin ai ishte një nga mendimtar më të shkëlqyer e vizionar
të kombit shqiptar që me shëmbëlltyra dhe me mjaftë argumente prekte në thellësi
realitetin historik, politik dhe të kohës.
Ai ka lënë
gjurmë të pashlyera ne jetën politike në Maqedoni dhe ka pas një ndikim pothuajse
racional dhe të fuqishëm edhe në tërë proceset e jetës politike të kombit
shqiptar në përgjithësi.
Ai kishte
virtyte dhe normalisht se kur një personalitet ka virtyte ai nuk ka më frik nga
përbindëshat, ai jeton guximshëm dhe
shpreh mendimin e tij të thellë në tërësi duke gjykuar ashtu me urtësi politike
e intelektuale proceset e përgjithshme të shoqërisë, politikës, shtetit e kombit.
Kombi
shqiptar ka pas fatin të ketë vlera të tilla në mesin e tij, të keshë vlera
kombëtare është gjë e shenjtë, në kohën
antike njerëzit e ditur, populli (demos)
i konsideronte të shenjët, ose superior,
që lënë porosi që japin këshilla që janë
rojtar, pra që rrinë zgjuar te dera e
hyrjes e kombit për penguar përbindëshit dhe ideologjizmat që të helmojn
popullin, pra janë rojtar të kohës, të vërtetës dhe historisë së kombit.
Arbëni
jetoj jo vetëm si një politikanë e filozof në mesin tonë, por edhe si një njeri i urtë, si një gurë i çmuar
ndërtues i kombit shqiptar europian, pa
njollat ideologjike sulltaniste e sllave.
Ai u bë kështu
vlerë e shtuar e tërë kolonës së dijetarëve të kombit shqiptar europian, por edhe një vlerë ndërkombëtare e politikës
paqësore dhe pragmatizmit e vizionit që rrall në mentalitetin ballkanas ka pas
mendje të freskëta siç ishte ai, mendje
këto që i dhanë kësaj pjese kohën e tyre, por edhe ia hapën derën transformimeve në përgjithësi
dhe frymës së demokracisë si burim që bjen nga brenda shoqërisë.
Njeërit që
kanë praktikuar liriën por edhe referuar atë çdo ditë, janë njerëz që kanë qenë të lumtur dhe kanë jetuar
vërtetë, sepse pikërisht kanë qenë frymëzuar
nga jeta gjalluese, praktike, jeta që veshë shoqërinë me të mirat dhe të bukurat
e saj, pra kanë qenë njerëz që kanë parë
nga drita e urtësisë së tyre gjërat dhe kanë ligjëruar atë si të tillë origjinale
në syrin e kombit dhe proceseve të tij vitale drejtë të ardhmes.
Kam pas
rastin të bashkëbisedoj me të ishte njeri tepër miqësor dhe me kulturë të lartë
në vetvete.
Ai ishte
njëri i sakrificës si të proceseve dhe të sifdave në jetën epolitike e
intelektuale por edhe ajo që rëndonte dhe e pengonet do të thoja ishte sëmundja
e parkinsonit që nuk e la të vijoj në plotënin e tij veprimtarin e gjallë dhe
shpërndarjen e mendimeve si dhurata të pjesës së ndirtur të talentit të tij, por
ajo që kam vrejtur tek ai, ishte etpër
domethënëse, ai ishte njeri i fuqishëm, edhe vujatja e tij kishte heroizmin në esencën
e jetës së tij. Ai eshte shembelltyra e filozofise shqiptare dhe mendja me
frytenuese e shekullit ne te cilin jetoi.