Pëllumb Gorica: Mërmërimë e detit mes nesh

PËLLUMB GORICA

MËRMËRIMË E DETIT MES NESH

RIVIERA MË BUZËQESH

Riviera më buzëqesh me ëmbëlsi
Prej gjoksit të diellit praruar
Sytë ngjyer në kaltërsi
Dashuria nga blerimi rrri zgjuar.

Një fllad i lehtë të përkëdhel
Një këngë dëgjohet aty pranë
 Bregu i detit valë-valë
 Si një shpirt që ngre vullkan.

Mes  sirenash si muzikë
Me pulbardhat gërvish fjalë
qielli ngjan si mozaik
Gravurë e shenjtë me dallgë.

MBRËMJE  BUZË  DETIT

Gëlon shëtitorja këtë mbrëmje
E mbushur gjithë jetë
Zagushi e freski shpirtëtore
Flak në det afshin e nxehtë.

Kolovitur mbi ëndërra romantike
Hëna kupës qiellore gjithë shkëlqim
Lozonjare, kahera, si një mike
Mes yjesh, vallëzimi i tyre ngazëllim.

Freski kaltëroshe na jep
Kjo buzëmbrëmje me miqtë
Mërmërimë e detit mes nesh
Magjinë na fut në shpirt.

PEIZAZH” LIGJËRIMI

Një ëndërr e keqe klithi
E trembur nëpër natë
Furishëm në breg deti
Si lugat me dallgë.

Hëna,pas reve e çmendur,
Mes kujesh shkuli flokët,
Anekënd tingujt funeber
Në këmbë ngritën ulokët.

Në kortezh ligjëruan valët
Copëza dhimbjesh pa jetë,
Të ngrira mbetën fjalët,
Heshtja mbytet thellë në det.