Zeqir Lushaj: Vëllazënve Gërvalla

VËLLAZËNVE GËRVALLA

Nga: Zeqir Lushaj

-Në përkujtim të 30 vjetorit të rënies heroike-

(Ata u vranë  mizorisht nga regjimi kriminal serbo-jogosllavë,

më 17 janar 1982)

N’qiell t’Kosovës, mbush me kushtrim,

Shkojnë tri shqipe fluturim,

Roje i bajnë natën dhe ditën,

N’shpirt të popullit nuk mund t’vriten,

Jan ba Nja, me diell e hanë,

Tuj dhanë dritë Kosovës-Nanë!

Si furtunë, me gjoks përpara,

Shqipe e parë, Isuf Gërvalla,

Si vetima që t’nxjerr sytë,

Vëllau Bardhoshi, shqipe e dytë,

Si rrufe, që kallë dhe shkrepa,

Shqipe e tretë, asht Kadri Zeka.

Tash sa breza në luftë Kosova,

Ma shumë gjak se shi ndër votra,

Kurrë gazepi, nuk ju nda,

Gjaku-uji, (jo!) nuk ju ba’,

Kur ndokush tha se: – Harroj!,

Brezi i Ri, veten tregoi.

Faqezeza, UDB-e,

Na i vret djalt, na i len mbi dhe’,

Tri javë, t’vdekun, n’Gjermani,

Nuk lejojnë me i pru në shpi,

Tre flamuj ju rrijnë te koka,

N’vend të Nanës po i qan Bota!

-Isuf Gërvallë…!!

Isuf Gërvallë, kurr s’tu dridh dora,

Qemal Stafë, po t’thirrë Kosova,

Mic Sokola, kah trimënia,

Krahtë e Tu, Bardhi e Kadria,

Krejt shqiptarët, rreth shtatë milionë,

Gjaku i djemve n’kambë i çon.

Vëllaznit Frashni, ju çojnë fjalë,

-Mos mërziti o Gërvallë!

100 vjet mbas luftash tona,

Me nderim na priti Lokja,

Krah për krah, midis Tiranës,

Eshtnat tonë, tu djepi i Nanës!

Ka me ardhë e bardha ditë,

Mbarë Kosova – Republikë,

Plot nderim me lule e kangë,

Ju ban vend në tokën nanë,

Jem shqiptarë, na tërheq praku,

Për Lirinë, qoftë hallall gjaku!

./.

-Tiranë, pranverë 1982-

(Nxjerrë nga libri “Fjala mbi tel…”, faqe 10-11)

Shënim: Aso kohe, autori i librit dhe i këtij teksti, ka qenë student

në Shkollën e Lartë të Partisë “V. I. Lenin”, në Tiranë.

./.