Flora Sela – Kastrati: E dehur nga dashuria dhe tradhtia

E DEHUR NGA DASHURIA

DHE TRADHTIA

 

Nga: FLORA SELA – KASTRATI

 

RRËFIM PARA DASHNORIT

 

Edhe një rrëfim. Jo priftit

Edhe ai është njeri.

Një rrëfim dashnorit tim - Liqeni

Që çdo pjesë e trupit tim ka qenë e tij.

 

Një rrëfim: të tradhtova me një Poet…

 

 

E DEHUR NGA DASHURIA

DHE TRADHTIA

 

Pse nuk shkruajnë poetët

Për sy të gjelbërt?

Një pyetje nga një njeri.

Ti e dehur nga dashuria e tradhtia

Largoje shikimin nga syt e mi të zi!

 

Një ditë në Tavernë Liqenin

Vështrojmë në Poradec:

Ti, unë, sugjelbërta…

Që s’e kuptonte që në skaj të Liqenit

Nuk sheh asnjë peshk

Nuk kuptoi gjë. Se, ata vijnë

Të fiertojnë me femrat syzeza

Edhe peshku kënaqet me thellësinë e tij…

 

 

PAZARLLËQE KORRUPTIMI

 

Dhe, bëjnë pazarllëqe me Ty

Duan të të korruptojnë.

Ti je një tërësi Liqeni im

Ke dinjitet, nuk ke kufi.

 

Jam dashuruar në Ty

E dashuria nuk ka kufi…

 

 

ZANË E MALIT

 

Derisa dielli bëhej gati të pushojë

Flaka e tij e kotitur të pushtoi.

Po digjet lartëmadhëria ime

Si do të të shpëtoj, të të fus

Në thellësinë e qenies sime

Ndajmë shtratin e Madhërishmes

Ti je unë e unë jam Ti.

S’të shndërroj në akull

Si dikur në Dibër

Që shndërrova një Poet.

Por, Ty jo se je përjetësi…

 

 

LUTJE PËR TY

 

Më dëbo, më largo

Sa herë të jeshë i turbulluar

Me veten i hidhëruar!

Unë do të jem aty

Do të kuvendoj: unë me veten

Ti me mua.

 

E Ti do të falësh një pikë loti

Ta marr me vete rrugës.

E do  të lutem për Ty…

 

 

KU MË JE FSHEHUR

 

Dita e tretë.

E mbushur plot me poezi,

E unë bredhi buz Liqenit, në qytet.

Ndoshta përpara do të më dal Ai...

 

Dhe, e pyes Liqenin tim,

Mos ke parë një Poet?

Janë shum më tha...

Njëqindepesëdhjetë.

 

Por, liqe Ai është Një.

 

Po. Po, një natë pranë meje kaloi një njeri,

Mu duk si poet i zhytur në botën e tij,

Ku nuk kish vend as për mua e as për Ty.

Harroe Atë! Ai është një varg e unë poezi

Në këtë qytet Ti je mbretëreshë e unë mbret.

 

Jam paksa xheloze në Atë Poet...

 

 

NË MESNATË

 

Në mesnatë kur gjumit i shkaktoj neveri

Dhe, largohet vrap.

Vjen Ti ngadal me valët mikluese

e më merr në gji.

Fli, më thua fli! Unë dal

në dyluftim me gjumin.

 

Unë jam më shumë se Ai vet,

Ëndërr njëvjeçare, për Ty realitet.

Jam Liqe stoik, që pret edhe pret...

 

Asnjë anije nuk të zbret në  breg.

 

Derisa  ty qerpikët të rëndojnë,

Unë këthehem te shtrati im,

kam frikë se më diktojnë...

 

 

FUND GUSHTI

 

Fund gushti.

E unë përsëri te Ti,

Të vështroj, e ndiej trishtimin Tënd.

Jam këtu, më ndjen e të ndjej

deri në paskajshmëri.

Të kuptoj, e njoh gjuhën Tënde,

shikimin Tënd drejtuar kah unë.

Dhe, të kaplon një ankth, një frikë.

Jo, nuk ik.

 

Dimër e verë do të më kesh pranë,

Do t’i kryqzojmë gishtrinjtë,

edhe Hëna do të na ket lakmi.

E mandej do t’i puth buzët Tua të lagura.

 

Nesër, do të shihemi përsëri...

 

 

UDHËTIMI I GJATË

 

 

Udhëtojmë për në Tetovë,

Unë dhe dy vendas të mi.

Llomotitin diçka, e unë i shoh

syt e Tu të kaltërt,

E Ti syt e mij të zi, duke ja mbyllur

njëri - tjetrit, nga një sy.

 

Më përcjell e më uron rrugë të mbarë,

E di Ti, në mbrëmje kthehem tek Ty.

 

Ditë e nxehtë, për në acar,

Do të më mungosh sot deri në shizofreni.

 

Liqe, cili do të ish kuptimi i jetës pa Ty?!…

 

 

VITI 1961

 

Para gjysëm shekulli,

Qiellin, diellin, hënën e nënën

i pash për herë të parë,

Atëherë kur edhe Struga

u shndërrua në poezi.

Ti me qindra vjet ishe aty,

I vetmuar, dikënd prisje,

i pikëlluar, i mbushur me marrëzi.

Të ringjalla përsëri.

 

U bëmë një në vitin 1961...

 

 

KOHA PO KALON

NË HESHTJE

 

Liqe... sa bukur këndon,

por a e di se, koha po kalon,

S`do të jem në bregliqe

një ditë do të të inspiroj,

Simfoni të re të krijosh.

 

Liqe, koha po kalon në heshtje.

 

Unë përkohësi, e Ti përjetshmëri,

Ta kam zili!

Por, e di do të jem në thellësinë Tënde,

Me ty do të jem çdo herë,

E koha si Drini i Zi,

Sa dhimbshëm po rrjedhë.

 

Por kujtimi,

Shndërrohet në përditshmëri.

Liqe, do të jem, deri sa do të jesh Ti...

 

 

EDHE TI JE SI AI

 

Liqe! Më ke lodhë

Edhe Ti je si Ai:

Pas sirenave tjera gjurmon

Mashtron veten.

Të kthehem kur dëgjoj

Klithmat e tua përsëri.

 

E di pse unë e Ti jemi një

Dallgët tua më dërgojnë porosi

Ti më do. Shihemi nesër!

 

Më gllabëro, lodhë me brishtësinë Tënde

Më thirr se do të vij me flatrat e Tua

Të grabisim pak kaltërsi.

 

Atëherë, kur nga dallgët e Tua

Frikëson njeri, do të jem me Ty.

Se më mungon, dashuri e pakuptimtë

Por, Poeti rrebel e kutpon magjinë…