Rita Saliu: 1981 në kujtesën Kombëtare

Rita Saliu

1981 në kujtesën Kombëtare

DHOMA E KUJTIMEVE

Më mungon Dhoma e madhe pa kolltuk

Me shkëmba druri të vendlindjes

Me nga tri këmbë

Dhe gjyshi ulur pranë oxhakut

Duke gërshetuar penjtë

E kohës së mëkateve të mëdha

Që vriste përditë, nga një kokë ia gërryente

Nuk di në atë dhomë a bënte ftohtë

Apo ishte friga që hynte e dilte nëper ne

përgatisnim qëndresën

E lash aty copën e shpirtit

Krenare të mbetem mbi atë shkëmb

Para se të më vrasë harrimi i pamëshirshëm

NE TË DY

Ia shrënguam duart njëri-tjetrit

dhe buzët e çara u bashkuan

për t'i dhuruar nektarin e dashurisë

që prej larg

dëgjonim zërin e nënës

që priste buzë lumit

duke përtërirë ujin me lot

e dita jonë

kalonte pa ndëshkime

Te fontana e univerzitetit

shikoheshim si në pasqyrë

si binte shi dashurie mbi ne të dashuruarit

sa i urrenim retë atëherë

dhe sa e donim ylberin

tek në tokën mëmës

ishte kohë e frikshme

pranë konviktit numër kater

dashuronim në emër të atëdheut

14 Mars 2011

Rhode Island, USA