Bekim Rexhepi: Pse të jesh jashtë sistemit...

Pse të jesh jashtë sistemit...

Vullneti politik i një subjekti është aksioni i subjektit rezonues mbi organizimin e tij si i kushtëzuar.

B.R

Nga Bekim Rexhepi

Subjekti politik në momentin që vendos të funksionoi si i organizuar, ai synon që të veproi si i kushtëzuar mbi një projekt. Cili mund të jetë ky projekt? - qe një subjekt duhet të kushtëzohet mbi të, për të vepruar apo funksionuar politikisht. Pra, të identifikojmë disi, një projekt mund të jetë i ndërtuar nga një ide apo edhe më shumë të ndryshme, çofshin këto koherente apo jo, nga shqetësime apo jo, të mbledhura apo jo, të shkruara apo jo, e me radhë – e deri të një ëndërr. Ndryshe të gjitha këto janë platforma. Edhe një ëndërr është platformë në vetvete sepse ngrihesh mbi të, si në një të gdhirë të nesërme. Pra, po të krijosh një platformë do të thotë se ke synon të veprosh ne aksione subjektive duke rezonuar mbi organizimin e kushtëzuar. Çfarë do të thotë i kushtëzuar mbi një platformë? Nëse, ke zgjedhur një platformë dhe synon ta realizosh atë ( pra, gjithnjë në kontekstin e një subjekt politik), duke caktuar disa kushte dhe mjete të mundshme që të qojnë mbase mbi objeksionin final. I gjithë ky rrugëtim ka edhe rregullat e sjelljes normative mbi të cilat tentohet të shkohet apo të arrihet. Pra vetëm subjekti politik qe ka një platformë të qartë arrin të imponohet i arsyeshëm, duke i mundur pasionet për ta bërë përfundimisht lirinë kuptimplote.

Ndërsa, për një subjekt politik që ka një liri dhe ka një ide që të qarkullojnë anasjelltas, mund të themi se ajo liri pa ide do të ishte hiç kuptimplote në politikë! E mbase duhet nxitur njerëzit në pajtim me lirin të përkujdesen për veten e tyre. Këtë pak subjekte e kuptojnë apo e bëjnë të duket e mundshme, platformat e tyre janë hedhur tashmë në shporta e qoshe, pas derës dhe ato nxirren vetëm atëherë kur u kërkohen në elektorat për tu justifikuar.

Shteti akoma mbetet forma më e mirë e organizimit politik dhe jo vetëm politik të një komuniteti, duke qenë i organizuar një komunitet vendime mund të merren më lehtë. Sepse edhe sot shtetet qe kanë historinë e tyre vazhdojnë të identifikohen dhe të përfaqësohen nga kushtëzime më shumë të brendshme historike. Shqiptaret në historinë e tyre kanë kode identifikuese, me të cilat kode ata kanë synuar të arrijnë qëllimet dhe veprimet e veta si komunitet. Prodhimi i kodeve historike të një komuniteti është treguesi më i mirë i superstrukturës fundamentale qe ndryshe i thonë shtet. Shteti i sotëm “modern” është instrument i marrëdhënieve të brendshme të një komuniteti, që historinë e vet e shikon si në pasqyrë, duke e mësuar atë, madje si një individ që vetveten e tij e shikon në pasqyrë dhe do të duket gjithnjë mirë.

Partitë politike në shtet janë si anëtar të familjes ku vet prindi është shteti, ato (partitë politike) gjatë gjithë jetës përpiqen të respektojnë prindin e tyre, ndërsa të tjerët që nuk përpiqen të respektojnë mbase do të ndëshkohen.

Pamja - i mbrapshtë vlerësimi

Tash pas gjithë kësaj gjendje të ndodhur në Shqipëri, një qytetar i thjeshtë e ka të vështirë të kuptoj se çfarë duan socialistët dhe çfarë nuk japin demokratët. Nuk janë të panjohura kërkesat e socialistëve, por edhe atë qe demokratët nuk mund ta japin si peshqesh tek socialistët e nemitur. Ndarja e pushtetit në demokraci është paksa e dhimbshme, por më e dhimbshme është të mos e pranosh atë si të tillë. Qytetaret në secilin vend demokratik votojnë për atë subjekt qe kanë besim më shumë dhe se ka udhëhequr më mirë vendin. Këtë besim të qytetarëve nuk mund ta ndërrosh me forma të tjera sepse ka një sërë rregullash demokratike që sistemi garanton. Ndërsa është tjetër politikë shfaqur dhe zgjedhur qe një subjekt rival, humbjen nuk e njeh, pse nuk do ta njoh edhe për shkaqe verbërie politike.

Qeveria Shqiptare nuk mund të quhet jo demokratike, kriminale, korruptive, e të tjera si këto, qe i ka ne qejf e t’i përdorë në retorikën e saj partia socialiste. Po të ishte kështu si e quan me këto akuza partia socialiste, atëherë në Shqipëri, nuk do të vinte Gj.W.Bush, të vizitonte një Shqipëri dhe të takonte një qeveri, e cila do të ishte jo demokratike, kriminale, korruptive, e të tjera si këto. Po ashtu edhe NATO – ja, nuk do ta pranonte në gjirin e saj një Shqipëri të tillë jo demokratike, kriminale, korruptive, e të tjera si këto. As dhe BE – ja, nuk do të hapte dyert e saja të lira për një Shqipëri dhe qytetar të saj - jo demokratikë, kriminalë, korruptivë, e të tjera si këto. Pra mbetet vetëm tërbimi politik i Edi Ramës, që tenton të ndal zhvillimet politike në Shqipëri, duke u përpjekur ta ngel qeverinë në probleme politike të parëndësishme, siç janë zgjedhjet e para njëviti, kontestimi i tyre mbi njëvjeçar, mbi autostradën “ Rruga e kombit”, qe tashmë është e mbaruar dhe nuk ka qytetar e të thotë ngjashëm siç i plas tërbimi Ramës për të.

Harron opozita edhe Rama vet se duhet të mos dal nga sistemi politik qe të mos e bëjmë shtetin një akullore për shumë gjuhë.

Partia Socialiste po orvatet që përmes sa më shumë individ të nxitë në qendër të analizave të saja manipuluese për të dhënë përfundimisht goditje tepër të fortë demokracisë dhe drejtësisë në vend. Në këtë kuptim mund të themi pozicionimi i partisë socialiste dhe i Ramës, nuk kanë vij ndërse sa i përket demokracisë dhe drejtësisë në vend, sepse debati aktual dhe kaq i përqendruar sikur do të kundërvë qëllimisht në njërën anë kinse totalizimin e njërës palë dhe në anën tjetër të shfaqë po kështu liberalizmin e vet.

Logjika e Ramës dhe e mbështetur nga PS-ja, ka pësuar shumë deformime të brendshme, ajo po shfaqet me potenca antishqiptare, sepse gjithnjë e më shumë po bëhet përbërëse në mendimet e Ramës dhe shumë përkatëse ne subjektin opozitar, ku shfaqja fillon ngjashëm dhe goxha e ricikluar me virtyte të Hitlerit. Edhe Hitleri ishte i majtë në koncept! Edhe Hitleri ishte antigjenetik (jo pak fakte të mëvonshme e dëshmojnë se edhe ai ishte çifut)! Edhe Hitleri ishte piktor i dështuar! Edhe Hitleri kishte një fjalor skandaloz sa i përket përshkrimit të gjendje! Nga këto virtyte të Hitlerit , kopja e Ramës të ngjason.

Tashmë nuk mund të mos shtrohet si dikur pyetje përjashtuese, se a duhet që politikanët të jenë të virtytshëm? Ata duhet të jenë të virtytshëm sepse nga paraqitjet e tyre edhe qytetari mësohet të sillet dëmshëm me njësit kombëtare. Madje, ka gjasa të rritet sasia e njerëzve në popull, që mendojnë se atdheu i tyre nuk bëhet më për ta - i dashur, ashtu siç e mendojnë dhe e kuptojnë të huajt qe janë dhe në shumë raste mbesin indiferent me kuptimin se nuk është ky atdheu i tyre. Këtë gjendje sikur e provuam me 21 janar 2011 në demonstarat, para institucionit të kryeministrisë kur po vandalizohej e gjitha, e deri në atë pamjen qe s’duhej ta shihnim kurrë më, kur u hedh flamuri kombëtar në drejtim të policisë. Kjo tregon qartë se deri ku dëshiron të shkoj Edi Rama dhe Partia Socialiste duke degraduar në maksimum të gjitha gjërat, për të krijuar gjendjen e kaosit dhe për të shkatërruar virtytin e qytetarëve për atdheun e tyre.

Nuk është e kotë dhe nuk duhet të pranohet si e kotë, asnjë përpjekje intelektuale që i bën thirrje këti populli të mos dëgjoj tërbimin e Edi Ramës, sepse synimet e tija tashmë nuk janë të paqarta, jo vetëm për këtë popull dhe për këtë atdhe, porse atë që tashmë po ekspozohet na Tirana, edhe bota e qytetëruar ka distancuar. Të mos dëgjosh mikun e mirë në ditën e vështirë, e bën budallain e vetvetes, sepse bota ka ndryshuar dhe qytetërimet nuk mund të bien sa herë mbi to ngritën budallenjtë qe s’duan të dëgjojnë për të mirën e tyre. Shqipëria e ka provuar një budalla si Enver Hoxha, i cili pa kuptuar botën sikur donte të bënte të kuptueshme se e gjithë bota sillej rreth tij.

Historia na dëshmon se Hitleri, pos qe kishte mashtruar gjermanet me ultranacionalizëm, kishte zhdukur edhe bashkë gjenetikët e tij, ai po ashtu para vetës kishte edhe shkatërrimin e gjithfarshëm, vetëm e vetëm për tu futur në historinë botërore me skandalin më të tmerrshëm të një lufte nxitëse dhe tërbuese, në emër të popujve të këqij. Edi Rama këtë nuk e bën dot sepse Shqipëria nuk është Gjermani dhe rrethanat nuk janë të favorshme si në ato vite të Luftës së Dytë Botërore, por Edi Rama, me kaq sa di do të përpiqet të diskriminoj qeverinë demokratike të Berishës, duke e cilësuar si pushtet të keq, shumë të keq para shqiptarëve, madje do ta rrënoi përfundimisht si të mundet.

Zhytja e thellë ne polemika, debatet e zhurmshme dhe shterp i kontribuojnë pavetëdijshëm kësaj gjendje të mirëseardhur për Edi Ramën, të arrijë atë qe po e riciklon herë me greva, me protesta, me manifestime, me bojkote, me demonstrata të dhunshme, me krim të organizuar, e me çfarë jo ne ditët e ardhshme. Ikja nga debatet e zhurmshme dhe shterpë, polemikat e thella duhet të menaxhohen nga kujdestaret e mediave, një detyrë primare e konditave të lirisë së përgjithshme të një shteti demokratik.

Sekush në Shqipëri ka një bindje se pos agjenturave të brendshme ka edhe agjentura të mediave qe janë shkarkuar në ambicie politike në dëm të lirisë dhe drejtësisë së shtetit. Shteti nuk mund të varet vetëm nga pushteti i një kryeministri, sepse shteti ka më shumë pushtet të tjera përbërëse, qe gjithsesi duhet të jenë hallka në njësitet kombëtare, por kur dëmtohen dhe përvetësohen këto hallka të pushtetit, atëherë synohet më gjasë të shkatërrohet shteti nga një sistem në një sistem tjetër. Prandaj, Partia Socialiste ka dalë nga sistemi, nga sistemi politik i shtetit, më qëllim që të rrënoi shumë hallka të tjera të pushtetit e deri te ai përfundimtar i qeverisjes shtetërore. Nga kjo gjendje ku ka rënë kjo parti, dukën pak të rëndësishme rrugët qe ka zgjedhur Partia Socialiste apo Edi Rama, më e rëndësishme është analiza e qartë se si në hapat permanent po tentohet të shkatërrohet një shtetit nga një anarki dhe diktaturë perverse.