Përparim Hysi: Selim Shakaxhiu

Përparim Hysi

 

Selim Shakaxhiu

 

Tregim

 

Prolog

 

Shakaxhinjtë,zakonisht,janë njerëz të mirë dhe të padëmshëm.Me shakatë

e tyre,ata,duket,sikur hedhin disa pika melhem mbi jetën e përditshme

dhe,duke bërë njerëzit të qeshin,jo vetëm u zbutin dhimbjet atyre,por

u zjgatin dhe jetën.Është provuar shkencërisht,se të qeshurit të shton

jetën.Edhe heroi i tregimit tim,është një shakaxhi.Ky nuk është

shpikja ime,por një person konkret që ka jetuar në ato treva ku kam

jetuar dhe unë.Për etikë,diçka dhe kam modifikuar nga bëmat e tij dhe

i kam ndërruar vetëm mbiemrin.Se mbiemri është vula që tregon

identitetin e njeriut.Sa për të tjerat që do lexoni,ato kanë ndodhur

dhe unë nuk u kam hequr një presje.

 

                                               x        x       x

            Ky,Selimi,nuk ishte nga fshati ynë.Por,sa për vete,e kam

njohur,se ngjitur qenë fshatrat tanë dhe,domosdo, edhe shkëmbenim

tepsitë me njëri-tjetrin.Mbiemrin nuk e ka patur të tillë,por i shquar

për shakatë që bënte,e mori këtë paranomë"shakaxhiu" dhe iu ngjit si

mbiemër dhe aq.Kur përmëndej një shaka që e kish bërë ky,Selim

Shakaxhiu,njerëzit dëgjonin me vëmëndje se e dinin,që,pasi ta

dëgjonin,do qeshnin,pa tjetër.Se shakatë e Selim Shakaxhiut ta shpinin

gojën vesh më vesh.

Fukara,qysh i ri,qe pajtuar yzmeqar tek një bej,atyre anëve.Shahin

quhej ky beu dhe Shahin-bej,i thoshin.Aq pasje paskësh patur

ky,Shahin-beu,sa veç Selimit kish dhe yzmeqarë të tjerë.Por

Selimin,si më të shkathtë nga të tjerët,beun e kish si më të

gjindshëm.E mbante për urdhërata më të posaçme,si dozot për ndonjë

hall të përbrëndshëm apo dhe kur çonte ndonjë porosi në qytet.Veç

detyrave të tjera,Selimi kish një detyrë të përditshme:do të shkonte

tek beu dhe do merrte prosinë e tij për të tri vaktet e

ngrënies,si:-Çfarë do të gatuajmë për zotërinë tuaj për drekë,bej?

etj...   Ky rit bëhej për dita në të tri vaktet dhe Selimi e bënte

këtë punë për bukuri.Një ditë,kur po shkonte që ta pyeste beun se

çfarë do hanin për drekë,e gjeti,për pak,belaja.Selimi nuk e dinte që

beu,qejfli i madh grash,atë ditë,siç duket,kish dalë huq dhe ish bërë

nga nervat bishë. Dhe,ndërsa,frynte e shfrynte me vete,befas,u rrëfye

Selimi që u përkul me nderim para beut dhe i tha:-Me se do hamë drekën

sot,bej!  Dhe beu,tërë inat ( e ku i shkonte mëndja për bukë? ) ,flakë

për flakë,iu përgjigj me inat:-Me mut!!! Dhe Selimi,po si Selimi:-Mirë

zotrote që e ke rregulluar,po unë që nuk e ha atë dreq?!!! Dhe,po të

mos ia kish ia kish mbathur me të katra,me siguri që do e kish zënë

masha e beut që ia vërviti kollonekas,me sa fuqi që pati.

 

Kish kaluar ca kohë nga kjo ngjarje dhe një mbrëmje e thërret

Shahin-beu. Dëgjo,- i tha,- merr biroçin dhe frymën në qytet,tek

doktori.I thuaj,në emrin tim,që të vijë e të më shoh zonjën se e kam

të sëmurë.Ashtu bëri.Kamzhikun kalit të biroçit dhe frymën në qytet.Iu

drejtua shtëpisë së doktorit.Epo nuk qe zor që t'ia gjeje shtëpinë,de!

Se një qyq qe i gjithë:laj-thaj,po ai.Se qytet i vogël

ky,yni,atëherë.E gjeti shtëpinë dhe trokiti tek porta.Derën ia hapi

një shërbetor  (se kishte një të tillë dhe doktori  ) .  Kur i tha

hallin dhe i tha se vinte nga Shahin-beu,shërbetori i priu përpara dhe

trokiti tek dera e të zot. Doktori,siç vërejti me kujdes Selimi,qe

pirë e qe bërë karroqe.Por ç'i duhej Selimit në kish pirë a jo.Selimi

i tha porosinë pikë për pikë ,siç i  tha beu, dhe,ndërsa priste që

doktori të nisej me të, ky,humbur nga të pirët,ia priti:-Ik,more,i kam

q... zonjën Shahin beut unë!!! Selim Shakaxhiu,sado i zgjuar që qe,u

zu ngusht nga kjo sharje e rëndë,aq më shumë nuk e priste nga një

doktor, dhe,deshi s'deshi,po matej që të kthehej nga erdhi.Pa mbyllur

mirë derën doktori,Selimi e arriti dhe i tha:-Doktor,nuk e mora vesh

mirë unë përgjigjen tënde,këtu do ta bjerë zonjën Shahin beu për

atë"punën" apo do vish atje tek shtëpia e beut?!!!....

 

                                                            x       x

     x

 

Kish mbaruar lufta dhe bejlerët e agallarët kishin katandisur më keq

se Selimi kur qe pajtuar yzmeqar. Dhe Selim Shakaxhiu (epo ku rrinte

dot pa bërë ndonjë thagmë,ky?  ) ,po rrinte nën tëndën e hardhisë së

tij,se qe vapë e madhe.Gusht-hesapi dhe,sidomos,në Myzeqe. ndërsa

shtrihej për 7 palë qejfe nën hardhi,shikon që në rrugë,hipur mbi

gomar,po kalonte hoxha.Selimit i hanin brirët për muhabet se,si të

gjithë shakaxhinjtë,qe zëmërbardhë.

-Efendi!-thirri.Khteu këtu të bëjmë vapën,se ke goxha rrugë për të

bërë.Se,me të vërtetë,nga aty dhe deri tek shtëpia e hoxhës,pa

frikë,duhej një orë a një,orë e gjysëm.Dhe Efendiu:-Të

faleminderit,por do të ik avash-avash.-Nuk të lë unë sikur të bëhet

kiameti,- ngulmoi Selimi. Dhe,sakaq, doli në rrugë,i zuri gomarin nga

kapistra dhe e solli në oborr. -Ulu tek shilteja,nën hije,sa të fut

gomarin në kasolle,- i tha.Kur futi gomarin në kasolle,pa që në

hejbe,varur në fund të samarit,dy bostanë të mëdhenj.E mori të parin

dhe e fshehu diku në fund të kasolles.Nxori dhe tjetrin dhe e la tek

këmbët.Në vënd të bostanëve,futi në hejbe dy kunguj të mëdhenj që i

kish në kasolle për t'ia hedhur lopës.Me bostanin e madh në duar,u

drejtua nga hoxha. - Mos e pri,- i tha hoxha,se,sapo hëngra tek

Hekurani,unë (fshatar me famë për bostanë,ky Hekurani ) .Aq më bën mua

se ç'ke bërë tek Hekurani,do ta pres dhe ti,po deshe shkele me

këmbë,në nuk të hahet,-ngulmoi Selimi. Hoxha i shkretë bëri sikur

hëngri dhe,si kaloi vapën,hipi mbi gomare dhe drejt e në shtëpi.

-Mbarë kjo ditë sot,-fliste si me vete hoxha,- dreka drekë tek

Hekurani.Dy bostanë me vete,pa shto dhe tek Selim Shakaxhiu,birinxhi

hesapi.Kur mbrriti në shtëpi, i bëri zë të shoqes:-Fut gomarin në

kasolle.Në hejbe janë dy bostanë të mëdhenj.Kujdes se mos të shpëtojnë

nga duarët.Merri një nga një.Doli,tërë qejf e shoqja dhe,pa futur

gomarin në kasolle,sytë nga hejbeja.Futi duarët me terezi atje dhe

nxori të parin. Kungull! dhe tek  xhepi tjetër,po kungull?!!!   Hafuz

(kështu e thërriste të shoqin ) ,janë kunguj,kunguj dhe jo bostanë.

-Siiiiiiiiiiiiii? dhe doli hafuzi të shihte çudinë. Ah,Selim

Shakaxhiu,ç'ma punove! Për dy orë gjë m'i ktheve bostanët në kunguj.

ke për të parë se çfarë do të bëj,- tha më shumë me vete.

 

Të nesërmen hoxha e mbajti frymën në qytet.Kish vendosur të hakmerrej

ndaj Selim Shakaxhiut.Sa u fut në qytet, takoi një të njohur.Ky e ftoi

për kafe.-Aha,- i tha hoxha, më ke zënë ngusht,por do ik me shpejt në

X...se do varros Selim Shakaxhinë. -Sii?- bëri tjetri.-Pse kur vdiq

Selim Shakaxhiu,po im vëlla ka  të motrën e tij për grua.-Ja,sa më

lajmëruan,- tha serioz hoxha.Bobo!-bëri i njohuri,ika dhe unë Eefendi

se jam larg dhe nuk e di a zëmë dot varrimin.Ndërsa ai iku,hoxha tërë

qejf,u fut në klub.Epo të bëfshin mirë bostanët e mi, o Selim! Kishin

kaluar nja tri orë të mira dhe Selim Shakaxhiu,mezalla s'e i ndahej

hijes:mërzente,de! Kur dëgjoi që,dikush,hapi lesën.Hodhi sytë dhe pa

tre burra dhe tri gra që po vinin drejt shtëpisë.Gratë veshur me të

zeza dhe burrat turlisoj.Kur doli që t'i priste,e motra,më shumë e

gëzuar se e befasuar,iu lëshua:-Po kush na gënjeu kështu,mor Lalë(se

kështu i thërriste vëllait të madh ajo )   . Selimi,kur mori vesh

rrengën e hoxhës,nuk e mbajti të qeshurit dhe,pasi i uli miqtë nën

hije,hyri prapë në kasolle,nxori që andej bostanin tjetër,dhe u

tha.-Ja,ky i ka fajet.Dhe ia dha të qeshurit duke treguar fill e për

pe se si ia kish punuar hoxhës.

 

                                                             x      x     x

 

Mars i vitit 1953.Ditë e xhuma(e premte ) ,- tregonte Selimi.Ke parë

ti që vjen korrieri dhe lajmëron.Ka vdekur Stalini në Rusi

dhe,mezalla,se mos punoj njeri sot.Mirë,o mirë,fjalëgoje qe:mos

punoj.Po të niset një fshatari ynë,Josifi i Sotirit,zgjedhën në qafë

qeve dhe oha këtu,oha më tej zu e lëronte tokën,se nk e priste puna

atë.Epo mirë ,.në fund të fundit,mirë bënte,po të lë monafiku,pa?  Na

ngrihet ky Xhepja i Selmanit dhe më t'i vete këtij Josifit dhe i

thotë:-Zbrej qetë! -Pse t'i zbrej? -Se ka dekur Stalini! - Po në hale

të gomares le të vejë!!!   Ou!-bën Xhepia dhe frymën në lokalitet,tek

kryetari . I thashë kështu,më tha ashtu.Dhe mbush e zbraz "kovat" që

çfarë të thuash. Si,mor si?!!!- u nxeh kryetari. Nasiii!- thirri  (

Nasi qe polici i lokalitetit),Nasiiiii.të shkosh urgjent në X... dhe

urgjent ma sill të lidhur atë Josifin e Sotirit.Shkon Nasi dhe e çon

duarlidhur tek kryetari. -More,iu lëshua kryetari,pse nuk i zbreve

qetë kur të tha Xhepia i Selmanit? -Pse t'i zbreja? -Po ka dekur

Stalini,more maskara! -Po mu në hale të vejë,se tërë fashtin ka

ngatërruar (zuri të lozte thjatro Josifi,tanithi ). More për ç'fshat

më zabravit qy,-tha kryetari.-Opo fshatin po se po,por dhe më tutje.se

kështu e ka ai,o kryetar,po nuk talli njeri nuk rri dot rehat.Zotrote

e ke marrë vesh se çfarë i bëri hoxhës,a nuk ia bëri bostanët kunguj?

Kryetari:-Po ai është  Selim Shakaxhiu,more gdhë,dhe unë po të them se

ka vdekur baba Stalini i Rusisë !!! -Por ç'më thuaj,kështu o shoku

kryetar,çfarë më thuaj për Stalinin se akoma s'e kam marrë vesh

mirë.-Ka vdekur,ka vdekur,- i mshoi zërit kryetari.  -Bobo,ç'na paska

gjetur (vazhdoi thjatron Josifi ) ,dhe unë ditëziu e mora për

Selimin.Aha,po qe për Stalinin,kurban të dy qetë kryetar.Obobo,ç'na ka

gjetur?!!! Merri,kryetar,dhe theri të dy qetë.  -Zgjidhe! - urdhëroi

Nasin kryetari.Zgjidhe se e paska marrë për atë,vulëhumburin,Selim

Shakaxhinë.Dhe e zgjidhën.Aty ,nga darka,e shoqja e Josifit,erdhi në

shtëpinë time(këto m'i ka treguar Selimi ) dhe,mbasi më zgjati një

litroshe raki dhe një pulë të skuqur,më tha.-Të të bëhen gjak e dhjamë

dhe,veças,nën zë më tha:-Ruhu nga Xhepia i Selmanit.Selimi,pasi e

ktheu për shëndetin e Josifit,i tha të ardhurës: -Mikun e paça!Sa të

bëj mustaqefshesa(Stalini) nën dhe,aq bëftë yt shoq mbi dhe!Sa për

Xhepen e Selmanit,do t'i vijë ora dushmanit.

 

                                                  20 prill 2007 - 11 tetor 2010

 

                                             11 tetor 2010