Kulturë

Luan Çipi: Babi im

E premte, 26.02.2010, 10:27 PM

Luan Çipi

BABAI IM

Ti ike i ri, tash gjithçka është tretur,

Dhimbja ka zënë cipë, malli është venitur,

Pesëdhjetë vjet shkuan, kujtimet kanë mbetur,

Po, për sa jetove, si diell ke ndritur.

I ngelur jetim, me vegjëli pa fat,

I katërti vëlla nga fisi Çipat.

Gjirokastër e lashtë, rrugica me gurë

Hallet e mundimet të bënë më shpejt burrë.

Shtatëmbëdhjetë vjeçar u nise kurbetit,

Në Amerikën e largët, shkohej me anije,

Për gati një muaj, do lundroje detit

Me drojë e me frikë, vallë në do arrije.

Duhej gjetur punë, mbulesa e shtresa

Dhe vuajtja shtohej, me ditë e me natë,

Hanit bukë thatë dhe flinit me ndresa,

Në kurse e shkolla, mësonit zanat.

Pa duhej kursyer dhe një cent dollari,

Për të larë “navllon” dhe borxhet radhë

Ndihmë kërkon familja me halle shqiptari,

Përkrahje desh “Vatra” me Nolin në ballë.

U vure në krye mbi gjithë shqiptarët

Dhe fole guximshëm me bashkatdhetarët:

“Ti mbahu, moj nëne, e kurrë mos kijë frikë,

Se djemtë më të mirë i ke në Amerikë”

Ngrihen mbarë Shqiptarët, nga fundi i dheut

Gjer në Francë, larg, shkoi zëri i Atdheut

Për Avni Rustemin seç u dha kushtrimi

Nga djemte e mërguar, që ju dhimsej trimi.

E ndjeve nga larg dramën Shqipëtare,

Kur Vlonjatët trima bënë luftë, në Njëzetën

Dhe bashkë me Vatranët, nuk kursyet pare,

Por e boshatisët, gjer nëfund, kuletën.

Nëntë vjet mërgimtar, shumë djersë derdhe.

Me Im Zot Nolin, ishit bashkëudhtarë,

Kur Atdheu u thërriti, ti s’ndënje, po erdhe

Dhe prapë u radhite në rreshtin e parë.

Vitet njeri tjetrit i thoshin: unë ika.

Dështoi revolucioni dhe demokracia,

Nuk bëri njeri çka desh Amerika.

Fitoi mbretëria dhe autokracia.

Më tej, mbreti Zog, me plaçk e me ar

U largua tinas me “trimat” e tij

Fashizmi i Zi, na futi në darë

Tha me ne do jeni një perandori.

Ti, o babë i dashur, kaq shumë u zhgënjeve,

Dikush do mendonte se të zuri frika,

Ndaj gjithmonë na thoshe: “O djemtë e plebenjve

Mos i ndyni duart, larg nga politika.”

Dhe ju fute punës, siç kishe mësuar,

Krijove familjen dhe rrojte me nder,

Që të pesë fëmijët i pate edukuar,

Punën edhe Librin ti kishin fener.

Ndërtove dyqane dhe ngrite pallate,

Tregti e transport menaxhove mirë

Disa troje bleve, tregti private,

Mirë pate mbjellë, më mirë në të shirë.

Tash, që shohim lartuar pallatet në kate,

Ne, të grumbulluar sërish në një vatër,

Të nderojmë më shumë, për vlerat që mbarte

Pë jetë të bashkuar, nën të njëjtën çadër.

(Vota: 0)

Facebook

Twitter

Google+

Digg

Komentoni

Artikuj te tjere

Skënder R. Hoxha: Lirika me shumësi motivore Marash Gojani: Pavarësia e Kosovës Eduard M. Dilo: Një poete shkodrane Neki Lulaj: Avzi Nela një poet kukësian (Cikël poetik) Jorgo S. Telo: Kuvend me Ali Asllanin... Gjergji Dushku: Kënga e të ikurve Dibran Demaku: Cikël poetik satirik Cikël poetik nga Hajdin Morina Hilmi Saraçi: Krojet (qeshmet) në qytetin e Vushtrrisë me rrethinë Një film në Hollywood kushtuar UÇK-së Zyli Gaxholli: Flash poetik Mazllum Saneja: Poezi nga Agim Gjakova dhe piktura nga Jan M. Stuchly Cikël poetik nga Engjëll Koliqi Cikël poetik nga Neki Lulaj Ekrem Ajruli: Tundet Halit Bogaj: Vrasja e tifozit francez Shkrimtarja Entela Safeti Kasi, presidente e PEN Qendrës të Shqipërisë, në një rrëfim ekskluziv për lexuesin Luan Çipi: Atdheu Albert Zholi: Flet skenaristja e filmit "Shekulli i dhimbjes..." Helena Halilaj Këze Kozeta Zylo: Intervistë ekskluzive me Rektoren e Universitetit “Pavarësia” Vlorë, Prof.Dr.Arta Musaraj

Video

Pëllumb Vrinca - Në mes të rrugës ka mbet shqiptari

Gallery

Karnavalet Ilire në Bozovcë dhe Tetovë - 2025

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare

Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!

Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit

Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx

Zemra Shqiptare



Komenti: