Djajtë që po duan tu xhvatin votat shqiptarëve, nuk shpallin veten, nuk dëshmojnë veten. Janë vënë në garë me shoqi-shoqin kush e kush të duken: njëri si Sali Kulla, tjetri si Edi Rama, tjetri si Koçi Xoxja, Kadri Hazbiu, e me rradhë modelet më të shëmtuara dhe më kriminale të diktaturës si...
Këto ditë kur Dimri po jep shpirt dhe Pranvera po troket, u nisa t'i ngul një të kafshuar Shqipërisë. Ku e ka hak. Ku e çaj kollaj. Ku mishi është i butë. Në ijë. Të hyj pra te mëlçia dhe veshkat, që i bie diku në veri të Vlorës, pastaj, me turirin gjith gjak, tu sulem të tjerave rropollira, dhe të dal në...
Nëse pushtimi të duket çlirim, ndalimi i Shqipes progres, përvetësimi i Besimit fetar të pushtuesit, Fat, nuk je derr, maçok, qen zorraxhi, gomar, zhapik, zvarranik, je budalla.Është më se e natyrshme të ecësh rrugës duke kqyrur femrat. Sisët, shalët, kërthizat, harqet, format, vithet...
S'mbeti gjë pa u vjedh e pa u rrejt.Ku ndodhet vallë një vend ku ndoshta ka mbetur diçka pa u vjedhur dhe pa u rrejtur me vajt me verifiku nëse vjedhja përmes rrenës është fenomen lokal ndodh vetëm në kryeqytet, apo edhe dikund tjetër në Shqipërinë tonë të...
Rruga e Shpirtrave nis në Librazhd.Kur Librazhdin ta kesh lënë pas, që në tempullin e praruar të shpirtrave të hysh me dinjitet, merr ca masa higjenike paraprakisht. Ndal te ndonjë krua a përrua anës udhës. Laji duart delikate nga pislliqet që ke prekur, lage surratin dhe kokën që ma ke si qën stani, gropat e syve si tunelet e Qaf Krrabës...
Mësuesi i Letërsisë, Rinush Idrizi, hynte në klasë furishëm, me frymëmarrje të shpejtuar, si dikush që vjen nga larg për të sjellë një haber të mirë, si marotonomak, që haberin e mirë do ta sjelli gjallë a vdekur, dhe dilte nga klasa si Sizif, i palumtur që shkëmbin e rëndë sa herë e ngrinte lart aq herë i rrokullisej posht...
I leu dikujt në zemër, ngriti muzeun "Shtëpia Kadare".Shif rrushi-rrushin e piqu, pas tij, një tjetër, ndoshta po ai, hapi muzeun "Shtëpia Dritëro".Me gjirokastritin që shkrau romane me perandorira, ëndërra, kalorës të vrërët, luftra të përgjakshme, intriga, varre, të vdekur, dhe devolliun që thuri poeziçka me...
Thuaj shyqyr që po vjen Rusi dhe nuk po vjen Timur Lengu ose Xhengis Khani.S'mund të mos vinte Rusi. Keni dhjetra vjet që natë e ditë s'flisni për gjë tjetër veçse për hajdutllëk, xhvatje, vrasje, dhe po u çuditkeni se po vika Rusi.Çfarë çudie është të vijë kush të dojë dhe të bëjë çfarë t'i teket mbi trollin e Skënderbeut...
Ndjehesh i çartallosur, i çorientuar. Të lypset një ardhje në vete. Një vajtje diku. Një dush i plotë, i thellë. S'ka si shiu për të hequr këto bezdira. Shko prite shiun ku shiu fillon para se ta ndajë mendjen nëse do vazhdojë drejt Tiranës apo drejt Durrësit, në Rumanat. Nëse në Rumanat do arrish para shiut, ulu prite shokun shiu anës rrugë...
I vajtën Hajdutit në arratì. E gjetën te zgavra ku ishte fshehur. E morën, e lanë e shpëlanë. Ja hoqën morrat, e krehën, e ujdisën. E nxorrën në televizor. I thanë të thotë çfarë u leverdiste për të fituar Noc Rrokun në zgjedhjet e ardhëshme. Pra i vajtën të vdekurit te varri. Ja mblodhën dhe ja ngjitën kockat. E ngritën, ja hoqën baltat, e veshën...
Moderatori televiziv mund t'i qaset mysafirit në disa mënyra:Përballë, si ujku qingjit. Me breshëri pyetjesh dhe kritikash. Pa e lënë të marri frymë. Mysafiri tmerrohet. Bashkë me zero rezultatin, avullon edhe pritshmëria e publikut. Ky moderator që çoç i duket vetja, është një i falimentuar...
Sa herë vjen fjala te arratisja dhe të arratisurit e Diktaturës, komunistat e sotëm, bashkë me aleatët e tyre të përhershëm, hordhinë e budallenjve të kudondodhur, hapur ose nënkuptuar, nuk e lënë pa shprehur një përbuzje cinike për "të pandjeshmit", që nuk pyetën për familje e...
Noc Rroku është ai llapaqeni që ulet, përkulet, ngrihet, tundet, shkundet, sulmon, tërhiqet, drejtohet, shtremohet, forcohet, zbutet, tkurret, zmadhohet, zvogëlohet, ndrydhet, shtrydhet, ngrohet, ftohet, ndizet, teshtin, kollitet, vjell, rrjedh, merr fjalën, nis e dërrdëllit, bije në trans, në jerm, në ekstazë, nis e...
A do të pasurohesh? A do t'i thush fukarallëkut një herë e mirë: Ma nxive jetën, ma more shpirtin, mjaft të durova, sikter, ik e mos u duk ?Bëj biznesin më të suksesshëm që ka bërë shqiptari në shekuj: Shitu për tu pasuruar.Jo te i huaji. Të shitesh te i huaji nuk varet nga ty që je gati...
Në jetën e Fatkeqit koha nuk rridhte në rend kronologjik.Ishte më se zakonshme që një ditë që niste, ta zemë, muajin e ardhshëm, të vazhdonte pardje, dhe të përfundonte pasnesër.Lidhja e jetës së Fatkeqit me Matematikën dhe Numerologjinë ishte diçka që sot e kësaj dite vet Fatkeqi...
Atdhjeu im është një vend banorët e të cilit, bashkatdhjetarët e mi, mburren me;Besën që nuk e mbajnë.Trimërinë që u mungon.Punët që nuk i kryejnë.Luftat që nuk i bëjnë.Historinë që nuk e njohin.Artin që s'ja kanë haberin.Lavdinë që nuk e meritojnë.Atdhjeu im është vendi ku të gjithë dhe gjatë gjithë kohës...
Parashqevi Simaku nuk tutet, nuk fshihet, nuk bishtnon, nuk frigohet. Nga asnjë kompliment apo mallkim, nga asnjë rrethanë e favorshme ose e pafavorshme, praktikisht nga asgjë.Mjaft ta shohësh e dëgjosh pak minuta Parashqevi Simakun dhe bindesh se Ajo kurrë s'ka bërë asnjë dallim mes Tiranës...
Femra perfekte nuk duhet të jetë "kuq si molla". Përkundrazi, duhet të jetë e verdhë, e fikur, e cfilitur, e vdekur. Kësisoj, lëkura e femrës perfekte duhet të jetë aq e lëmuar sa askush të mund të dyshojë se nën të, pra nën lëkurë, femra perfekte ka ndopak mish për prekje dhe...
Një miku në Amerikë i leu në zemër të më bëjë një dhuratë. Ça tipi e ke tabletën ku shkruan ? më pyeti. Se ja të ra tableta nga dora, prishet, dhe budallallëqet që shkruan i merr lumi. Që kjo të mos ndodhë, do të nis një kapak apo një këllëf gome që po të ra tableta nga dora në dysheme...
Rrugët tona janë pothuaj të gjitha rrugë lufte, rrugë të ndërtuar nga pushtuesit.Janë të njohura pamjet filmike që tregojnë rropatjet e ushtrisë italiane nëpër dimër, dëborë, baltë dhe suferinë, me mushka dhe topa gjatë përpjekjeve me ushtrinë greke në jug dimër-pranverë 1940-1941...
