Edison Ypi: Atdhjeu im

Atdhjeu im

Nga Edison Ypi

Atdhjeu im është një vend banorët e të cilit, bashkatdhjetarët e mi, mburren me;

Besën që nuk e mbajnë.

Trimërinë që u mungon.

Punët që nuk i kryejnë.

Luftat që nuk i bëjnë.

Historinë që nuk e njohin.

Artin që s'ja kanë haberin.

Lavdinë që nuk e meritojnë.

Atdhjeu im është vendi ku të gjithë dhe gjatë gjithë kohës largohen pafundësisht nga faktet, nga realiteti, dhe konkluzionet i nxjerrin dhe vendimet i marrin duke u bazuar vetëm te abrakadabrat, supozimet, pandehmat, ëndërrat, kllapitë, halucinacionet.

Në Atdhjeun tim, ku këndon bilbili, të deh parëvera, të rrënqeth vjeshta, të dalldis Prilli, të sëmur muzgu, atdhjetarët e mi qef të madh kanë ta kultivojnë fshehtas dhe ta trafikojnë rrezikshëm, si dhe ta tymosin nga pak, atë frutin që të bën të ëndërrosh, për shkak të të cilit shpesh përfundojnë në burg, ose në fund të detit, ku presin miliona vite brenda një guacke derisa të shndrrohen në smerald.

Atdhjeu im është një gojë si shpellë brenda së cilës dikush dikur hodhi një patate të nxehtë që nuk kafshohet as nuk gëlltitet, vetëm rrotullohet nëpër gojë shoqëruar me britma të çartuna për braktisje të Atdhjeut tim drejt atdhjeut të një tjetri ku gjithmonë gjen belanë, por gjithmonë është vonë.

Atdhjeu im është një pusetë e zbuluar që kapakun ja kanë shitur për skrap, brenda të cilës flitet e bërtitet pa u ndalur për pritshmëritë më të çmendura, shpresat më idiote, deliret më të grisura, veset më të ndyra.

Atdhjeu im është një orë muri me numura pa akrepa, me një qyqe budallaqe që del e bën ku-ku sa herë që ndonjë gjel këndon ose ndonjë qen leh.

Atdhjeu im do bëhet së afërmi vend pelegrinazhi ku atdhjetarët e botës do marrin në atdhjeun tim përvojat e pasurimit pa punuar, diturisë pa e mësuar, dashurisë pa e ndjerë. Paret që do fitohen nuk do numurohen as nuk do peshohen me dëngje si doiç markat e naftës së embargos kur Kosova digjej dhe Sudja krihej. Do mblidhen me fshesë. Do hidhen në thasë. Nga thasët drejt e në Qipro a në ishujt Solomon, a në ndonjë parajsë tjetër këndej rrotull Atdhjeut tim, ku nëse je servil bëhesh i pasur, nëse je hajdut bëhesh oligark, nëse je cop mishi bëhesh rrot sallami.