Mendime
Skender Jashari: Konfrontimi ushtarak i Perëndimit me Rusinë, me rastin e agresionit rus në Ukrainë
E shtune, 30.04.2022, 04:56 PM
Konfrontimi ushtarak i Perëndimit me Rusinë, me rastin e agresionit rus në Ukrainë
Nga
Skender Jashari
Në
qarqet politike e sidomos në opinionin publik perëndimor, nuk mendohej që
Perëndimi sërish do konfrontohej me Rusinë, edhe pas rënijes së Bashkimit
Sovjetik. Mirëpo kjo ishte e sigurtë për ushtarakët, që jo shumë larg do të
ndodhte, duke e pa sidomos përpjekjen e Rusisë për t’u ringritur sa më shpejtë
që të ishte e mundur, pas shembjes së Bashkimit Sovjetik. Me rënijen e
Blloqeve, gjegjësisht rënijen e Bashkimit Sovjetik që shënonte përfundimin e
Luftës së Ftohtë, kishte shpresë që bota do të krijonte kushte më të favorshme
për forcimin e stabilitetit dhe sigurisë në kontinentin Europian dhe të
thellonte reduktimin e armëve bërthamore.
Më
1 dhjetor 1991, Ukraina ishte vendi i dytë pas Rusisë, për nga fuqia ushtarake
nga ish Bashkimi Sovjetik, duke trashëgu edhe 1/3 e arsenalit bërthamor, e që
vlerësohej si vendi i tretë në botë me më shumë armë bërthamore në atë kohë.
Kishte 130 raketa balistike interkontinentale UR-100N, secila me nga 6 kokë
bërthamore, kishte 46 raketa balistike interkontinentale RT-23 Molodets, pastaj
33 avion bombardues të rëndë, me gjithsej në total prej 1.700 kokave bërthamore
në tërë territorin ukrainas. Por më 1994, Ukraina u pajtu që të shkatërronte
armët e tilla dhe t’i bashkohej Traktatit për mos-përhapjen e armëve
bërthamore.
Edhe
në këtë kohë, kishte profesor amerikan, që theksonin që Ukraina duhej të mbante
armë bërthamore që ta ndalonte agresionin rus.
Mirëpo
denuklearizimi i Ukrainës, u kompensu me ndihmë financiare dhe poashtu me
garanca për siguri në Memorandumin e Budapestit. Ky memorandum u nënshkru më 5
dhjetor 1994, nga liderët e Ukrainës, Rusisë, Britanisë dhe SHBA-së, derisa
Franca dhe Kina, kanë dhënë garanci për siguri të Ukrainës në dokumente të
ndara, e që i garantonin pavarësinë dhe sovranitetin në kufijtë ekzistues të
Ukrainës, e që këto shtete palë zotoheshin që do përmbaheshin nga kërcënimi ose përdorimi i forcës kundër
integritetit territorial ose pavarësisë politike të Ukrainës dhe që asnjë armë
e tyre nuk do përdorej kundër Ukrainës, poashtu edhe nga detyrimi ekonomik me
qëllim të nënshtrimit të Ukrainës ndaj interesave të tyre, pastaj që palët do
detyrohen që të kërkojnë menjëherë nga Këshilli i Sigurimit që të veproj për ta
ndihmu Ukrainën nëse ajo do bëhet viktimë e një agresioni ose objekt kërcënimi
për agresion ku armët nukleare do përdoren.
Në
Ukrainë, më 21 nëntor 2013, në sheshin Euromaidan, në Kiev, shpërthyen
demonstrate dhe pakënaqësi civile, pasiqë qeveria e saj kishte refuzu befasisht
nënshkrimin e Marrëveshjes për asocim të Ukrainës me BE-në, duke zgjedhur
lidhje më të ngushta me Rusinë dhe Unionin
ekonomik Euroazisë, e që Parlamenti ukrainas e mbivotoi të parën, kurse Rusia
shtoi presionin që Ukraina të rikthehet kah ajo. Kështu vazhdoi eskalimi i
situatës, populli Ukrainas ishte ndarë afërsisht në gjysma, e që kryesisht
pjesa lindore e Ukrainës, ishin më prorus për dallim nga pjesa perëndimore, e
kështu ndodhi edhe agresioni rus në Krime dhe pjesën lindore të Ukrainës më
2014, i cili ishte mirëpritur në pjesët lindore të Ukrainës). Derisa
kundërpërgjegja e palëve garantuese perëndimore: SHBA-së, Britanisë, Francës
por edhe e Kinës, ishte plotësisht e joproporcionale gjë që nuk ndaloi Rusinë,
madje mbi bazën e kësaj duket që u nxit edhe për më shumë me rastin e
agresionit të ri më 24 shkurt 2022.
Me
rastin e parapërgatitjeve luftarake dhe ushtarake të Rusisë për agresion kundër
Ukrainës më 2022, parashikimet e planeve të Rusisë ishin:
? Opsioni më disfatist ishte që Rusia për disa ditë mund të
mposhtëte dhe të kontrollonte tërë Ukrainën. Ky opsion ishte më rusofil e disa
herë edhe dukej që mbështetej dhe nxitej nga propaganda e Rusisë, jo vetëm me
qëllim të minimit të moralit të luftës kundër agresionit rus. Përqëndrimi
kryesor i sulmit rus, deri në fillim të prillit 2022, ishte Kievi, me qëllim të
rrëzimit të qeverisë dhe vendosjes së një qeverie promoskovite.
? Ndarja e Ukrainës përgjatë rrjedhës së Dnjeprit dhe ndarja e
Ukrainës duke krijuar korridorin jugor tokësor mes Donbasit dhe Krimesë dhe
? Pushtimi i bregdetit ukrainas, për të kalu për në
Transnjistri. Ky opsion duket më shumë si opsion real, nëse Rusia do kishte
sukses në Ukrainë, por se gjasat nuk janë aq shpresëdhënëse në realitet.
Natyrisht, konfliktet kanë aftësi shumë të madhe që të shpërndahen shumë më
lehtë, sesa që të shuhen a izohen.
Kundërpërgjegjet
e Perëndimit, të bashkërenduara sidomos me Ukrainën kundër agresionit rus
ishin:
? “Lufta” perëndimore
kundër Rusisë.
SHBA,
NATO, Britania kanë deklaruar hapur që nuk do dërgojnë trupa ushtarake për të
luftuar në Ukrainë, kundër agresionit rus, apo edhe për të mbyllur hapësirën
ajrore të Ukrainës. Mirëpo NATO ka paralajmëruar, që nëse përdoren armët e
shkatërrimit të masë atëherë do ndërhyjnë.
Edhe
përkundër kësaj, gradualisht shihet që shtetet anëtare të NATO-s dhe Perëndimi,
janë duke u përfshirë gjithnjë e më shumë në konflitin në Ukrainë, kundër
agresionit rus. Perëndimi jo vetëm përmes NATO-s, por edhe përmes mekanizmave
të tjerë, kanë ndërmarr veprime konkrete:
? Sanksione ndaj Rusisë, ndaj zyrtarëve rus dhe oligarkëve, por
edhe përjashtimi dhe izolimi ndërkombëtar i Rusisë
Sanksione
të njëpasnjëshme, nga: OKB-ja, BE-ja, Vendet e G7-ës, SHBA, Britania, Franca,
Gjermania etj, kanë qenë dërmuese dhe në vazhdimësi vazhdojnë të shtohet numri
i sanksioneve të reja. Sanksionet ekonomike kundër Rusisë, sanksione të plota
bllokuese ndaj bankave të caktuara ruse, ndalimin e investimeve perëndimore në
Rusi, heqjen e Rusisë si “komb i favorizuar për tregëti me SHBA-në”, rritja e
tarifave të importeve të Rusisë për në SHBA etj. Pastaj dëbimi i diplomatëve rus, mbyllja e
hapësirave ajrore, konfiskimi i pasurive të zyrtarëve rus, largimin e Rusisë
nga sistemi ndërkombtar i pagesave SWIFT, bllokimin e gazësjellësit Rrjedha
Veriore 2, përjashtimin e Rusisë nga Këshilli i Kombeve të Bashkuara për të
Drejtat e Njeriut etj.
? Mbështetje logjistike ushtarake për Ukrainën.
NATO,
shtetet anëtare të NATO-s, filluan me trajnime të forcave ukrainase për luftë
guerile dhe të kombinuar, për të vazhdu pastaj me mbështetje logjistike
kryesisht me armatime, pastaj mbështetje
në luftën informative( kryesisht me zbulim), luftën kibernetike, mbështetjen
për mbrojtje nga armët kimike dhe biologjike. Për të vazhduar më pas edhe me
mbështetje logjistike edhe me armatime të rënda, si tanke, sisteme raketore të
mbrojtjes antiajrore, helikopter, dronë, dronë kamikaze, blinda të tjera,
artileri etj, jo vetëm të prodhimeve ish-sovjetike, por edhe perëndimore. Derisa
Rusia në vazhdimësi kërcënon që do i sulmoj edhe konvojet që transportojnë
armët e tilla për në Ukrainë.
? Lufta guerile e kombinuar e forcave Ukrainase kundër
agresionit rus.
Niveli
i gatishmërisë ushtarake, profesionalizmit të tyre por edhe i paisjes me
armatime, në krahasim me vitin 2014, në rastin e agresionit rus, ishte shumë më
e keqe. Pas këtij agresioni, NATO dhe shtete anëtare të caktuara sidomos SHBA,
Britania etj, dhanë kontribut të pazëvendësueshëm në trajnimin për t’i bë ballë
agresionit rus, gjegjësisht trajnimin për luftë guerile dhe luftë guerile të
kombinuar, por edhe në armatosjen kryesisht me armët më efikase si: FGM-148
Javelin, NLAW dhe FIM-92 Stinger. Por pa lënë anash edhe dronët TB-2 Bajraktar,
si dhe armët tjera të cilat i posedonin edhe më parë forcat e armatosura
ukrainase.
? Nxitja e revoltave brenda Rusisë dhe në shtetet mbështetëse
të Rusisë.
Efektet
e luftës ekonomike perëndimore( sanksioneve), kundër Rusisë, domosdoshmërisht
do ndikohet në stabilitetin e brendshëm politik, të sigurisë, ekonomik dhe në
shoqërinë ruse në tërësi. Tashmë janë distancuar disa nga ish-gjeneralët,
pastaj disa nga biznesmenët e Rusisë, por edhe janë shprehur edhe pakënaqësi
deri dezertime dhe revoltime edhe të njësive a ushtarëve të Rusisë. Nga ana
tjetër edhe BE, do marr në shqyrtim dhënijen e azil politik të gjithë
dezertorëve rus, derisa edhe qeveria Ukrainase i ka premtu poashtu pagesa të
majme dezertorëve rus.
Derisa
në Kazakistan, më janar 2022, shpërthyen revoltat, ku mbetën të vrarë 227 njerëz
dhe mbi 9.900 të arrestuar, e që CSTO, dërgoi forca ushtarake për ta rivendos
rendin dhe qetësinë, derisa për këto trazira akuzohej Perëndimi, me pretendimin
që ta largonin Kazakistanin nga influenca ruse.
Efektet
e luftës ekonomike do shkaktojnë rritjen edhe të pakënaqësive në popullatën
ruse, e cilia nga qeveria e Putinit, është mbajtur nën kontroll sidomos përmes
kontrollit ekonomik, e që dihet siç kishte deklaruar edhe vetë Putini, që në
Rusi janë deri 2.000 vatra konflikti potencial etnik. Spontanisht priten të shpërthejnë konfliktet
dhe pakënaqësitë në Rusi, kjo është më së e sigurtë.
Më:30.04.2022
Skender Jashari i burgosur politik nga EULEX,
për rastet e sulmeve kundër policisë dhe xhandarmërisë
së Serbisë në Dobrosin komuna e Bujanocit. Ky shkrim është pjesë
e marrur nga punimi i bërë gjatë qëndrimit në
burgimin politik!
Master drejtimi juridiko-penal dhe studime joformale
ushtarake.