Vjollca Pasku: Një dallandyshe dhe një manushaqe
Ajo ishte e bukur dhe e pasur njëkohësisht. Ai ishte i varfër por me një shpirt të pasur.Kur luante në violinë, edhe gjethet mbanin frymën e dëgjonin. Adhuronte natyrën , lulet, dhe flitej se “dinte gjuhën e zogjve”. Madje edhe kur luante në violinë e shoqëronin bilbilat si të ishte një kor...























