Xhevahir Cirongu: Lulet marsiane
Me dënes derdhte lotët lulja e marsitNë trupun e saj ujrat filluan ti shkrijnë,Nga gjumi dimrak po çelnin manushaqetBuzëqeshnin gurët,stinët aty rrinin përherë. Në qiellin kaltërosh fluturonin re të bardhaDhe mëngjeseve marsiane zbresin pragjeve...

























