Tungjatjeta! Lexues i nderuar, para se të fillojmë lojën skenike nëpër Çarshi, dua t'ju them se për ta shkruar këtë rrëfim i kam munduar trutë pa mëshirë dhe i kam shtrydhur me dorë natë e ditë. Dhe, për çudi, edhe sot e kësaj dite habitem sesi më kanë mbetur grusht në kokë, nuk më kanë fluturuar si zogj ...
Vite me borë. Dimri kur na e përplaste derën e Shtëpisë edhe ditën, edhe natën. Çatitë nga barra e rëndë, qanin gjithë natën, gati të na rrëzohehin mbi kokë. Muret, kur kishin veshë e nata sy, siç thotë populli. Ujku na uluronte në lëmë. Oxhaku mezi nxirrte tym mbi çati në qiell. Kohë, kur derën e kishim hapur për mikun...
Ecën. Ecën Rrumaduci i skuqur si spec arapi me pleqërinë në shpinë dhe brekët nëpër këmbë rrugë e pa rrugë. Skeletin e tij të gjallë - lugat, dikush kur e takon hëpërhë në rrugë, e ka frikë. Ikin burrat e mençur. Ikin gratë azgane nga sytë - këmbët. Asgjë më Rrumaducit s’i ka mbetur në trup, qoftë edhe një arnë “vëllazërim-bashkimi”. Asgjë. Asht e lëkurë. Dikush thotë...
Jo, rastësisht e nisa këtë shkrim me vargjet e një poezie satirike të Spiro Çomorës. Autorit të komedisë „Karnevalet e Korçës“. Trungu i lisit, kur i thotë pykës: Inati nuk më vjen nga sëpata që është nga hekuri, po nga pyka që është pjesë e trungut tim nga druri.Shqiptarët nëpër shekuj i kanë pasur pykat e tyre të një trungu nga gjaku...
Vite pas lufte, kur linda në Katund (1951), Babai e nxori mauzerin nga hatullat dhe shkrepi pushkë. E paralejmëroi Katundin për ardhjen time në jetë. Ende vendit i vinte era barot. Frikë e varfëri, që mezi e përballonim me punë rrëzë Çukës. Arat duke i mbjellur me drithëra e kullotur bagëtinë te Përroni i Thanës. Nën dardhat gorricë te Çifliku i xha Derallës i bienim ...
Fatkeqësisht, koha është sot shqiptarët t’i bien kokës jo me gisht, po me grushta. Përçarjen teknefese nëpër parti politike për interesa personale, familjare e grupore duhet përzënë nga mesi i tyre në theqafje. Edhe atë, në këtë Njëqindvjetor të Pavarësisë së Shqipërisë. Motit Madh 2012. Ditë, kur patjetër duhet ta ndajmë grurin nga byku. Trurin e intelektualëve shqiptar...
Teatri Shqiptar në Shkup, moti e ka humbur misionin e tij të shenjtë si instuticion i kulturës shqiptare, që nga koha e „ndryshimeve demokratike“. Fushë e lirë kjo për trusakatët, kur Partitë politike shqiptare i zhvillonin fushatat parazgjedhore lokale e parlamentare dhe „betejat e tyre të përgjakshme“ me Shpatën e Skënderbeut për liri. Politikë „madhore“ bënin...
E pritnim për çdo vjet plot mall si gjithmonë në Shkup edhe këtë fundverë me fillimin e Vjeshtës si Lejlekun e vonuar shtegtar në Takimet Poetike nën Rrap. Realiteti, ai edhe i mbante gjallë këto takime poetike. Ishte njëri ndër themeluesit e këtyre takimeve tradicionale të poezisë erotike. Nuk e ndalte Moti i keq: shiu, breshëri e as bora për të marrë pjesë në këto takime tradicionale. Rrugën e merrte edhe këmbë si djalë i ri nëpër ...
Aftësitë e paparishikuara të Nënës Parti i kemi ditur e njohur që nga koha e „artë“ komuniste. E rëndësishmja është, vetëm të dojë Nëna Parti dhe si me shkop magjik brenda një nate shndërrohesh në personalitet i rëndësishëm politik, kulturor e shoqëror. Moti e kam parë një film artistik, kur personazhi kryesor vetëm e rrotullonte unazën në gisht dhe brenda disa sekondave kë të donte e bënte bretkosë. Përsëri e rrotullonte unazën dhe...
Shqiptarët nuk kanë arsye të ankohen se kryeqyteti i tyre historik Shkupi është i mbushur me misionarë fetar të Beogradit, heronj antik e bullgar, kryq të madh në malin „Vodno“. Punemadhe. Një ditë, ato statuja, pasuri e patundshme të gjitha do të jenë pronë e shqiptarve. Nëse, e përkujtojmë Nolin e Madh me vargjet: Jesu Krishti s' dëgjoj, dhe s'e mori vesh mikun. Dhe me lot i penduar e hodhi kamçikun, Dhe i tha: "S'e ka fajin kurrizi, po truri, Se lirin' e sjell drita e mëndjes, jo druri."...
- O plak, pendohu për të gjitha ato që i fole pas “teravisë” në xhami!- Kush je ti tani, që më urdhëron natën?! Përgjumshëm në vend të Allahut, e thirrë nateditë Shejtanin në minare. Edhe, atë: në Ditën e sotshme të Motit Madh (2012) ma përmend autobusin, do të më përzësh me dhunë në Turqi?! Në protesta qytetare del me “Allahu akbar” dhe flamur arab. Kësulë - leckë të zezë në kokë. Ose, “shajkaçë” serbe.- Unë?- Po, ti me ferexhenë krahëve.- Unë jam Lugati i Koçajve. Ose, me...
Hoxhën arabo-shqiptar të Allahut me shokë, sipas sulmeve me shkrime teknefese plot të„vërteta me din e iman“, dilka se i paskam patur „miq“?!... Tmerr, i Zotit! Falë Zotit, që nuk i jam rrëfyer Hoxhës Allahut si besimtarët e krishterë besnik Priftit, se përndryshe një Zot e di ku do të përfundoja si shkrimtar shqiptar. Ama, ta them të vërtetën: Nuk ju dua juve me këmbët e trurin në legen. Plasni! E dua Hoxhën shqiptar me kësulën e bardhë të...
Vite më parë, në kohën e „artë“ komuniste në librat e këndimit sipas plan-programit shkollor e kishim edhe një poemë të Desanka Maksimoviqit: „Përralla e përgjakshme“. E mësonim përmendësh këtë vjershë patetike dhe e recitonim në klasë dhe shkollë gjatë festave e përvjetoreve të datave partizane. Dihet, merrnim edhe duartrokitje frenetike, përqafime e rrahje krahësh nga politikanët shqiptar të asaj kohe. Përkundër prindërve tanë, që për habi para nesh i shihnim me sy se, nuk i duartrokisnin kësaj poeme...
Vitet e fundit, IRJ të Maqedonisë e kanë rrokur për fyti festat shtetërore dhe protestat qytetare. Edhe, sipas Ministres së Punëve të Brendshme, znj. Gordana Jankulovska: Edhe, grupi „radikalë islamikë“. Kryetari i Bashkësisë Fetare Islame, Reis ul Ulema H. Sulejman ef. Rexhepi moti paralajmëroi në mjetet e informacionit se ballafaqohet dhe ka probleme me një grup fundamentalist të islamit jotradicional, i cili ia ka rrëmbyer me dhunë edhe tri xhami, shtëpi të Zotit. Dëshmi bindëse ishte, sulmi me ...
-O plak, pendohu për të gjitha ato që i fole në xhami!-Kush je ti tani, që më urdhëron natën?! Përgjumshëm e thirr Shejtanin në minare. Edhe në Ditën e sotshme ma përmend autobusin, do të më përzësh në Turqi?!-Unë?-Po, ti.-Unë jam Lugati i Koçajve. Bindu dhe lutu përpara këmishës së bardhë me oja deri në fund të këmbëve!-Jo, or Lugat i Koçajve! Jo. Kam frikë mos më rrahin me dru kur të delë drita!-Mos u tremb, o plak! Unë dal edhe ditën. Thuaj, atë ditë isha i marrë kur fola marrëzira në xhami!...
Më ecet ende këtyre rrugëve të gjata, por pleqëria më troket në derë. Çudi! Nuk mundem të ndahem aq lehtë nga bërlloku… Konservat… Ndjekjet… Rënjet… Ngritjet… Pasuria…Varfëria… Bukuria… E shëmtuara… Qenkan do punë të fshehta, që paskan në vete magnet. O bir, o bir! Sa do të gëzohesha sikur magneti i tyre të mos tërhiqte, po të shtynte, të shtynte në theqafje. Do t’ua ktheja shpinën njëherë e përgjithmonë, pa asnjëfarë mëshire gjithë këtyre bajgave politike. S’do e mundoja veten të eci me sy të...
Edhe, jo rastësisht sulmet më të ashpëra edhe sot e kësaj dite na vijnë nga Partia Politike Neokomuniste, që shqiptarëve ua ka pi dje, ua pinë sot, përpiqet t’ua pi edhe nesër gjakun. Fatkeqësia është, se disa shqiptarë melez ende ...
E kthej prapa trurin si në film para tridhjetë vjetëve, në prag të demonstratave shqiptare në Prishtinë. Ose, Pranverën e hershme shqiptare (11 mars 1981). Kohë kjo...
Edhe në kohën e Turqisë, edhe në kohën e Serbisë, edhe në kohën e Gjermanisë (Shqipërisë Madhe), edhe në kohën e Jogosllavisë të shokut Tito, shqiptarët kanë bërë luftë për ...
Përçudi, shqiptarët edhe sot e kësaj dite “i ndjek prapa historia”. Luftë kanë bërë nëpër shekuj për pushtet. Edhe në kohën e Turqisë, edhe në kohën e Serbisë, edhe në kohën...
