Petrit Dibrani: Nuk lejoj të ngujohem

Petrit Dibrani:

Mos fol për tuajën, fol për t’huajën, ngase k’shtu po e duan!

Jo, kurrë nuk e bëj.

Nuk jam vegël e përfitimeve personale.

Nuk lejoj të ngujohem, nuk e pranoj përcaktimin e askujt tjetër për vetveten, ngaqë tjetërsimi është shkelje mbi gjakun e të rënëve dhe humbje identitare.

Çdo qenie njerëzore me mendje të ndritur, gjatë kohërave të ndryshme të historisë sonë, ka lënë trashëgiminë personale.

Për disa janë veprat, për disa të tjerë aseti më i madh kanë qenë dhe janë, veprat e thëniet të shkruara në letër.

Shumë prej tyre janë sfiduese, frymëzuese me vlerë dhe interesante, për të nxitur e mos harruar.

“Nëse përcaktimi për çdo vlerë kombëtare është qëllim, atëherë pra, fillimi i arritjes është përkushtim”.

Optimiste për vetëm të vërtetat, ishin e janë ato që i rezistojnë brezave dhe prandaj mbesin më të vlefshmet.

Dobësia e të vonuarit është sforcim e kamuflim, servilizëm me djallëzi dhe hipokrizi, prandaj mos u verbëro e tjetërso o (shqiptar), për asnjë çmim.

Thuaje dhe përsërite, ngase jo vetëm pse nuk duhet të lejohet që t’harrohet, mirëpo: kur kujtohet e jona ajo trashëgohet dhe pasardhësit tanë e mësojnë dhe e përcjellin njëkohësisht, sikurse paraardhësit tanë.

Po përsërite, ngaqë disa po verbohen për “interes financia” dhe përpos që po harrojnë, po tentojnë edhe t’na tjetërsojnë!

Kurrë s’do munden.