Mihal Gjergji: Një natë pa gjumë

Mihal Gjergji

NJË NATË PA GJUMË

Gremisen retë mbi hon e brinjë

Është dimër, ngricë e borë

Doriu brof e shkrofëtin

Unë frerët mbaj në dorë

Dhe ja, u sosa në katund

Më fton një plak bujar

Kjo udhë e verbër s’paska fund

Ky dimër është xanxar

Një dritë e mekur mbi oxhak

Dhe saçi ndënë prush

Na sjell e mira zonja plakë

Ullinj e djathë e bukë

-Gëzuar mik, e këmbë të mbarë

Më thotë bujari plak

Pastaj i heshtur dredh cigarë

Mendimet shpie larg

-Të ndajmë bukën, pastaj hallet

Se miku ka kismet

I gjalli me të gjallin çmallet

Për nesër s’dimë se ç’ngjet

Dhe s’di nga feksi një milonjë

Një vajzë si shtojzovallë

Më çeli prilli në buronjë

Si fola dot një fjalë

S’më qasej gjumi atë natë

Ish dimër, fryente erë

S’iu ndava zjarrit bubulak

Dhe brokes plot me verë

Matanë kërritej një manar

Trazohet gjë e gjallë

Dhe qeni bën lehjen litar

Unë pres ditën të zbardhë

Me trok në udhën e pakthim

Doriu frelëshuar

Më ndjek nga pas një blegërimë

Dhe vashëza syshkruar

Bolenë, Shkurt 1990.