Xhemal Ahmeti: Kur lodhesh nga turmat

KUR LODHESH NGA TURMAT

Nga Xhemal Ahmeti

Edhe në Zvicër, Gjermani e gjithandej turmat më të mëdha u ecin pas populistëve, fashistëve, religjiopatëve, ksenofobëve. Disa socioantropologë po si teologët thonë se „ja kjo është qenia humane - mëkatare që nga stadi paranatal“. Çka të bëjmë pas kësaj teze? Të shtrihemi në kanapé dhe ta lëmë botën ta bëjë të veten? Kjo ka qenë përherë dhe është esenca e luftës ndërmjet shumicave paranojake dhe njëshave idealist (lexo: budallenj), të cilët nuk u binden të parëve se bota është apriori defektuoze, negative, e keqe, pra ferri, të cilit mund t‘i ikësh vetëm duke fituar azilin në Parajsë - në atë zonë, ku sipas joreligjiozëve, të hanë krimbat. Pra ça të bëjnë këto dy botë me njëra tjetrën: ajo që thotë se bota është ferr dhe ajo tjetra që beson se edhe në ferr të ketë pufe, hotele, raki, akademi, kopshte e gazeta? Singulari që donë tua futë këtyre dy botëve se ia gërditin jetën ku të ikë? Unë për vete kujdesem me shumë dashuri për qenin tim. Ajo (qenushja ime) as nuk leh kot si populistët e as nuk më tregon dhëmbët saherë harroj t‘i japë për të ngrënë siç bëjnë militantët dhe oportunistët. Idealist? Bëhem kur shtrijë kokën ndërmjet kodrave të ndonjë „hyrije“ që ikë herë pas here nga ferri dhe strehohet tek unë. Pastaj shpirtqetë lexon njeriu libra. Sot besoj se ky stil jete është më efektivi për të mos u bërë ushtar blloqesh injorante dhe të dukesh si kastravec që u hynë në b…populistëve, hajvanëve, religjiorelikteve e të llojit. Pacem in terris.