Kulturë
Neki Lulaj: Ngjau
E diele, 24.09.2017, 10:04 AM
Neki Lulaj
Ngjau
Le të jem klithmë në pellgjet e pellgjeve
Ajo ngjau si çudi në shfaqjen tonë
Mbetëm notave të shtegtimit dhe pas reve
Iu dhamë ngjyrë, iu dhamë vetëm aromë
Në sy kishim një lot gazi e malli
Marrë nga puplat e shpendëve shtegtarë
Nga vetmia sa s’pëlcasin gjinkallat te mali
Çelsi ishte ndryshkur në derën e tharë
Ajo ngjau…
Komentoni
Artikuj te tjere
Rrustem Geci: Ulliri i fjalës
Gjon Keka: Vepra e Kastriotit mbanë gjallë mëmëdhenë
Viron Kona: Dita e tollonit
Gjovalin Muzhani: Madre Superiore Provinciale Konsile Muzhani
Sejdi Berisha: Një pasqyrë...!
G.F. Williams: Ndalimi i shqipes nga pushtuesi Turk
Alia, Tusha, Cirongu: Hajde Fari hajde
Gëzim Llojdia: Poeti kombëtar romak me origjinë ilire?
Ilir Manxura: Simfoni
Luan Kalana: Tribute baballarëve
Shefqet Sulmina: Princeshat dhe shtegçelësit
Pierre-Pandeli Simsia: Nusja nga Tirana
Qazim Shehu: Është një vajzë
Demir Krasniqi: Bylbylat e Gollakut
Kristaq Turtulli: I premtova vetes të dhuroj dashuri
Kadri Tarelli: Vullkani u zgjua
Tahir Bezhani: Zeqir Lushaj, njeri i vlerave dhe traditës
Agron Shele: Manifestim i ndjesive estetike
Ilir Muharremi: Shtatorja e Bill Clinton krijim i zbehtë
Drita Lushi: Jo vetëm, det, blu, qiell dhe diell