E marte, 03.12.2024, 02:36 AM (GMT)

Kulturë

Kalosh Çeliku: Thirrje telefonike pasmesnate

E hene, 13.03.2017, 07:08 PM


THIRRJE TELEFONIKE

PASMESNATE

 

(Mikes Di, në vend të luleve).

 

NGA KALOSH ÇELIKU

 

SHKUPI

 

Imzot, Shkupi historik i shqiptarëve antik

Jo, s’ka mëkate. Faj ka Dudumi “kuqezi”,

“Shehit”, që pi gji Njerke si qëngji butë

Me atë, thënjen e popullit:

Qëngji butë i thithë dy nana

Matanë, t’i bie not Vardarit për Dje.

Edhe, mbytet në hurdhë shiu. Kënetë.

Megjithatë, i pavdekshëm kotet brigjeve

Rrëzë Kalasë Dardane. Pasmesnate

Zëra: O burra shqiptar, thërret Atdheu!

 

Ballë u bëri nëpër shekuj pushtuesve

Mëkat, që ulem te këmbët e Olimbisë

Nuse pa koçi me fëmijë në bark, gji e prehër.

Dexhalli mbi Urë,  e kërkon për Nuse!

Luftë u kam shpallur shtambave me verë

Përinat të Rrufjanit,  e Njerkës azgane.

 

Buçat, pjellin kopila, na i lënë pas porte

Bythekrye dehen me çaj rusi në Bit - Pazar.

Valle  heqin me Dexhallin, bien “shehitë”.

 

Matanë Urës Gurit, Aleksandri Madh

I ka hipur kalit. Shpatën e ka nxjerrë për luftë.

Filipi Maqedonisë, grushtin si xhaxhi Enver

Ndalë: këtu është kufiri shqiptaro - shqiptar!

Para Kishës Shën Dhimitri bëhet luftë fetare:

Mitropolitë Beogradi, kryqin e Biblën në dorë

Shejtanarapët, nateditë e shurdhojnë qiellin

Besimtarët, e  harruan Zotin, lartë mes reve.

 

Skënderbeu në Shkup, moti i ka hipur Kalit

Dorën lartë, herë nga Perëndimi e herë nga Lindja.

Shpatën në brez për paqe: Ndaluni, o burra!

Car Dushani, sot nuk rrëzohet me çekiç druri.

Po, me tokmak vathe. Bythekrye, në Vardar.

 

“Komandantët” pa ushtarë  i kemi në xhami

Dehen me çaj rusi në çajtore, deri në “sabah”.

Natën mbajnë “Ramazan”. I luten Zotit

E ditën, me lutje e kalojnë në gjumë:

Me tespihe kuqezi. Dhe, ilahi në shtratë

Tymeflakë, e “vrasin” Shejtanin...

 

 

(Qepja e Atdheut nga struke

në Gunë të Zezë)

 

Imot, më vrisni mes dy shtambave me verë

Guxim, më japin për Liri, në prehërin e Mikes Di.

Gji kreshnikësh mes maleve. Fuqi për luftë

Përmes Çarshisë me dy “kashikara” raki rrushi

Në çantë mbi tavolinë. Përkarshi Skënderbeut.

Jo, si dikur Isë Boletini në Londër me dy kobure

Plumbat, e të cilit ishin patriotik: dum - dum.

Armët e mia nuk vrasin, po ringjallin në jetë

Përpara këmbëve të Olimbisë ngrejnë dolli.

 

Zogkeqin e ndjek, mu si dikur im Atë me pushkë

Pasmesnate, kur na këndon vdekje mbi Çati:

Bir, kënga e tij ndjellë kob, ndiqeni me armë

Matanë maleve të Çelëvjollcës, në errësirë!

 

Arma ime, është sot: Pena në brez me dy tyta

Rrapin marr nën sjetull, e dal kaçak malit!

Gëlasa politike para kamerave televizive

Dudumët na hedhin për të ardhë në pushtet!

 

Luftë në Bit-Pazar nuk bëhet me gota çai rusi

E, as me këmbët dhe trutë nateditë në legen.

Vera, kur rrjedhë lumë në Baba -Tomorr. Drini

Lumëbardhë e i Zi, maleve arnojnë Atdheun:

Strukes ia qepin mëngët. Gunë për Dimër

Zogkeqi me gëlasa, ende na këndon mbi Çati.

 

Imzot, e pi gjakun e Isu Krishtit (Azreti Isait)?!

Lotët e Shën Mërisë Virgjër (Azreti Fatimes)

Punemadhe. Nesër, do ta shuaj zjarrin e Ferrit…

 

 

(Kaçakët e Qytetit

të Qyqeve)

 

Vite më vonë, e takoj Miken Di. Poete

Ende unë pa e hapur gojën, më thotë:

Posa kalova Urën e Gurit mbi Vardar,

Mendja më shkoi tek Ti, o Ujku Plak!

 

Qesha. Dhe, i them pas kaq viteve larg:

Asgjëm, sot nuk kam. As grua, as dashnore

Nuk e them dot, se: nuk kam edhe një Mike.

Përmëkeq,  dje e as sot një Parti politike.

 

Nateditë flej, zgjohem me Poezinë rebele

“Bombat” politike, që ma prishin gjumin.

Luftën për pushtet. Nuk i zbresin gomarit

Përgjime hedhin në Vardar para kamerave

Me cilën Poezi e përcolla Natën. Prita Agimin.

 

E pamundur, më përgjigjet. Ec pas meje,

Punemadhe, mua më ke në çetë. Poezinë.

Bombë  artistike. “Kashikarë” raki rrushi

Sonte dalim kaçakë, matanë Vardarit:

Unë si Shotë Galica. E, ti si Azem Bejta.

 

Fytas rrokemi me haxhuxhe te “Skënderbeu”

Nën Rrap rrokullisim disa shtambaverë.

Vitet e ikura Dje. Dhe, Sot në Qytetin e qyqeve.

 

Vargun azgan e shaloj për Liri në Bit - Pazar...

 

 

(Prishtina sot pa baltën

e dikurshme të kuqe)

 

Edhe sot, erdha  vetë i dyti, në Prishtinë:

Unë. Dhe, Kalosh Çeliku.

Jo, si dikur me mikun tim të penës

Poetin e burgosur disident: Shaqir Sadiku.

Që, të regjistrohemi studentë, në Univesitet.

 

Kalimtarët e rastit, kur i pyetëm na bindën, se:

Rruga kryesore është mu kjo me baltë të kuqe.

Të cilën e shkilnim ditën me këmbë

Përpara Hotel “Bozhurit”, në Prishtinë.

Thamë me vete: na e hodhën qytetarët

Rruga kryesore, nuk mund të jetë me baltë të kuqe?!

 

Ditën e Nesërme, e pamë rrugën kryesore:

Plotë baltë të kuqe përpara “Bozhurit”.

Nuk na kishin mashtruar kalimtarët e rastit

Vërtetë, ishte rruga kryesore. Sheshi i Prishtinës.

 

Paslufte (1999), i vizitova lokalet e dikurshme

Ndonjëri, ende kishte mbetur gjallë nga Lufta.

Ose, e kishte ndërruar emrin (firmën, pronarin):

“Bozhurin”, “Harabeskën”. “Unionin”.

“Rugovën”. Dhe, Hotel “Grandin”.

 

Varfëri kombëtare, nuk i gjeta Poetët:

Mirko Gashin te “Tre Sheshirat”.

Teki Dërvishin tek “Rilindja”

Cimerin, Qerim Arifi me dy gota të zbrazëta

Esull në xhepat e setres xhins për çdo natë

Agim. Në dhomën e përbashkët, brenda mureve.

Gani Xhafollin me 33 dashnore në “Monacco”.

 

Prishtina, përçudi sot mu duk e varfër artistike

Vështirë e kam ta njoh në Ditën e sotshme.

Megjithatë, Ti sot oj Zonjë je veshur Nuse

Dhe, nuk e ke atë baltën e dikurshme të kuqe…

 

 

(Drekë Mbretërore me Zonjën Di

tek këmbët e Aleksandrit Madh)

 

Mikja Di, vjen një ditë në Shkup

Edhe, më bënë zë për një kafe!

I përgjigjem: Mirë, ku do ta pish kafen?

Mundet te “Tivoli”, përkarshi Skënderbeut.

 

E pimë kafen. Porositë edhe muskul viçi

Mishi nuk i pëlqen. Qenka i kuq?!

Gjysmën ma jep mua. Që, sot s’dua mish viçi

Mundësisht, kërkoj mish shterrje!

Tekefundit, së paku marrë “ilaçet” e përditshme:

Një raki rrushi. Dhe, dy shtamba me verë!

 

Ditën e nesërme, Mikja Di më merr në telefon:

Unë jam te “Pirini”. Përpara këmbëve të Olimbisë

Me fëmijë në bark. Gji e prehër

Ecë,  ta pimë nga një “hallall”!

Pastaj, dalim matanë Urës Gurit. Vardarit.

Vetëm, mos u vono shumë rrugës!

 

Jo, i gjegjem: vetëm t’i laj sytë. Dhe, veshi brekët!

Plumb, ma pret: Mund të vish edhe pa brekë!

Fisi i kaçakëve, nuk ka kohë për brekë

Pushkën, sot patjetër duhet rrok në dorë!

Qeshem: Ndoshta, me tirqi. Struken krahëve.

 

Miken Di, e gjej te “Pirini” si qyqe në Lis

Përshëndetemi. Ulem, dhe e pyes për drekë?

Shkaku, se: më kujtohet Hoxha, mik i Asdrenit

Nuses së vëllait, kur e pyeti si mysafir për bukë

I tha, Hoxha: kafen, mundet pas buke!

 

Jo, më përgjigjet. Mirë, ku ta ndalim anijen

Matanë Urës Gurit, plotë gojën nervoze.

 

E marr përkrahu. Dhe, dalim matanë Vardarit

E lëmë Olimbinë me fëmijë në bark, gji e prehër.

Goce Dellçevi mbi kalë na hap rrugë

Karposhi shalon një kalë pa shalë

Nikolla Karevi me pushkën në dorë roje.

 

E gjetëm restorantin tek Aleksandri Madh

Këmbëkryq, para  Kalit Bukefalë.

Zonja Di, kërkon herdhe viçi!

Jo, i përgjigjet çuni. Specialitet shtëpie

Sot i kemi: herdhet e Kalit.

Përmëkeq, edhe ato të Kalit Shemës.

 

Ndërhyjë, unë: E, a keni herdhe mëzati të patredhur?

Kamerieri, rrudhë krahët. Për herë të parë

Në këtë restorant, dëgjoj për këtë specialitet!

Megjithatë, kush e përgaditë tek ne, në Ballkan?!

 

Qeshem, Unë. Dhe, i përgjigjem: shqiptarët.

 

Në fund, e hamë nga një picë italjane.

Dhe, strukemi në terr si dy zogj shtegtar

Kokë më kokë tek këmbët e Kalit Shemës…

 

 

(Xha Cuti “i marrë” pëshurri

në sofër të xhindeve)

 

Vështirë sot është të mbash në Shtëpi

Një grua azgane për Nesër.

Pashterkën e kuqe përpara me pala

E dy shami lidhur për brezi anësh.

Ose, më shkurt: një burrë mejdani

Struken krahëve. Kësulën e bardhë në kokë.

Tirqi e xhamadan. Sahatin me qystek përqafe

Nateditë me “nagëntin” në brez.

 

Shkak, që shumë burra e gra azgane

Jetës i dhanë fund si qyqet.

Lis më lis e mal më mal:

Ku-ku, këtu. Ku-ku, atje: vetëm me këngë vajtimi.

 

Xha Cuti, filozof i madh shqiptar

Katundarët thonin, se: është “i çmendur”:

Natën ka pëshurrë në sofër të xhindeve.

Shpesh e pyesnim, pse nuk e merr një grua?!

 

Përgjigjej, plaku: Gruaja ka harxhime.

Pastaj, kur u martua Vëllai i Vogël

Edhe unë për dasëm dhash pak para.

 

Xha Cuti, filozof i madh shqiptar

Katundarët thonin, se: është “i marrrë”.

Jetën e mbylli pa një grua në shtëpi.

 

Nesër, harxhime mos ketë në varr…

 

 

(Thirrje telefonike

Pasmesnate)

 

Moti kohë, nuk kisha qenë në Vendlindje

Edhe: i vizitova familjen. Livadhin “Pukoshta”.

Vendin e kullosës së lopëve. Sot, që Shteti

Ende nxirrte qymyr druri. Unë desha, mu në atë vend

Kutadi, pas kaq viteve arratisje nëpër Atdhe

Themele të shti, vikend shtëpi. Ik nga Qyteti.

 

Shkaku, se: Pavetëdije, Shteti kishte krijuar liqe

Jetesë. Gjelbërim. Peshqi e bretkosa guak-guak.

Që, në fëmijëri tek Livadhi përpara Shtëpisë

Pasdarke, me këngë më vënin në gjumë.

Hite të cilat nuk i kisha dëgjuar tridhjetë vite

Paprtimas, i dëgjova te Gani Xhafolli, në Prishtinë.

 

Dhe, përçudi, mbi livadhet e Babait. Fushës Kërçovës

Sugari i tij, sot deshi të ndërtoj vikend - shtëpi.

 

Natën e kalova me Xhangon. Rakinë e rrushit

Edhe me Piktorin Bektashi të Baba Tomorrit.

Again e Çelike, që ia kishte djeg stanet Lugati

Premtimet e tij për Takimet poetike nën Rrap:

Nesër, qengjat në vend të ujkut do t’i hanë poetët.

Nipin, që posa kishte ardhë nga Zvicra

I armatosur me dy “kashikara” raki rrushi.

 

Pasmenete, macja e telefonit ma prishi gjumin.

E prita disa minuta, nuk u lajmërua Qyqja.

 

Ditën e nesërme, persëri më mori në telefon

Edhe, kësaj radhe nuk e rrëfeu veten. Zërin.

Pas pak kohe, po i njëjti numër i panjohur

Përjashtim, u dëgjua një zë gruaje e përgjumur

Zëra fëmiu në dhomë për ankesa dite. Heshtje:

Ruaju “mikut besnik”, që papritmas të vjen në tavolinë

E pi kafenë. Dhe, ikë pa e paguar nëpër Bit - Pazar!

 

E fala qyqen. Thirrja, a m’ë erdhi nga varret

Apo, nga Katundi. Shkaku, se: xhindet rrëzë Çukës:

Gjithë natën, dikur më kishin hudhur dorë më dorë

Majë shelgjeve. Lisave. Çati më çati me këngë.

E në mëngjes, më kishin kthyer mes Nanës e Babait.

 

Mesditë, më  rrahu Nusja me pashterkë të kuqe...



(Vota: 10 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora