Kadri Kadiu: Më mbeti mendja, më mbeti

MË MBETI MENDJA, MË MBETI

Me trup jam këtu, me shpirt jam atje

Jam një pemë e shkulur, pa rrënjë në dhe

Ky kurbeti i shkretë, na hëngri të gjallë

Qenka shumë i rëndë, malli për Vatanë

Shumë i rëndë qenka, malli për Vatanë

Për varret e Fshatit, për nënën, babanë

Për gurët dhe drurët, malli më ka marrë

Për shokët e miqtë, që kur s'i kam parë

Mendja më ka mbetur, veç në Shqipëri

Më gjezdis e shkreta dhe nuk njeh kufi

Si s'pashë një ëndërr, për vendin ku jam

Veç në Shqipëri, ëndrrat unë i kam

Veç në Shqipëri, atje mendja rri

S'këmbehet Vatani, me një vend të ri

Ku ta gjej Devollin, ku ta gjej Bilishtin

Kudo që të vete, s'e gjej Mançurishtin

Sikur të më falin, gjithë Universin

Prapë në Shqipëri, mendtë do më mbesin

Mendtë do më mbesin, me shpirt do lëngoj

Dhe me sytë e mendjes, atje do të shkoj

Kadri Kadiu

Denver, qershor 2016