Afrim Caka?: Çoroditja e hoxhallarëve shqiptarë

KRIZË VLERASH FETARE, APO ÇORODITJA E CA HOXHALLARËVE SHQIPTARË

Nga Afrim Caka?

“Rroftë goja e çakejve”

Në një kthimë të harruar ndodhen edhe keta mjekërzinjë. Ranë ca shqiptarët e zinjë të Maqedonisë e të Kosovës janë rrëzuar e të renë ndërdhe. Shqiptarët e shkretë s’janë si më parë! A ka kush kurajë e mendje të mprehtë për të shtuar diçka rrethë këtij shkrimi.

Kosova po e tretë dhjamin si ariu!

Hapni sytë o popull!

Ka gjasa gjithmonë? Kjo është, pa dyshim, dhe asgjë tjetër. Të mbyllen “organizatat humanitare terroriste arabe!”. Që të jemë i sinqert, njëra ndër të parat që hoqi shamin ishte: Sabrije (Bije) Vokshi më 8 mars 1945, mbesa e komandantit legjendar Sylejman agë Vokshit. Në vitet e shtatëdhejta e tetëdhjeta në Kosovë shqiptarët s’janë marrë me shamia. Nuk ka qenë preokopim i tyre shamia. Atë botë ishte zgjim kombëtar. Shqiptarët fëmijët i pagzonin me emrat shqip… Çdo përgjegjësi do të bie mbi kokat tuaja, o Naim Tërnava, o Sylejman Rexhepi, o Shefqet Krasniqi, o Fuad Ramiqi etj. Vërshëllojnë tri egërsiara, vërshellojnë tre kryespiunët. Vjenë njeriu i huaj e ju rrinë ne votër me ju turpnu me moter e vëlla! Zoti ju marroftë, o ju zagarët e serbisë të turqisë? Që i keni hipur gomarit së prapthi. Veç kini kujdes, se do të rrëzoheni e do të thyeni keq qafën e zverkun!

Përse Shqipëria, Maqedonia dhe Kosova pretendojnë të jenë të veçanta edhe në sistemin demokratik, si dikur në sistemin monist, kominist? Përse do të duhej ta nënçmonim demokracinë me një praktikë të tillë deviante? Demokracia ka lëshuar rrënjë të thella dhe tani është e fuqishme dhe e brishtë. Nuk mund të bëhet fjalë për rrezikun nga kthimi i komunizmit dhe i fundementalizmit radikal islam, por as që mund të pajtohemi me format kaherë të mundura ekstreme të saj.

Prandaj duhen ta dijnë këta spordhjakët mjekërzinjë, se shqiptarët janë të aftë t’i dalin zotë vetës…! Nuk qenka e lehtë të jeshë i denjë për atëdheun dhe as shqiptar, e lërë më tradhtarë!

Shumica e ca hoxhallarëve krenohen se zotrojnë në kulmë aftësit për t’i njohur natyrën e çdo xhëmati për shpërlarjen e trurit, do të fyheshin nëse dikush do të vinte në dyshim sjelljet e tyre fetare. Kjo klasë poltike e fetare në Kosovë duhet të largohet, këta po e mbajnë pengë këtë vend janë të gjithë të korruptuar, me miljona dhe me makina luksoze, me vila disa miljonshe.

Dua të bëjë krahasimin në mes Afganistanit, Maqedonisë dhe Kosovës. A duhet kishte vepruar drejtësia shqiptare tek këta hoxhallarë. Kuptohet. Qëllimi i drejtësisë sonë është që ti vihet fre kësaj kulture arabe. Unë gjykoj se ky vend ka nevojë për qetësi, rehati e drejtësi. Kjo është në të mirë të të gjithë shqiptarëve. Drejtësia do të sheshojë gjithëçka. Fitimtarë do të jemi ne, e jo këta hoxhallarë gjakprishur. Me shqiptarët krishter duhet të bashkohemi patjetër. Kemi një gjuhë, një gjak me ta. Jemi një soj, jemi vëllezër. Nga soji këta janë shqiptar e birë shqiptari. Që janë shqiponjë mali. Udha e triumfit të saj do të jetë veçëse Shqiperi Etnike. Pikërisht në këto momente do të ndodhë edhe kethesa e madhe, përmbysja e rrufeshme e gjakprishurve hoxhallarë. Pra ne do jemi fitimtarët. Ka akoma nipa të Skënderbeut, të Sylejman Vokshit, të Mic Sokolit, të Ali Ibrës, të Adem Jasharit, të Enver Hadrit… Fill pas kësaj do të dimë si të veprojmë qoftë me vehabizmin arab e po ashtu edhe me shqiptarët tradhtarë. Të krishterët dhe myslimanët dhe çdo shqiptarë më mendje të shëndoshë e duan të gjithë. Prej shqiptarëve nuk duhet të përfitojnë më askush, sidomos gjakprishuritë. Këtë herë ne të bëhemi të zgjuar. S’do të ketë më heshtje. Besoj se u shpreha qartë.

Pra të stabilizohet shteti ynë sa nuk është vonë. Dënimi me vdekje do të ishte “një shkurtim rruge për vuajtjetë e një populli” për të mos përballuar sfidat e tyre që një shtetë me institucionet e tij që lufton për ta ndërtuar demokracinë. Natyrishtë, që ka për edukimin dhe riedukimin e ekstremizmit fetar të ca zagarëve gjakprishur. Është diçka që kërkon shumë impenjim, sidomos te hoxhallarët e Maqedonisë e të Kosovës, por, gjithsesi e mundur.

Ju zotërinjë hoxhallarë, e ndini vetën të prekur për faktin se shumë shqiptarë zuzarë mbi dyqindë kanë marrë rrugën e Sirisë drejtë ferrit, do të prodhonin gjumë sipër kokave të prera, ndërsa ju në Kosovë e Maqedoni shfaqëni një nivel jetese tepër të lartë, ndryeshe nga ata që i mësoni të shkojnë apo shkuan në Siri e Pakistanë me ndihmen e sulltanit turk, ERDOGANIT. Me largime, drejtë në ISIS. Kush bënë urdhëra këtu! Cili prej jushë i pajisë me pashaporta false, i pajisni me shuma marramendese lekësh deri në 20.000 euro dhe me kartela identifikimi në gjuhën arabe?

Cili prej jushë çdo pjesëtari të rekrutuar në këtë lëvizje, për mbajtjen e mjekrës të gjatë e të pakrehur i pagueni nga 100 euro, ndërsa për pantallonat e shkurtër apo fustanellatë e njohura si të pakistanezëve apo afgane i pagueni nga 200 euro. Ekspertët për çështje fetare kanë theksuar se shumat financiare mund të rriten, në rast se edhe gratë në një familje i përkushtohen rregullave dhe normave të kërkuara. Ato duhet të mbulohen sipas rregullave të përcaktuara nga vehabizmi pakistanez. Natyrisht! Financimi bëhet dhe vijnë kryesisht nga qendratë vehabiste, ndërsa paratë shpërndahen në rrugë ilegale, por edhe përmes shoqatave vehabiste në Maqedoni dhe në Kosovë. Në Maqedoni theksohet se janë disa xhami që janë jashtë kontrollit të Bashkësisë Fetare Islame në krye me Rexhep Sylejmanin, në Kosovë në krye me Naim Tërnavën, Shefqet Krasniqin e Ramiqin duke predikuar dhe praktikojnë vehabizmin afganë.

Ky është një kushtrim a një ankth i jo i kotë. Kjo varej mbi kryet tanë prej vitesh pas luftës si një fatalitet. Së fundi, ai u vërtetua në pranverën e fundit të këtij viti, kur populli i vetëm i Shqiprisë Etnike, pas hebrenjëve, u shkul me rrënjë nga toka vetë drejtë një toke të premtuar!? Me fjalë të tjera, edhe si mit, ky do të ishte miti i shkuljes nga vetëdija kombëtare. Pra, kjo shqiptari, edhe si mit, nuk do të ishte gjë veçse ëndrra e përfshirjës së shqiptarëve gjakprishur në kontinetin e njerkës mëmë. Çoroditja ndihet edhe në fjalën e hapjes. Ulërimat fatkeqe goditën jo vetëm shqiptarët e Maqedonisë, duhet të përmendet, madje, dhe ulërimat e ca hoxhallarëve bile edhe haptas duhet të shkuar në luftë, një luftë e huaj për ne! Pastaj vjenë fatkeqësia tjetër fustanellatë dhe ferexhet e huaja këto shtohen si një tërmet që goditi të gjitah trevat shqiptare. Edhe kjo na duhet?

Pas një çoroditje të tillë nuk është lehtë t’ju zërë gjumi! Po artikolohet gjithnjë e më shpeshë ideja se problemetë e tejzgjatura, thënë ndryshe, të fundamentalizmit islam, vehabiste, tek ca shqiptarë trutharë, kjo krizë antivlerash që ka prekur shumë banor të viseve pas luftës si një fatalitet. Së fundi, këta zagarë të jetës në Kosovë, nuk janë thjesht një krizë standartesh dhe rregullash fetare, por një krizë më e thellë vetmohimi, e do të thosha me plot bindjen, një antishqiptarizëm i kulluar. Natyrisht, në të gjithë këtë tronditje shqiptare veproi dhe vepron aleanca e vjetër turko-serbe e greke për ta dobsuar sa më shumë faktorin shqiptarë. Destabilizimi Islam shqiptar dobësoi vetvetiu edhe çështjën kombëtare. Pasoja më e rëndë e krizëz së sotme kombëtare është vehabizmi, korrupsioni, lufta për pushtet dhe eksodi masiv nga gjithë hapsira etnie shqiptare.

Ky fundamentalizëm dëshmoi se shqiptarët, pavarësisht nga kufijtë që i ndajnë, kanë edhe të njëjtin fat, kryesisht tragjik. Egërsia e hoxhallarëve të sotëm ndaj kulturës sonë është tradhëtia më e madhe dhe humbja e energjisë më e madhja gjatë historisë kombëtare, sidomos eksodi rinor e familjar që rrezikon rëndë historinë dhe qenien tonë kombëtare.

Besimi ynë se kjo humbje do të kompensohet nga vitaliteti ynë kombëtar është vetëmashtrim. Derdhja e energjisë sonë më vitale në botë është dobsimi më i madh i çështjes kombëtare. Ekzodi shqiptar po krijon sot diaspora të reja edhe në vendet perëndimore, ku nuk kishte pasur ngulitje shqiptare. Çështja shqiptare sot rrezikohet nga pushtimi i egër, pastrami etnik rikolonizimi. Por para së gjithash nga vetë statusi ynë kombëtar, që nuk i përgjigjet momentit historik nga eksodi masiv nga hapsira gjithë hapësira etnike shqiptare.

Çuditërisht, sot historia sikur po zhvillohet edhe pa ne. E cila është shndërruar në një hallktë dobët nga vetë subjekti shqiptarë, i politikënve tanë analfabet. Deri tani kemi dëshmuar vetëm se jemi viktimë që kërkonë vetëm mëshirë. Politikanët tanë vetëm e kanë formësuar, por jo edhe institucionalizuar jetësisht, vullnetin politik e kombëtar. Kështu ka ndodhur edhe më parë gjatë historisë sonë! Pasivizimi i qëndresën politike e fetare dhe i vullnetit kombëtar ende bëhet nga pozita dysore parti-shtet, me pretendime partiake mbishtetërore.

Në Kosovë vepron sot mafia autonomiste, rrymë politike e fetare më e rrezikshme brendakombëtare. Kjo rrymë është favorizuar nga vetë pushtuesit dhe disa qarqe kombëtare, e ndëndërkombëtare, si: - Franca, Serbia, Turqia, arabofilët mjekërzinjë, Greqia, Rumania etj.