Bedri Tahiri: Mjaft m? me provokime!

Mjaft m? me provokime!

Nga Bedri TAHIRI

Se Europa ka qen? hileqare e madhe ndaj shqiptarëve, e kemi ditur moti. Por, se ende nuk e ka ndryshuar atë ndjenj?n e t? qenurit njerk? ndaj nesh, e m?suam më vonë.

Ne, si p?rher?, qem? besnik? e mir?njoh?s p?r secilin, q? sadopak mbajti an?n e drejt?sis?. Çdo mission ndërkomëtar, nga kushdoqoft?, historikisht e prit?m mir? dhe zem?rhapur. Ashtu vepruam edhe me EULEX-in. T? gjith? i duartrokit?m me dashamir?si. Pat?m besim n? rolin e tij p?r ndarjen e drejt?sis?.

Mir?po, k?saj radhe u mashtruam. Sjelljet e tij, q? n? fillim, na zhg?njyen. Sa keq! Brenda tij, si nj? virus infektues, qenk?sh infiltruar fryma e urrejtjes patologjike e hasmit ton? shekullor, Serbis?.

Kjo nuk do koment.

Shpejt ngjau nj? paradoks i llojit t? vet unikat. Çlirimtar?t u hodh?n prapa grilash e kriminel?t u lan? t? lir?!!!

O tempora, o mores!

Dhe, kjo parregull?si, kulmoi k?to dit? me të  “Grupin e Drenicës”. Kur, pas gjithë asaj katrahure çnjerëzore, me dëbime, vrasje, masakrime, dhunime dhe me  mbi dymij? t? zhdukur, që ende presin t? paq?tohen n? gjirin e groposur t? familjeve t? veta, na piku si nga qielli edhe kjo anamali çmendurke.  Vall?, edhe çka tjet?r duhet p?r t’i bindur k?ta misionar? të “drejtësisë”, se cilët jan? vërtet kriminel?t! A nuk mjafton rasti i fundit n? Rashk?, ku  njer?z t? pafajsh?m t?  marr? nga sht?pit? e veta, u torturuan, u dhunuan, u pushkatuan, u masakruan e pask?taj u groposen e mbi trupat e tyre u nd?rtua e u betonua. Diçka e papar? n? historin? e njer?zimit!!!

At?her?, p?r ke bie k?mbana?!!!- do të pyeste Heminguei i madh.

Dhe, sot, edhe m? keq. Ata q? luftuan dhe u sakrifikuan p?r lirin? e k?tij vendi, l? q? privohen nga liria, por nuk lihen t? qet? as t’i kurojn? dhimbjet e vrragët e tyre, t? marra n?p?r beteja. Hajde, mendjekrisur, hajde! E keqja nuk ka t? ndalur. Ata, shkojn? deri atje ku nuk durohet. K?rkojn? q? çlirimtar?t t? d?rgohen matanë Lumit të Bardhë, n? goj?n e ujkut të pabesë, n? duart e kriminel?ve gjakatarë.  Nuk ka rradake me dy kokrra mend q? mund ta pranoj? k?t? marifet.

Edhe ne të gjithë jemi për drejtësinë. Atë, më shumë se të tjerët, e duan edhe vetë çlirimtarët. Ata nuk kanë nevojë për mbrojtjen e askujt. Secilin e mbron puna dhe vepra e vet.

Ama, vendimi i fundit i  EULEX-it është i pamatur  e i ngutshëm dhe paraqet provokim të rëndë e mjaft perfid. Besoj, edhe Ju zotërinj e dini se kush i fryen zjarrit të panevojshëm,  edhe vetë mund të digjet në të.