Shaban Cakolli: Për ty Dardanë

PËR TY DARDANË

 

Nga Shaban Cakolli

 

NDËRRIM KOHËSH

 

Kohët shkojnë

kohët vijnë

sa keq vlerën

që nuk ja u dijmë

kohët enden,kohët ikin

ato ndajnë natën me ditën

ditën me natë

rrëpatu,mos pusho asnjë çast

jeta është e shkurtër,nuk është e gjatë

dita që po shkon,një ditë e jetës më pak.

 

E URREJ NJËSHIN

 

Një bënë vetëm një

aj nuk mund të quhet dashuri

Njëshi që gënjen jetën

dashurohet me vetvetën.

Ç´kërkon shqierti

shohin sytë

dashuria duhet jetë vet e dytë

dashuri shumë lloje ka mbi dhe

dashuria kur kënaq epshet

një i ri me një të re

është një tjetër që kall veshkët

dashuria për Atdhe.

Dashuri që të ndezë mallin

shpirt e zemër të përvëlon

gembin hapur nga perendimi

rrënjët ngulitur n´Kosovë.

 

VETMIA

 

Vetmia brenë

nuk të lë të qetë

ajo ka folenë

në burgun e vërtetë.

Vetmia bëhet e pa duruar

kur të të jesh vetëm

dikush të kenë detyruar.

Por quditërisht,or miku im

nganjëherë vet,e kërkoj vetminë!

Se shpesh vetmia më lind frymëzimin

më ndihmon qetësia

të furi mendimin.

 

UNË DHE TI

 

Unë i vogël

ti i madh

por me mua

mos u tall

asnjë s´jemi

barabar.

Po e çmove vetën shumë

mbetesh më i vogël se unë

nëse din më shumë se unë

ruaje ate,mos u mburrë

dituria rrjedh si lum

dikush nxë më pak

dikush më shumë

kush mburret me vetvetën

ai mirë se ka kuptuar jetën.

 

PORTË DHEMBJESH

 

Sa te tmershme jane

mergimet

ikin  vitet,sikur stinet.

 

Mergimtaret ndezin epshet

ditet i palosin,si gjethet

ia qane hallet,esotemja

te nesermes!

Dhembje njera,i rrefen tjetres

mes tyre e Atdheut

kufiri i dhembjes.

 

Vitet larg Atdheut

ikin stine pas stine

nje fjalor dygjuhesh

ngulitë  në zemrën time.

 

Çetniket

 

Me thika te gjakosura

me fytyra te njollosura

krimet e tyre ugurzeza

meshehur ne mjekrrat e tyre te zeza

keto bisha mali

me fytyra prej djalli

pijne gjak shqiptari

kjo fare ulkonje

bredhin ne toke Kosove

nisin lojen e krimit

mbi zogj shqiponje

hedhin bomba prej qiellit

e rrezet ia shtrydhin diellit

qyqaret nuk njihen ndryshe

vrasin prapa shpine,neper qyshe

ushtronin krime,mbi femije dhe gjyshe

ishin   vetem djaj

ushtronin artin e krimit,te presin,vrajne

valle,si nuk u shkonte mendja?

Se  veten po e vrajne!

 

JETA

 

Jeta është

një prostitutë

herë e egër

herë e butë

të skllavëron,të zhytë n´lakmi

të privon,pa u bërë njeri!...

 

DALLGËT

 

Duke u përplasur

nëpër dallgë

dallgët më hodhën

shumë larg

Tani lëngoj e bredh

askush pranë s´më merr

mbrëmje dhe mëngjez

rrugëtoi pa adresë

me mall për ndeja shqiptarësh

rroj me Itakën e fjalës....

 

PORTË E LARTË

 

Në pamje dukesh Mis

në brendi ke strofuj gjarpërinjsh

të pa kulmëve ju bënë strehë

përditë ngapak i bre

më kot u jep bukë e ujë

si duhen më askuj

Athua:Çka fituam vallë?

Ikëm nga vdekjet

hymë në varr të gjallë!....