Përjetësi » Lushaj
Zeqir Lushaj: Nga kushedi pse!
E diele, 09.02.2014, 09:00 PM
Në vend të Një Cikli per Bjeshkët
(NGA KUSHEDI PSE!)
Zeqir Lushaj
-Lkeni dhe Rudinat e Lkenit, në Shtyllë të Grisë, ku është rritur vet autori-
…!
Të lodhura…
(Nga kushedi pse!)
Bjeshkët,
Një ditë,
Si papritur,
Shkundën krahët,
…Na vërvitën,
Në breg deti!
…!
Sa ta marrin veten
Pak,
Dhe… prap
Do të na tërheqin…
…Si magneti.
./.
------------
-Nga libri në dorëshkrim “Duhama e Valbonës”-
Komentoni
Artikuj te tjere
Zeqir Lushaj: Neri + Lida = T
Zeqir Lushaj: Trolli i Arbërit Një Flamur
Zeqir Lushaj: E dua borën
Zeqir Lushaj: E madhja e bijave të Grisë
Zeqir Lushaj: Ezopi shqiptar…
Zeqir Lushaj: Në vend të një kartoline
Zeqir Lushaj: Prushi... i Qafë Prushit
Zeqir Lushaj: Dhuratat
Zeqir Lushaj: Vera që martohet në dimër
Zeqir Lushaj: Njatjeta o Shaban Braha
Zeqir Lushaj: Jetë të gjatë Flamur e Shqipe
Zeqir Lushaj: Përjetsisht, dorën n’flamur
Cikël poetik nga Zeqir Lushaj
Cikël poetik nga Zeqir Lushaj
Cikël letrar nga Zeqir Lushaj
Zeqir Lushaj: T’ua ruajmë …at’ Fytyrë!
Zeqir Lushaj: Flakë e kuqe u dhez Gjakova
Zeqir Lushaj: Paç Dritë, o Kadri Mani!
Zeqir Lushaj: Asgjë më shumë se të parët tanë
Zeqir Lushaj: Një yll shqiptar në Kopenhagen