Muharrem Blakaj: Ramë Ali Bicaj

Ramë Ali Bicaj – rrjedh nga një familje mjaft e njohur dhe me tradita. Ishte nip i Sylë Shabanit, që, së bashku me Hazir Vrellën (Blakajn), u kishin prirë vullnetarëve podguras në Luftën e Nokshiqit.

Për këtë figurë kontroverse ka pak të dhëna. Gjatë periudhës së Austro-Hungarisë, 1916 – 1918, Ramë Alia kishte qenë kryeplak i Vrellës^[1]. Këtë titull e kishte mbajtur edhe pas formimit të Mbretërisë SKS, deri në vitin 1928^[2]. Gjatë kësaj periudhe Ramë Alia kishte gëzuar reputacion të shkëlqyer në qarqet politike të kohës. Ishte njëri ndër themeluesit e parë të Shoqërisë Kulturore, të quajtur; „Sokolsko Drushtvo“ dhe ishte zgjedhur nënkryetar i saj^[3]. Disa herë u kishte prirë xhandarëve serbë për zbulimin e strehimoreve kaçake^[4]. Pas vitit 1928 caktohet deputet i Zetës^[5]. Në periudha të ndryshme kohore Ramë Alia kishte mbajtur pas vetes shoqërues të armatosur, si; Ahmet Delinë nga familja e Habibëve (Blakaj), Rrustem Vuthajn nga familja e Vuthjanëve, Isuf Bajrin nga familja Rugovaj dhe Halil Osmanin nga fisi i tij, Bicaj, të cilët, në periudha të ndryshme kohore, ia kishin vrarë xhandarët serbë^[6]. Martesa e tij e dytë, në moshë të shtyrë (mbi pesëdhjetëvjeçare) me një vajzë të re, e cila kishte qenë e fejuar për Vesel Ibishin nga Llukavci i Begut, kishte nxitur reagime të ashpra në masat e gjera të popullit, e veçmas të atyre që ua kishte rrëmbyer nusen. Sipas kanunit, rrëmbimi i vajzës së fejuar cilësohej si cenim nderi. Duket se edhe përpjekjet për pajtim, jo vetëm që nuk kishin qenë të mjaftueshme e pajtuese, siç e kishte kërkuar nderi, por kishin qenë nxitëse dhe fyese njëherësh, sidomos nga plaku i fisit Bicaj, Fazli Syla^[7]. Vritet në mesin e viteve tridhjetë të shekullit XX nga Vesel Ibishi.

Për këtë figurë komplekse, që ka lënë gjurmë të pashlyeshme në kujtesën e popullit të kësaj ane, mbetet të pritet fjala e historisë.