Krist Gjinaj: Një përgjigje e vonuar (III)

Një përgjigje e vonuar (III)

Rrethë temes ”E ardhmja e rinisë muslimane në një botë të globalizuar” të autorit Ajni Sinani.

Nga Krist Gjinaj

Populli shqiptar nuk duhet të ju besojë dredhive dhe shkrimeve antikombtare dhe antikrishtere që ardhacaket i shkruajnë dhe pretendojnë se ato janë shkrime dhe vepra  të verteta.

E verteta qendron ndryshe,  edhe ne anen e historisë por edhe ne anen e religjioneve.

Në token shqiptare gjatë sundimit të Perandorisë Osmane -janë sjellur turq, qekez,  arab dhe shumë popuj tjerë të cilet sot prezentohen si shqiptar dhe flasin shqip,  flasin me shumë per islamin sesa per kombin,  e të tillet duhet të i kupton cdo kush se janë ardhacak e aspak shqiptarë-cka do të thotë se shkrimeve të tyre  nuk duhet të i besohet edhe pse ata ne cdo shkrim vjellin vnerin kunder shqiptarve e levdojnë turq, arab e islam. Duke u munduar të falsifikojnë,  këta hynë në rrugë të pa rrugë dhe mbesin në baltë ne vetë dredhitë e veta.

Kur flasin per baballaret e vetë kanë të drejtë,  sepse baballaret e tyre nuk janë shqiptarë sepse sigurisht  as të bijtë e tyre nuk janë shqiptarë,  e ketë,  e deshmon edhe Ajni Sinani kur shkruan se:

"Baballarët tanë kanë derdhur gjakun dhe kanë flijuar jetën dhe ia dolën që ta ruajnë identitetin tonë islam. Ata na lanë në trashëgim amanetin e shenjtë hyjnor – Islamin,  të cilin Allahu ia ofroi qiejve,  tokës e maleve,  të cilët nuk e pranuan,  ndërsa njeriu e pranoi atë. "

E kam shkruar edhe me heret se  identiteti i shqiptarit nuk është islami,  e sigurisht i popujve të tjerë edhe është. Islami është dhuna e ushtruar ndaj shqiptarve,  eshtë prerja e kokave,  dhunimi i femres shqiptare,  kastrimi i meshkujve shqiptar qe te mos shumohen dhe shumë vepra djallzore të tjera. Nuk njifet asnjë dokument që mund të deshmon se islami lujti ndonjë rol kyq ne kulturen, vepren,  poezinë apo arkeologjin shqiptare,  por perkundrazi rrenoi para vetit cdo gjë që ishte shqiptare.

E proturku Ajni Sinani shkruan se :

"Me pranimin e Islamit,  të parët tanë,  që ishin shkëputur nga Zoti dhe kishin humbur rrugën,  do të fillonin t’i ktheheshin Atij duke gjetur prehje dhe qetësi në fenë e vërtetë të Zotit. Domethënia dhe kuptimi i shprehjes “li ilahe il Allah/ se nuk ka zot tjetër përveç Allahut” ia ngrohi zemrën,  ia qetësoi shpirtin dhe ia rehatoi mendjen këtij populli. "

Për të ja ri-kujtuar Ajni Sinanit dhe të tjerve:

”Kurani u soll në Shqipëri,  ashtu si kudo tjetër në botë,  duke u mbajtur në majën e jataganit dhe kush nuk pranonte Kuranin pati si alternativë të provonte tehun e jataganit në qafën e vet. Nën dritën e dokumentit të mësipërm procesi i konvertimit religjioz është krejt i qartë. Dhe pas pushtimit turqit filluan dhunën për konvertimin fetar të shqiptarëve kristianë,  në saje të së cilës 90% e nacionit (kombit) shqiptar u kthyen në fenë islamike.” (Nathalie Clayer: ”Në fillimet e nacionalizmit shqiptar: lindja e një kombi me shumicë myslimane në Evropë”,  Botime –Përpjekja- Tiranë 2009,  f. 405 )

Ne Kuran,  pra ne mesazhin islam,  i gjejmë 32400 fjalë që janë urdheresa per muslimanet që të vrasin në emer të Zotit dhe se besushmeria se Islami është feja e drejtë dhe e vertetë nuk jep asnjë fakt për të i besuar asaj thenje,  qoftë nga vetë vepra e Muhamedit apo nga vetë shkrimet ne Kuran.

Por të shofim një analizë ne mes të Islamit dhe Krishterimit,  ne mes të Muhamedit dhe Jezusit se cili nga këta është me të vertet i derguari i Zotit.

- Ardhja e Jezusit  është paralajmeruar para 300 profecive të mehershme.

- Muhamedi nuk është paralajmeruar nga askush.

- Lindja e Jezusit është një mrekulli ku edhe vetë Kurani e pranon një gjë të tillë.

- Muhamedi është lindur si cdo njeri i tjeter i thjeshtë.

- Te  Herbrejt 4.15 thuhet se Jezusi ishte i meshirshem ne të gjitha menyrat dhe ishte sikur ne por i pa mëkat. Jezusi nuk kishte mekat por eshtë shpetimtari i mëkateve tona. Hebrejve 4.15 Sepse,  nuk kemi Kryeprift që nuk mund të ketë dhimbje për dobësitë tona,  pasi ai vetë i ka sprovuar të gjitha si ne,  me përjashtim vetëm të mëkatit.

- Muhamedi ishte mëkatar si njerezit e tjerë. Ai genjente, mashtroi njerez, shkeli fjalen e vetë,  dhe jetoj në një botë të papaster seksuale.

Shumë herë ishte afer që të humbasë adhurusit dhe të afermit e vetë per shkak  të menyres se jetes private që ishte e cuditeshme. Askund ne Kuran nuk lexohet që Muhamedi ishte i pa mëkat.

- Jezusi bëri mrekulli gjë e cila u pranua edhe nga judejtë të cilet ishin kunder Jezusit ( Ata menduan se mrekullit vinin nga Djalli e jo nga Zoti). Ato shenja dhe ato mrekulli që i bëri Jezusi deshmojnë se ai ishte vetë ai që tha se është.

- Muhamedi nuk bëri asnjë mrekulli, gjë të cilen kohë pas kohe Muhamedi mundohet ta sqarojë në Kuran. E vetmja mrekulli që ai flet ishte shpallja e Kuranit,  cka do të thotë se ai pohon se kjo kishte të bente me një mrekulli mbinatyrore. Dicka që mundet ta deshmojë ketë "mrekulli" nuk ekziston,  perpos fjaleve të vetë Muhamedit.

- Jezusi ishte hyjnorë. Te Gjoni  1.18 lexojmë: Hyjin kurrë askush nuk e pa: Biri i vetëm ? që është Hyj,  një natyre me Atin, Ai bëri të njihet.

Në bazë të Bibles,  Jezusi ishte Zoti vetë i cili vjen në tokë për të shpetuar njerzimin.

- Muhamedi ishte një njeri i thjeshtë. Asnjë nga shkrimet e Isamit nuk thonë që ai ishte hyjnorë ose që ishte fjala e Zotit,  e nese ndonjë thenje e tillë do të ndodhte atehere ajo do të trajtohej sikur një ndodhi shumë serioze mbrenda islamit..

- Jezusi e deshmoi predikimin e vetë. Me jeten e vetë si deshmoj se predikimi i tij funksiononte. Ai jo vetëm që foli për dashuri por ishte vetë dashuria.

- Muhamedi mesoi dhe predikoj,  por vetë nuk jetoj as nuk veproi ashtu si foli dhe predikoj.

- Jezusi nuk bëri asnjë sjellje të dhunshme,  ishte per dashuri e jo per dhunë.

- Muhamedi bëri vrasje dhe vrau,  poashtu ai vjedhi dhe plackiti nga njerezit,  ku edhe vertetohet shkrimi ne Kuran ku porositet qe vec ai të ndanë placka. Të gjithë armiqet dhe kundershtaret e tij vriteshin dhe i vriste. Ai i shkaterroi dhe i plackiti shumë karvane, zuni rob lufte,  mori roberesha,  i mori per gra dhe mbushi llogoret me rober lufte.

- Jezusi nuk perdori kurrë dhunë që të i bind të tjeret per mesimin e vetë. Shembull te Gjoni 7.17 Jesusi porosit:  Kush do të kryejë vullnetin e Tij

do ta njohë a është ky mësimi i Hyjit, apo unë flas prej vetvetes.

- Muhamedi perdori shpesh dhunë që të i detyron njerezit të behen musliman. Per ketë dhunë flet edhe Kurani ku porosit dhe urdheron dhunen ndaj pabesimtarve (jo muslimanve)

- Jezusi u predikoi nxenesve te vetë per të verteten dhe dashurinë. Askund ne shkrimet e Bibles nuk gjindet ndonje thenje e Jezusit që të i ketë mësuar nxenesit e vetë për vjedhje, plackitje, vrasje apo për të e lenduar ndokend.

- Muhamedi i mësonte nxenesit (kalifet) e vetë që të vrasin dhe të vjedhin në emrin e tij. Kurani është i mbushur perplotë me urdheresa të tilla per të perdorur dhunë dhe për të e imponuar islamin me dhunë.

- Jezusi ishte i paster ne mendime fjalë dhe vepra.

- Muhamedi kishte dhjetra gra dhe qindra dashnore nder të tjerat me të renë Ajshen 9 vjecare.

- Jezusi vdiq per mekatet e njeriut.

- Muhamedi vdiq per mekatet e veta si cdo njeri i tjeter i thjeshtë.

- Jezusi vdiq per shkakun tonë.

- Muhamedi i vrau të tjeret për shkakun e vetë.

.- Jezusi e paralajmeroj vdekjen e tij dhe ringjalljen.

- Muhamedi vdiq rastesishtë dhe krejt papritur pa e paralajmeruar askend dhe pa i parapregaditur nxenesit ( kalifet ) per vdekjen e vetë.

- Jezusi u ringjallë nga vdekja. Ka shumë të dhena dhe pershkrime ne Bibel rrethë kësaj. Pali për shembull te Korintasve shkruan: 15.6-7 Pastaj iu duk vëllezërve që ishin së bashku më shumë se pesëqind vetë,  prej të cilëve shumica janë ende gjallë e disa kanë vdekur. 15.7 Pastaj iu dëftua Jakobit e pastaj të gjithë apostujve.

15.58 Prandaj,  vëllezërit e mi të dashur,  të jeni të qëndrueshëm,  të palëkundshëm e përparoni vazhdimisht në veprën e Zotit,  të vetëdijshëm se mundi juaj nuk mbetet i pafrytshëm në Zotin.

- Muhamedi nuk u ringjallë, sepse trupi i tij gjindet akoma në vorr. Ka shumë mitologji që flasin për udhetimin e tij në parajsë por këto janë thenje të vonshme pas vdekjes së tij. As Kurani e as të dhenat e hershme islame nuk flasin për një ngjarje të tillë.

- Jezusi nuk bjen ne kundershtim me fjalet e veta.

- Muhamedi ndryshon cdo here. Nganjehere janë judenjet ata me të  tmerrshmit që ekzistojnë, nganjehere ata janë të bekuar e të cmuar para të gjithve. Në të ashtuquajturat "Ajetet e djallit" të cilat faktikisht janë të hjekme tashme nga Kurani ( janë ato ajete të cilat benë që të denohet per vdekje Salman Rushdie per ngjarjen) ku Muhamedi kshillon dhe propozon që  besimtaret duhet të i luten tri vajzave të Allahut. Këtë propozim, Muhamedi e ndryshon me vonë dhe behet me shumë fanatik në kritiken ndaj të krishterve se Zoti e paska një djalë.

- Bibla përbehet nga 66 libra e shkruar nga 40 njerez të ndryshem ne një periudhe prej shumë mijera vjetesh. Këta shkrimtar ishin me prejardhje nga shoqerit e ndryshme të asaj kohe. Êshtë me rendesi se nga të gjitha 66 librat e ndryshme që e perbejnë Biblen,  shkrimet e mbledhura përputhen kjart e mirë me njëra tjetren,  me fjalen e Zotit dhe me porosin se dikur do të vjen shpetimtari,  do të vjen Mesia (Jezusi).

-Kurani nuk ka asnjë profeci konkrete,  edhe pse Kurani thotë se e permbushë Biblen,  ai në fakt shkruan kunder Bibles ne shumë pika.

Kurani nuk ka asnje lidheshmeri  të fakteve si p.sh ndodhjet historike. Muhamedi nuk bëri asnjë mrekulli që mund të besohet dhe të deshmohet se ai ishte i derguari i Zotit dhe se ardhja e Muhamedit nuk permendet askund me heret ne asnjë shkrim të shejtë. E vetmja që thuhet është se Kurani është fjala e Zotit dhe Muhamedi është  i derguari i Zotit sepse vetë Muhamedi thotë per vetveten se është ashtu. Rreth kësaj shekuj me heret ne Bibel shkruhet:

Gjoni 7.18 Ai që flet prej vetvetes, kërkon lavdinë e vet; ndërsa ai që kërkon lavdinë e Atij që e dërgoi, ai është i vërtetë, e në të s’ka padrejtësi.

Qindra vjet pas vdekjes se Muhamedit u trilluan mitet dhe tregimet,  që per detyrë e kishin ngritjen e statusit per Muhamedin. Ne bazë të lindjes së këtyre legjendave dhe miteve u renditen edhe ato që flisnin per lindjen e Muhamedit,  që ai bëri mrekulli dhe mbi të gjitha ishte i pa mëkat dhese pas vdekjes se tij ai u ngjit ne qiell. Disa të dhena mitologjike flasin se udhetimi për ne boten tjeter u bë nga Jeruzalemi perderisa asnjë nga këto  të dhena nuk gjinden te shkruara ne Kuran ose ne ndonje shkrim tradicional musliman që mund të trajtohet si e dhenë e vertetë.

Jo vetem krishterimi,  por asnje religjion tjeter ne botë nuk flet për dhunë sikur islami, por rreth kesaj do të merrem ne temen e ardhshme.