Neki Lulaj: Përcjellja e Kolonelit

Neki LULAJ

PËRCJELLJA E KOLONELIT

(Kushtuar Kolonel Ahmet Krasniqit)

Heshtja ka kafshuar kolonën

Lëvizje me plagën e dhimbjes

Në përcjellje

Seicili bluan në mullirin e kohës

Në mullirin e befasisë

Në mullirin e dijes

Kush ta zuri pritën

Ku të shitoi terri

Ti shumë e deshe dritën

Lum koloneli!

Hapat në rrugëtimin e fundit

me ty

Grijnë heshtjen mortore

Dhembja shtrydhë

E ndrydhë ndjenjajt

Kafshon buzët e dridhura

Që loti mos të na e tradhëtojë

Ligësinë shekullore.

Turma memece gjarpëron

Seicili ka hapur kelendarin

E jetës

Të veprës

Të fëmijërisë

Rinisë dhe burrërisë

Tënde, kolonel

Haj medet!

E vështirë ishte

Lindja dhe rritja e jote

Shtërngatë shekulli

Në fëmijëri dhe rini

Tërmet shekulli në burrëri

Tradhëti shekspiriane

Në kryeqytetin e vendit amë

Atentat në Shqipëri.

Si zvarranikët pikëllues

Ecim drejtë aktit të fundit

Kosova lëndinë e plagosur

Hienat zgërdhihen mes turmës

E koloneli nga të çarat arkivolit

Tinguj kushtrimi lëshon:

Kapni kusarët, kriminelët,

Skuadra vrastare mes turmës

Çfarë kërkon!

E kolona ecën, e ecën

Rrugëtimit gjarpëror

Shtëpi e lisa ndajnë dhimbjen

Përshëndetjen e akullt

Në rrugëtimin e fundit

Në ndarje me kolonelin

Zhilivoda,Vushtrrija dhe Kosova

Shqipërinë e përjëtson.