Krist Gjinaj: Letër nga Sulltanët - drejtuar kopilave të babës!

Letër nga Sulltanët-drejtuar kopilave të babës!

Nga Krist Gjinaj

Bijtë e mi !

Unë Sulltan Fatihu, bashkë me Sulltanët e tjerë, u drejtohem ju me këte letër, e duke e lexuar këte letër, e di se do t’ju pikojnë lotët, do të qani për mua, sepse me keni dashtë si babë të vërtetë, edhe pse unë nuk e dij se babë i kujt jam, se kam pasë mjaft robnesha e s’e mbaj mend.

Unë me të vërtetë ju kam dashtë shumë, ju kam mbajtë nën sundim 500 vjet, ju kam ndaluar gjuhen dhe shkollen, kendimin e shkrimin, sepse ajo gjuhë ka qenë gjuhë arrnautësh, gjuhë e kryqalive, gjuhë kaurresh, e ju, edhe pse ishit dikur arrnautë, u bëtë muslimanë të vërtetë, dhe edhe ma shumë se une e urrejtët Arrnautistanin, atë tokë që i thonin tokë Ilire, tokë e Krishterë, e ju, bashkë me mua e me ata si unë, ndihmuat që me u harrua gjuha e Arrnautistanit, kombi i arrnautistanit, e për këte ju jam mirënjohës shumë,  sepse e di që gjaku juaj është i perzier me gjakun tonë e për këte, unë ju masakrova  në besim e bindje, se do të ma dini për nder e do të më doni ma shumë.

Sikur e dini, unë kam pasë shumë problem me ata kryeneçët arrnautë, që nuk i nënshtroheshin urdhnit tim, sidomos ai Gjergji, që e bana Skender, por ai u kthye përsëri nëGjergj, e sherri i atij, u detyrova që të djeg e të rjep çdokend që nuk ishte deklarua musliman. Unë po ju tregoj në besim, bijtë e mi, se edhe femra kam dhunua, femijë kam pre, e për këte ju po më nderoni duke u falë afer vorrit tim, edhe pse unë nuk jam pejgamer, prap jam njejtë si Muhameti: edhe ai ka mbajtë shpatë, ka pre njerëz, e  njëlloj edhe unë si ai, jam vetshpallë profet, veçse diçka po me vjen inati, sepse asnjë fjalë timen nuk e futet në Hadithe e as në Kuran, kurse të Muhametit, që ishte si unë, i futet krejt mbas vdekjes së tij, sepse kështu e ka islami, që veç njerëzit e shpatës i bëjmë pejgamer, sepse na nuk kemi njerëz të paqës e  as të mirësisë, nuk kemi as ndonjë kryeudhëheqës për islamin, si kanë arrnautët Papen. Po , edhe pse nuk me futët në Kuran, ju ndërtuat xhamia me emrat tanë, e na ishim pushtues të mirë, na ishim ata që i deshtem shumë femrat nga toka shqiptare, ishim humanë dhe romantikë, të obliguar ndaj urdhërit dhe fesë.

Unë kam sjellë shumë njerez nga vendet e ndryshme Arabe dhe Aziatike dhe i kam vendosë aty, po, i kam vendosë atehere kur arrnautët i ndoqa me dhunë  nga toka e tyre, e ju që ju kam sjellë aty, më tradhëtuat, thatë që jeni shqiptarë pa qenë fare. Edhe pse flisni gjuhen e arnnautëve, ju nuk jeni shqiptarë. O bijtë e mi, ju jeni fara jonë, farë e mbjellur në tokën e huaj , në token shqiptare, e për këte, e keni obligim që të bëni çdo gjë, të sillni sa më shumë kujtesen islame, t’i futni në grindje ata që janë shqiptarë e që janë edhe të krishterë e edhe musliman, se ata muslimanët nuk me kan dashtë aq shumë. Ata më mashtronin. Para meje thoshin se ishin muslimanë e në shtëpitë e tyre i luteshin Krishtit. Shumë kam pre, gri e vu në hunj, o bijtë e mi.

Unë, kur erdha aty për herë të parë, nuk kishte askund një musliman, as sa për farë, e me shpaten time, une ju solla islamin si një obligim, sepse islami veç me shpatë dhurohet e jo ndrysh. Shumë janë tmeruar prej meje, kanë lëshuar vendin ose janë rjepë së gjalli.

Ju, si ushtarë të mi që ishit, luftuat që ne të mos humbim e mos të shtërngohemi nga Ruset dhe nga Europa, por humbem, e toka u desht me u nda. Ju, o bijtë e mi, ju dhashë grada e ju bana vezira, pashallarë, agallarë e gjenerala, që ju të kishit forcë e t’i masakronit kryqalit, sepse dikur kishit miqësi të madhe me Grekë, Serbë e ju i masakruat dhe i salvuat me shekuj ,e ju mbetet i vetmi popull musliman në Gadishullin e Ballkanit. Ju e dini që jeni kopila, por kryesorja që jeni muslimanë e s´jeni shqiptarë.

Kur u largova, lash mbas vetes fëmijët e mi , kopilat e mi, se nuk mbaj mend me cilat gra ju kisha; lash mbas vetes vetem nevojtore e xhamia, sepse veç ato u duhen, të lahi në nevojtore e të luti në xhami, se nuk ju duhet shkolla. Shkolla është veç për arrnautë e qafira – nuk është për ju, o bijtë e mi.

Ju e dini se me ndihmen e hoxhëve  korra fitore të madhe, i nenshtrova krejt kryqalit dhe i bana t’i binden islamit, shpates, sepse ashtu urdhërohet nga All-ahu, e hoxhallaret çdo herë kanë qenë sherbetoret e mi më besnikë, sepse ata nuk lejojnë e as nuk lejonin që dikush ta donte ma shumë kombin sesa islamin, se edhe sot hoxhallarët e përcjellin mesazhin tim, ashtu si une kam endërruar, si une kam punuar dhe planifikuar me shekuj. Bëhuni dyftyrësh, sepse ashtu duhet të jeni, kur t’ju kapë zori, thoni se jemi shqiptarë, e kur të jeni të lirë,  thoni se jeni ata që jeni-Kopilat e babes.

Ju, o bijtë e mi, që flisni gjuhen e arrnautëve, sot po veproni mirë që po falni rrugëve të qytetit me protestua se s´keni xhami. Ashtu duhet, o bijtë e mi, o kopilat e mi, sepse, si ju thash ma heret, siç i thotë baba djalit në besim :

- Ju nuk ju duhet shkolla , shkolla është për arrnautë, jo për ju.

Sikur të i kisha çfarosë krejt arrnautët, kaurrët e kryqalit, ju sot nuk do të  flisnit gjuhën e tyre, por do të flisnit gjuhen e babes tuaj, gjuhen turke dhe arabe.

Unë, o bijtë e mi, shumë kam vra e kam gri që ajo gjuhë të zhdukej, por kryeneçet arrnautë nuk më frigoheshin kurrë, ata nuk janë frigacakë, këte mbajeni mend, o bijtë e mi.

Deshta edhe t’ju bëj me dije se ju mos e teproni shumë, se ju jeni në token e huaj, jeni të sjellur aty, e kurrë mos mendoni se  arrnautët kanë frikë nga ju, Jo, sepse ata edhe kanë shkollë edhe kanë trimeri, sepse shihet se si ju shpetuan ju nga terrori i serbëve, e unë s’kisha çka të bëja, sepse më janë pre krahët, sepse sot po vendosin kryqalit neper krejt boten .

Ju shkoni e faluni te vorri im sa më shpesh, sepse aty do t’ju bjerë ndërmend për baben, e nënën tuaj mos e degjoni, edhe pse ajo s’ka dashtë të isht gruaja ime, unë e kam obligua me dhunë që ju të lindnit. E dini se islami nuk e lejon të drejten e gruas kurrë.

Po me kenaqet zemra, o bijtë e mi,  kur hoxhallarët  që i kam paguar me rroga me shekuj, flasin sot për me e shtypë femren sa me shumë, se ajo s’ka të drejtë t’i hipë ne shpinë deves me kater rrota, që dikush i thotë makinë.

Ju e dini, o bijtë  e mi, se në islam nuk lejohet devja me kater rrota, as letra e yzerhanes, as atij që e sheh boten (TV), as me shkua me lindë në spital, as me dalë me shetitë.

Mos i lejoni këto gjera, por kthehuni në kohen time e në kohen e Muhametit, e une do t’ju izoloj ma shumë nga bota e dikur do t’ju sjell edhe shpatat.

Ju jeni bijtë e mi që s´ua njoh nënen, e kryesorja është se :

Mbahuni për mua, edhe pse une jam pak lart, nëse nuk mund të me kapni për dore, më kapni për leshi, besoj se deri aty mberrini, sepse leshi im është një dhuratë që ju duhet ta ruani si hajmeli, që t’ju prihet e mbara drejt botes se vjeter.

Tash me duhet ta shkurtoj letren pak, o bijtë e mij, sepse lart nuk po kam lapsa sa duhet të shkruaj, por kur të shihni një ujë të derdhur neper tokë, besoni se une kam urinuar dhe permes urines une ju dergoj bekimin dhe dashurinë.

Baba juaj i panjohur me baballaret e tjerë

Sulltan Fatihu dhe Sulltanët tjerë.

Per ju :

Kopilat e babes.