Tri vjersha nga Kadri Mani

Kadri Mani/Tri vjersha

Noeu shqiptar

/Sali Berishës/

Pastaj Perëndisë iu kujtua Noeu

Që është popullor si Skënderbeu

Që ish me të gjitha gjallesat në arkë

Perëndia fiku tërmetin, shtroi darkë

Por jo edhe për të djallit argatë

Ti arrite në majat e larta Ararat

Kështu pas dyzet ditësh hape dritaren

Ta solli pëllumbi gjethin sihariq çaren

Noeu del nga arka adhuron Perëndinë

Këtë hare Kosova fare qartë po ndinë

Leshatukja me këlyshët vebër-shurdhë

Në ciatje mjerane pa gjellë-ujë shpurdh

MËSUESI YNË I DASHUR

-MILAN SHUFFLAY

Hyu e dërgoi shkreptmë dhe rrufe atmosferike

Kroaci e Shqipëri flakëroi vetëtimthi meteoriti

Arriti suksese marramendëse diturie filozofike

Historinë edhe gjuhësinë tonë sa fort shndriti!

Kush tha gati e pati mbuluar pluhuri i harresës

Kjo nuk ndodh derisa të ketë një zog shqiptari

Derisa t’ekzistojë vetëm dhe një fill i shpresës

Do ta bëjmë kthesën si na ka hije përsëmbari!

Je n’manifestimin kulturor “Lulëkuqet e Prillit”

Sepse ti e shpëtove historinë shqiptare mesjetare

Ti na i lëshove prozhektorët e hënës e të diellit

Baba dhe vëlla u flijove për ne nga dora barbare!

Fisnik e shpirt aristokrati fatlum i historsë kroate

T’burgosën nga frika se qendër po bëhej Zagerebi

Ti rrugës përparimit shkove kthim parap nuk pate

T’shpallën kokëfortë për Mbretërinë, u gjet sebepi!

Ti vdiqe për t’jetuar deri n’amshim n’zemrat tona

Në gjiun e dy popujve miq nderi kroato-shqiptare

Ty edhe ndër popujt tjerë fort larg të shkoi jehona

Pësimi yt diktoi shkatërrimin e Mbretërisë kobtare!

Dita e Mësuesit

Ditë e shenjtë kjo Dita e Mësuesit

Kurorë diturish për juve përuruesit

Për miqtë dasmorë krushk-krushka

Herë punonte lapësi e herë pushka!

Ju flakadanë të arsimit kombëtarë

Ishit n’mundje të armiqve barbarë

Që në çdo qoshk përgjonin n’prita

Se i pengonte e shkollës tonë drita!

Adaj edhe jeni ftuar në këtë kremte

Jeni të lodhur nga e hëna te premte

Kisha protestante shtron darkë gëzmi

Dhe ju shpëndanë dhurata përurimi!

Çdo mësues shohim njeri t’përndritur

Roje të atdheut për çdo të papritur

Si Sevasti edhe Parashqevi Qiriazi...

Që armqve t’iu plasi zemra nga marazi!