E enjte, 24.07.2025, 09:17 PM (GMT+1)

Kulturë

Poezi nga Hasan Qyqalla

E hene, 07.03.2011, 08:57 PM


Hasan Qyqalla

 

Në vigjilie të Ditës së Mësuesit „7 marsit“

 

LOTËT E MËSUESIT

 

Një shtator’ i vitit shëmtak

Struk në skaj të tokës huaj

I pikën lotët Mësuesit plak

Zemrën djegur s’mund ta shuaj.

 

Ndoshta turpshëm e lashë ditarin

Ndoshta ligshëm ua lashë maturën

Klasa ime m’peshon me arin

Ika, treta,... të shpëtoj lëkurën.

 

Ndaj rri skuqur e pa tekst

Memoaret mbyten në lot

Mësues Zefin e vunë n’kontest

Në një fshat të s’ime botë.

 

Kolektivi më lut të ik...!

Lulëkuqet në kopsht prap gjejn rritë

Gjykoj veten:_unë mbeta i ligë

“Trimi vdes njeherë, i ligu çdo ditë”.

 

Ingelhaim, 7 mars  ‘93

 

 

KU MBETI DITARI I MËSUESIT?!

 

Në shkollën e Fushë Kosovës sime

ABC-në fëmijëve u mësova

Ëndrrën time si mësues i Shqipes

Pranë tyre e realizova...

 

Ende në vesh më tingëllojnë

Lakimi si në kor i fjalëve tona:

Bukë, Ujë, Atdhe, Zemër...

Nxënësit i mbaj mend me emër.

 

Si një murg i gjuhës shqipe

Mes rreshtave të bangave kaloja

Deri në mesnatën e vonë

Hartimet e ndjera lexoja.

 

Kushedi sa janë lënduar

Kur një ditë në klasë s’më panë

Na largoi me dhunë pushtuesi

Arsimin shqip duke vrarë...

 

Nuk di ku mbeti ditari im

Me fletët pa plotësuar

Deshifruar nga alfabeti latin

Zëri dhe Himni i Atdheut tim.

 

Tani jeni rritur nxënësit e mi

Bërë nëna e baballarë

Nëse shqipen e flisni bukur

Do ju njoh me një të parë.

 

 

NË VEND TË PARATHËNJES PËR  “ 8 MARS ”!

 

(URIMI PËR  “8 MARS”)

 

Në hollin gjysëmdritë, sa ëmbël m’buzëqesh

Formul parathënje, të pagëzova Hyjneshë!

 

Le të çmenden djajt, shtrigat dalshin fare

Ti mjeke e shpirtit, ç’më magjeps o sorkadhe.

 

Do t’fal veten time, do t’këndoj si skofiar

Diplomat dashurie, nga mizantropi beçar!

 

Po më iku fryma, s’ dua as shishe oksigjeni

Sa të kem në krahëror, syhapur do më gjeni!

 

E marrë është bota, e tillë qoftë përherë

Sa stinë ngri e shkri, gjer në këtë shtrojerë!

 

Satelitët rreth qarkohen, Tokën dridh tërmeti

Shtatselvi namatis, syprehje në thellësi deti.

 

Do çaj përmes rrëmetit, tufëlule për “8 Mars”

Dhe shtatë kuror lidh, do shkul për një çast!

 

Të zëmë rrezediellin, libret thurim matanë

Filozof panteist, tok migrojmë në Hanë...



(Vota: 18 . Mesatare: 4.5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Karnavalet Ilire në Bozovcë dhe Tetovë - 2025
Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx