E hene, 09.12.2024, 06:56 PM (GMT)

Editorial

Idriz Zeqiraj: Hashim Thaçi nuk përfaqëson UÇK-në

E premte, 31.12.2010, 07:59 PM


QASJE E GABUAR DHE ZHURME E TEPERUAR

 

HASHIM  THAÇI  NUK  PERFAQESON  UÇK-NE

 

Pothuajse, asnjëri nga të nominuarit në akuzën e Marty-së, nuk kanë qenë pjesë faktike e UÇK-së, e luftës në Kosovë, përfshirë këtu edhe njëshin e akuzës - Hashim Thaçin. Ata, duke qenë pjesë e -së e LPK-së, (Lëvizja Popullore e Kosovës), me ideologji të mykur komuniste staliniste, e cila kishte protestuar nëpër Evropë kundër rrëzimit të Murit të Berlinit dhe të bashkimit të dy Gjermanive; kundër pluralizmit politik dhe përmbysjes të komunizmit në Shqipëri; nuk i kishte njohur institucionet paralele e legale dhe Presidentin e Kosovës, të zgjedhur nga populli në vitet `90-a; nuk kishte kontribuar në asnjë Fond legal për Kosovën; kishte aprovuar dhe ndihmuar kalljen e Shqipërisë nga falangat komuniste në vitin 1997, duke e përshëndetur marrjen e dhunshme të pushtetit; kishin festuar vrasjen e ministrit të mbrojtjes, kolonel Ahmet Krasniqi dhe të tribunit të demokracisë shqiptare Azem Hajdari; kishin sharë e mallkuar Presidentin Historik dr. Ibrahim Rugova dhe ishin lutur për likuidimnin e Tij nga pushtuesi, madje edhe në liri, nga vetë ata, duke e gjuajtur me tritol dhe armë të rënda në rrugë dhe shtëpi.

 

SHKRUAN: IDRIZ ZEQIRAJ

 

      Zhurma shurdhuese, madje korale, mediale, institucionale, partiake e private është sa e padobishme, po aq kontraproduktive dhe neveritëse, lidhur me raportin e Dick Marty-së. Eshtë një qasje tërësisht e gabuar e trajtimit të një akuze, e cila, në fakt, bëhet ndaj një grupi njerëzish, me emra dhe mbiemra, por që mëton të përgjithësohet, për ta inkriminuar luftën e drejtë të popullit të Kosovës për liri dhe pavarësi.

 

     Çuditërisht, për këtë përgjithësim dhe inkriminimin fatal të UÇK-së, të luftës tonë të shenjtë, po kontribuojnë njëzëshëm të gjitha institucionet dhe partitë shqiptare në Kosovë, Shqipëri, Maqedoni, Kosovën Lindore, Mal të Zi dhe diaspora shqiptare në tërësi, me qasjen e zhurmëshme servile dhe hipokrite, duke e shtrembëruar historinë më të re të Kosovës tonë.

 

     Sulmi frontal, idiotesk e banal, sa vetëm akuza e pederastisë mungon për Dick Marty-në, nuk përbën thelbin e demantimit serioz dhe të kualifikuar, që meriton problemi i shpërfaqur botërisht, pasojat e të cilit mund të jenë të paparashikueshme.

 

     Reagimi i parë zyrtar që duhej bërë ndaj këtij raporti dhe autorit të tij Dick Marty-së, do të duhej të jipej pozita dhe roli i vërtetë i të akuzuarit të parë Hashim Thaçi, në luftën për liri të popullit të Kosovës.

 

     Qasja e drejtë dhe reale duhej të ishte lokalizimi dhe minimizimi i akuzës, duke e spostuar dyshimin dhe fajësinë e mundshme nga përgjithësia, tek veçantia, pra, nga UÇK-ja tek grupi, i cili, realisht, nuk përfaqëson UÇK-në.

 

     Pothuajse asnjëri nga të nominuarit në akuzën e Marty-së, nuk kanë qenë pjesë faktike e UÇK-së, e luftës në Kosovë, përfshirë këtu edhe njëshin e akuzës - Hashim Thaçin. Ata, duke qenë pjesë e LPK-së, (Lëvizja Popullore e Kosovës), me ideologji të mykur komunisre staliniste, e cila kishte protestuar nëpër Evropë kundër rrëzimit të Murit të Bërlinit dhe të bashkimit të dy Gjermanive; kundër pluralizmit politik dhe rrëzimit të komunizmit në Shqipëri; nuk i kishte njohur institucionet paralele e legale dhe Presidentin e Kosovës, të zgjedhur nga populli, në vitet `90-a; nuk kishte kontribuar në asnjë Fond legal për Kosovën; kishte aprovuar dhe ndihmuar kalljen e Shqipërisë nga falangat komuniste në vitin 1997, duke e përshëndetur marrjen e dhunshme të pushtetit; kishin festuar vrasjen e ministrit të mbrojtjes, kolonel Ahmet Krasniqi dhe të tribunit të demokracisë shqiptare Azem Hajdari; kishin sharë e mallkuar Presidentin Historik dr. Ibrahim Rugova dhe ishin lutur për likuidimin e Tij nga pushtuesi, madje edhe në liri, nga vetë ata, duke e gjuajtur me tritol dhe armë të rënda në rrugë dhe shtëpi.

 

     Ky soj bastardh i ideologjisë sllavo-bizantine u dyndën në Tiranë nga diaspora dhe Kosova. Pushtetin në Shqipëri e kishin komunistët. Ardhacakët e Lëvizjes dhe vendorët e kuq në pushtet, ngjasonin në ideologji e mendime si me nda një bajgë përgjysmë. Ata donin të përfitonin nga situata e krjuar në Kosovë, pa hyrë vetë fare në luftë, synonin marrjen e pushtetit, me ndihmën e komunistëve, tashmë, në pushtet në Shqipëri. Dhe, ashtu u bë. Presidenti i atëhershëm, Rexhep Mejdani me shokë, pasi nuk arriti ta bëjë pjesëmarrës në batakqillëqet e tij dr, Rugovën, kompozoi Qeverinë e Përkohëshme në Tiranë, për ta katapultuar, pas çlirimit, në Kosovë, duke mos përfillur asnjë normë, asnjë etikë morale e ligjore.

 

     Pjesë e kësaj qeverie ishin edhe kuadro të SHIK-ut, të themeluar nga sigurimsat e filosllavit Enver Hoxha, të veshur si "diplomatë", në ambasadat shqiptare në perëndim, qysh në vitet `80-a. Kjo qeveri bandë u sul si e babëzitur në shfrytëzime dhe uzurpime të paligjshme të pasurisë shtetërore dhe private si dhe në vjeljen e dhunshme dhe masive të reketit (gjobave). Pasuritë e tyre përrallore u rritën në proporcionin gjeometrik, marramendës dhe krejt të kundërligjshëm. Nga krahasimet e bëra të pasurive të zyrtarëve të Shqipërisë me ata të Kosovës, rezulton se tek të parët numrat janë, kryesisht, 5 dhe 6 shifrorë, kurse tek të dytët arrin në 7 shifrorë, pra në miliona, edhepse të parët kanë dy dekada në politikë, ndërsa të dytët vetëm një dekadë. Realisht, të dy palët kanë pasurim të egër, po të kemi parasysh ardhjen nga sistemi komunist, zero trashëgiminë dhe rrogat, relativisht, të ulëta, në raport me zyrtarët evropianë.

 

Pse nuk përfaqëson UÇK-në Hashim Thaçi?

 

     Sepse ai dhe shokët e tij të akuzuar, nuk e kanë krijuar, nuk e kanë organizuar, nuk e kanë drejtuar UÇK-në dhe aq më pak, nuk kanë luftuar, sepse fizikisht kanë munguar përgjatë luftës në Kosovë. Dhe, kjo është sa bindëse, aq edhe e mjaftueshme për të vërtetuar se Hashimi me shokët e akuzuar nuk janë pjesë e luftës. Rrjedhimisht, Hashim Thaçi nuk mund të identifikohet, as teorikisht dhe aq më pak praktikisht, me UÇK-në, madje në asnjë rast e rrethanë.

 

     Tirana zyrtare komuniste okupoi dhunshëm Redaksinë e Televizionit për Kosovën, njësoj siç kishte vepruar Serbia pushtuese vite më parë me Raditelevizionin e Prishtinës. Kjo Redaksi Televizive ishte burim i vetëm informacioni për shqiptarët e kudondodhur. Nëpërmjet saj lansoheshin trillimet alla komuniste, denigrimet, shkarkimet, emrimet, komunikata gjithfarëshe, si ajo numër 59, ku bashkëçetanikët luftëtarë të Adem Jasharit akuzoheshin si bashkëpunëtorë të policisë pushtuese, Presidenti Rugova quhej tradhtar, pikërisht në kohën kur ishte marrë rob nga forcat pushtuese, nga zëdhënësi i Mejdanit - Jakup Krasniqi, i cili mrizonte në një vilë të Tiranës dhe vjellje të tjera të llumhanës komuniste. Skema e organizimit të propagandës ishte e gatshme, ajo e viteve `40-a, e kohës të luftës në Shqipëri. Tirana zyrtare emroi Hashim Thaçin Komisar Politik të UÇK-së dhe Jakup Krasniqin zëdhënës të UÇK-së! Të dy këta "luftëtarë" jetonin në vilat e bllokut, ndërsa Azem Syla (daja i Hashimit), fillimisht, ishte strehuar në një apartament, ngjitur fushës sportive studentore. Edhe "luftëtarët" të tjerë kishin zënë mjedise të rehatshme dhe xhepat e fryrë me markat e bollshme. Tirana zyrtare kushtëzoi edhe drejtimin e Lëvizjes Popullore të  Kosovës (LPK) si dhe të gazetës të saj "Zëri i Kosovës"  nga njeriu i saj, shtetas i Shqipërisë! Pra, gjithçka po  centralizonin dhe kontrollonin rreptsisht. Këta zotërinj shpifarakë akuzonin luftëtarin e Kosharës Sali Çekaj se "po blen ushtarë kafeneve të Tiranës", ndërkohë që ai lëvizjet  e rastit i bënte me paratë e fëmijëve të tij që u jipte "Sozialamt-i" gjerman. Kryeministrin në ekzil dr. Bujar Bukoshin e akuzonin pse nuk kthehet Qeveria në Kosovë. Ndërsa për Presidentin Rugova thonin se deri sa po rrinë në Prishtinë, është njeri i Beogradit!

 

     Një shtab zonal caktoi rezidencën në Dragobil. Kuadri vendor sikur nuk e arsyetonte që urdhërat dhe këshillat të vinin nga larg, diku në Evropë apo Tiranë. Dhe, mosmarrëveshjet eskaluan deri në atë masë sa Shtabi i ashtuquajtur i Përgjithshëm i UÇK-së me Komisarin Politik dhe Zëdhënësin me shokë jashtë Kosove, nuk njiheshin reciprokisht. Për habinë tonë, pretenduesi për të qenë kryesues i delegacionit të UÇK-së në Rambuje, Hashim Thaçi, i cili fliste në emër të shtabit, të cilin as që e kishte konsultuar për ekipin pjesëmarrës, ishte i paligjshëm, sepse ai shtab nuk e njihte as si anëtarë të tij të thjeshtë!

 

     Numri i luftëtarëve në Kosovë, që Hashimi vetëquhej komisar politik i tyre, i shprehur në përqindje, sillej nga 2 deri në 5 %. Ky ishte i tërë roli dhe përfaqësimi faktik i Hashim Thaçit në UÇK-e. Të bëmat tjera të lidhura me UÇK-në janë eterike, të lëshuara nga Radiotelevizioni komunist i Tiranës dhe, rrjedhimisht, janë fiktive, ashtu siç janë të tilla edhe bëmat e Jakup Krasniqit dhe të grupit të akuzuar nga Dick Marty-ja, i cili qëllimisht don t´ia vesh UÇK-së të njëmendet, e cila numëronte nga 95 deri 98 % të numrit të luftëtarëve. Pikërisht, këtu zë fill edhe dyshimi i madh i akuzave të Dick-ut ndaj Thaçit me shokë, qëllimi jo hetues i grupit të akuzuar, por diskreditues            i shqiptarëve dhe i luftës të tyre të drejtë. E themi këtë, sepse grupi i akuzuar nga Dick-u përfaqëson vetëm disa grupe luftëtarësh, që assesi nuk arrijnë kuotën që do ta përligjte emërtesën ushtri! Këtë të vërtetë e dinë edhe miqtë e Dick-ut, nga të cilët, siç merret vesh, ka adresën burimi i të dhënave. Dhe, miqtë e tij dinë shumë për luftën, më sakt, masakrën e bërë në Kosovë, madje edhe përfaqësimin real të Thaçit me shokë gjatë kësaj lufte, përkatësisht, masakre. Por, Dick Marty-së dhe miqve të tij nuk ju intereson përfaqësimi real, lokal dhe simbolik e Hashim Thaçit, madje as dënimi i tij individual e grupor, sepse kjo nuk u mjafton, nuk u bënë punë për qëllimet e tyre të errëta e madhore. Por duan ta godasin UÇK-në faktike, UÇK-në e Ibrahim Rugovës, e cila kapte shifrën nga 95 deri 98 % të luftëtarëve, të shpërndarë në tërë hapësirën e teritorit të Kosovës.

 

     Tashmë, dihet pse e heshtë dhe e anashkalon këtë fakt bazal e madhor Dick-u dhe miqtë e tij. Dhe, këtu nuk ka as enigmë dhe as befasi. Por, çuditë fakti pse e heshtin përmasën reale e simbolike të përfaqësimit të Hashim Thaçit në luftën e Kosovës, të gjithë ata altoparlantë të zhurmshëm dhe kalemxhinj pa fije etike profesionale?!

 

     Grupet e armatosura të Hashim Thaçit kanë pasur qëndrim të skjajshëm armiqësor ndaj UÇK-së instiutucionale të Ibrahim Rugovës. Emërimi sfidues i komandantit për zonën e Dukagjinit, duke spostuar një kuadër - ushtarak të karrierës, i cili ishte edhe fitues i Betejës të Loxhës, e vetmja betejë e fituar në Kosovë, ishte fillimi i një sabotimi të madh të Hashim Thaçit dhe të Jakup Krasniqit me shokë të luftës në Kosovë. Kryeheroi i betejës në fjalë, kolonel Tahir Zemaj, Herto i Kosovës, u ekzekutua në qytetin e Pejës, në mbremjen e 04 janarit 2004, sëbashku me Enisin e tij student dhe kushëririn rinor - Hasanin, nga bandat e kuqe enveriste të Kosovës, krim konkurues me bandat vrastare serbo-sllave. Hashimi u vu në përkrahje të një grupi, duke anashkaluar struktura të tëra të organizuara ushtarake, të shtrira që nga Pashtriku, Dukagjini, Rugova, Podguri, me të cilat ai nuk kishte asnjë lidhje.

 

     Eshtë pranuar botërisht se Kosharja ishte legjitimim i luftës çlirimtare në Kosovë. Ishte detashmenti më i madh dhe më i organizuar ushtarak, drejtohej nga oficerë  profesionistë të karrierës, por edhe luftohej duke qenë pikërisht këta ushtarakë në vijën e parë të frontit, me ç`rast në shpat-betejat e Kosharës kanë rënë 129 dëshmorë. Janë bërë një varg betejash, por lufta nuk pati fund deri në hyrjen e trupave të NATO-s.

 

     Autori  i këtij shkrimi, duke qenë në shërbimin e Emergjencës të Luftës, që nga marsi i 1998-ës e deri në mbarim të saj, sëbashku me nipërit dhe ekipin punonjës të Firmës "Etniku", është dëshmitar okular i shumë provokimeve në Malësinë e Gjakovës dhe më gjerë përgjatë kufijve ndërshqiptarë. Grupe të vogla të armatosura, të cilat identifikoheshin si banda të Hashimit dhe të Jakupit, në lidhje të ngushtë edhe me mbeturinat e bandave të social-komunistëve të Shqipërisë të 1997-ës, kanë sulmuar dhe grabitur, herë pas here, me forcën e armëve, me maska e pa maska fare, kamionët tanë me ushqime dhe armatime për Kosharën. Marrja e përgjakshme  e pikës ushtrimore në periferi të Kukësit si dhe vrasja e Rushit Elezit, nga Kukësi, nga bandat e Lëvizjes, i cili ishte kontratëbërës i kësaj pike, sëbashku me ministrin Ahmet Krasniqi dhe përpjekja për ta okupuar dhunshëm edhe pikën ushtrimore në Papaj të Tropojës, me ç`rast humbën jetën mistershëm  kontraktuesi i kësaj pike dhe babai i këngëtarës Leonora Jakupi, janë fakte që flasin shumë dhe demantojnë bindshëm synimet "përfaqësuese" dhe falsifikuese. Rrjedhimisht, Komisari Politik dhe Zëdhënësi i tij me shokë, për luftëtarët e Kosharës dhe të gjithë ushtarët institucional, konsideroheshin si armiq të egër të tyre dhe vegla të Rexhep Mejdanit, Skënder Gjinushit e Paskal Milos me shokë. Për të gjithë këtë maskaradë është protestuar ke organet më të larta shtetërore të kohës të luftës si dhe shkruar në mediat shqiptare dhe ato të Kosovës të kohës nga autori. Dhe, shtrohet pyetja: çfarë përfaqësuesi i kësaj UÇK-je mund të ishte Hashim Thaçi, e cila përfshinte luftëtarët në masën nga 95 derti në 98 % të numrit të pergjithshëm?!!

 

     Nëse ushtria institucionale e Presidentit Rugova do t`u përgjigjej provokimeve të grupeve ekstreme ideologjike të Hashim Thaçit, në Kosovë do të kishim luftë civile, si ajo që filloi Enver Hoxha në fshatrat e Vlorës, me sugjerimin e gjeneralit topall të Titos - Dushan Mugoshës, për t`u zgjeruar më vonë në tërë Shqipërinë. Forca rapide edukuese masive e popullit, duke i djegur etapat, nga gjeniu Rugovë, tashmë, është bërë proverbiale. Madhështia e  dhe prudenca unike e Tij edhe në këtë fushë, do të mbetën si pronë fisnike për brezat gjithëshqiptarë.

 

Kush identifikohet realisht me UÇK-në?

 

     Shqiptarët e Shqipërisë londineze, sot, tmerrohen dhe turpërohen për falsifikimin e historisë të kohës të re dhe më të re të tyre. Krerët më të zëshëm, që nga Lidhja e Prizrenit, Kongresi i Manastirit, Shpallja e Pavarësisë, Lufta e Vlorës, Kongresi i Lushnjes, Mbretëria Shqiptare, Lufta e Dytë Botërorte, heronjtë e rezistencës kundër komunizmit gjatë luftës dhe të pas luftës, janë anatemuar, varur, plumbuar, burgosur dhe internuar. Kjo drojë e bazuar rrezikon edhe Kosovën, me botimet lumë falsifikuese, nismë e mbarim, përfshirë këtu edhe përfaqësimin faktik të UÇK-së, të luftës.

 

     Dy dekada më parë shqiptarët e Kosovës vendosen të mendojnë dhe të veprojnë njëmendësisht për fatin e tyre. Thonë se çfarë sjell dita, nuk sjell shekulli. Dhe, vërtet, ishte fatlumëri që njeriu i duhur u vu në ballë të Lëvizjes Shqiptare, për liri dhe pavarësi, në vitet `90-a. Dhe, ky ishte njeriu i mendjes, i pendës, i shkencës, i fjalës urtake, i veprimit unifikues, i tolerancës dhe i bashkëpunimit të shqiptarëve mendërisht dhe shpirtërisht - dr. Ibrahim Rugova.

 

     Nisma e Presidentit Rugova për krijimin e Ministrisë të Mbrojtjes dhe të Shërbimit Informativ të Kosovës dhe dërgimin e djemve të Kosovës për ushtrime ushtarake në Shqipëri, demanton mjaftueshëm se kinëse Ai ishte vetëm për paqen. Me këtë nismë ai mendonte për opsionin luftë, në rast të dështimit të paqes. Me krijimin e institucioneve paralele, demantohet rezistenca pasive, aq shumë e përfolur nga llapaqenët e ndryshëm, sepse  dr. Rugova, tashmë, tejkaloi shumëfish Gandin indian.

   

       Pahamendësisht, UÇK-ja identifikohet  me dr. Ibrahim Rugovën, profesor Fehmi Aganin, juristin e diplomuar Sali Çekaj; luftëtarët çetanikë Hamëz e Adem Jasharin, Zahir Pajazitin; strategët ushtarakë - ministrin Ahmet Krasniqin, kolonel Tahir Zemaj me bashkëluftëtarët e tjerë. Kupolë e organizimit ushtarak, madje mbi baza të shkencës ushtarake moderne, pahamendje, ishte ushtaraku profesionist - kolonel Ahmet Krasniqi, i goditur me plumba kokës në zemër të Tiranës, me dijeninë dhe aprovimin e kastës komuniste në pushtet.

 

     Çuditërisht, nga gjithë ai lumë dhe llumë shkrimesh e fjalësh, të mbushura me patriotizëm e patetizëm për Kosovën dhe mallkime e sharje për Dick Marty-në e Serbinë, që ngarkojnë qëllimshëm me krime UÇK-në, askush nuk u kujtua të thotë se Hashim Thaçi nuk përfaqëson UÇK-në, sepse ai identifikohet vetën me disa grupe të armatosura, të paktë në numër, të shprehur në përqindje të numrit të përgjithshëm të luftëtarëve të UÇK-së, nuk përbënin më shumë se 2 deri në 5 %, që, realisht, nuk përbënin as ushtri dhe, nuk kishin asnjë lidhje me UÇK-në reale, ose, më sakt, ishin në amiqësi me atë, e cila numëronte nga 95 deri 98 % të luftëtarëve .

 

     Paraqitja e këtij fakti bazal, bërja e akuzës në adresë të gabuar nga Dick Marty, duke denoncuar edhe qëllimin e autorit të akuzës dhe të miqve të tij, do të ishte një përgjigje e mençur, profesionale dhe e faktuar bindshëm, duke shprehur gadishmërinë e shtetit të Kosovës, për të bashkëpunuar sinqerisht dhe seriozisht me hetuesinë ndërkombëtare, ashtu siç u zotua kryeministri shqiptar prof. dr. Sali Berisha, në emër të shtetit shqiptar, për të qenë i hapur dhe bashkëpunues i çdokohshëm. Nëse kundërshtia e adresimit të gabuar në përfaqësimin e UÇK-së do të bëhej qysh në publikimin e raportit akuzues të Marty-së, akuza do të lokalizohej e minimizohej deri në pa rëndësi, duke përjashtuar çdo mundësi të njollosjes, madje, pa fije të drejte, të UÇK-së dhe të luftës të shenjtë të popullit të Kosovës. Megjithatë, kjo duhet bërë edhe tani, sepse siç thotë urtia: "Më mirë vonë se kurrë".

 

     Sistemi i drejtësisë në Kosovë - si tepricë teknologjike për më shumë se  një dakadë, i shantazhuar dhe i tmerruar nga bandat numerike anekënd Kosovës, të privilegjuara dhe të mbrojtura fort nga UNMIK-u, është paguar kot, sepse nuk e ka kryer, as për së afërmi, detyrën që ligji dhe kushtetuta ia ngarkon këtij sistemi. Por, tani që përfaqësuesit e drejtësisë u ndjen të gjallë, për ta mbrojtur kryministrin e shkarkuar, më sakt, të vetëshkarkuar, të larguar, në dorëheqje apo i dorëhequr, por edhe më aktiv se sa kur ishte tamam në post, për të nxjerrë ligje dhe vendime, të cilat, në pozicionin aktual, nuk duhej të merrej me punë të tilla, në vend të kryeministrit, duhet ta mbrojnë Kosovën dhe luftën e saj për liri, sepse duke e mbrojtur UÇK-në faktike, do të mbrohet edhe kryeministri, sepse do të rezultojë edhe roli episodik i kryeministrit përgjatë luftës të Kosovës, si dhe pesha reale e përgjegjësisë në këtë luftë, aq më pak kur dihet se ai nuk ishte pjesë e luftës dhe nga larg nuk ka mundur t´i kontrollojë ato grupe, disa prej të cilave koha ka dëshmuar se u mungonte ndjenja e përgjegjësisë dhe ishin të prirura për anarshi.

 

     Dhe, pikërisht, duke u nisur nga faktori ushtarak që ka vepruar në Kosovë, dy grupet e ndara deri në gjakderdhje, pse kështu u projektua në Tiranë, nga krerët komunistë të shtetit, kryesisht, Rexhep Mejdanit, Skënder Gjinushit e Paskal Milos me shokë dhe të zbatuar në Kosovë nga Jakup Krasniqi e Hashim Thaçi me shokë, madje, me gjithë kundërshtitë, për këtë ndarje, që kanë pasur disa nga grupet në terren, në emër të të cilëve janë thirrur zëdhënësi dhe komisari! Faktori ushtarak ka qenë i ndarë realisht gjatë luftës. Tendenca për ta bashkuar tani, në paqe,  grupimin e madh institucional, i cili identifikohet me Lidhjen Demokratike të Kosovës dhe aleatët e saj të djathtë dhe grupin minor të Lëvizjes (LPK), me ideologji komuniste, enveriste e staliniste, është cinizëm, hipokrizi dhe falsifikim i skajshëm. Kryesuesi i shtabit, në emër të të cilit janë thirrur nga Tirana zëdhënësi dhe komisari, ka pasur nderin dhe burrërinë për ta pranuar, poublikisht e botërisht, një të vërtetë absolute se "nuk ishte Ibrahim Rugova ai që pengoi bashkimin e faktorit ushtarak gjatë luftës në Kosovë, por ishte Jakup Krasniqi ai që e injoroi tërësisht këtë bashkim". Tirana zyrtare e pranverës të 1998-ës planifikonte boshtin komunist Beograd- Prishtinë- Shkup-Podgoricë-Tiranë me kokën e madhe - Moskën. Prandaj kuadri epror i PDK-së mbajnë fotografinë e Enver Hoxhës edhe në qilerët e grave të tyre, duke përkujtuar ditëlindjen e diktatorit më të egër shqiptar, madje i të gjitha kohërave, edhe në vitin 2008 në Prishtinë!!!

 

    Kundërshtimi dhe demantimi i akuzës përgjithsuese të Dick Marty-së bëhet vetëm duke iu referuar realitetit të luftës në zonën e dominimit që ka pasur Hashim Thaçi, ose, të paktën, që është thirrë në atë, si komisar politik. Ishte dëshmia e Jakup Krasniqit në Hagë ajo që e shpëtoi të akuzuarin për vrasje grupore Fatmir Limajn. Kur Gjykata e Hagës ia kujtoi komunikatat bombastike e rrenacake të Jakupit, të lëshuara nga vilat e Tiranës, ai i quajti propagandë lufte, duke relativizuar dhe mohuar edhe vetë UÇK-në, duke thënë se ishin grupe pa ndonjë komandë  hierarkike të centralizuar. Veçsa nuk tha se ishin banda bashibuzuke që vepronin pa asnjë komandë! Dhe, Jakupi duhet përgëzuar për pranimin e një realiteti në ato zona, ku ai me Hashimin "sundonin"! Ishte pikërisht kjo gjendje anarshiste e Lëvizjes që i zhyti në krime, kryesisht, vrasje të bashkëkombasëve, me qëllim të marrjes të pushtetit. Gjykata e Hagës, bazuar edhe në burime të tjera, se krahu kundrainstitucional, i cili  identifikohet me Lëvizjen, përkatësisht, me Hashimin, nuk ishte ushtri, por grupe të armatosura, liroi komandantin Limaj dhe dënoi ushtarin Haradin Bala, për ekzekutimin e 13 shqiptarëve në burgun e Llapushnikut - Drenicë! Pra, lirohet ustai dhe dënohet çiraku. Bala u dënua me 15 vjet burg! Nëse do të gjykohej në Amerikë, për një vrasje të ngeshme dënimi është i përjetshëm, por, zakoinisht, i dënuari i vuan 33 vjet burg aktiv. Dhe, po të kemi parasysh se para 6 vitesh një gjykatë amerikane e dënoi mashtruesin bankar Bernard Madoff, atëherë, 65 vjeçar, me 150 vjet burg, ushtari-polic Bala do të dënohej me 429 vjet burg! Por, ne kemi parë edhe "drejtësinë" e UNMIK-ut, i cili për disa vrasje faktike dënonte nga 2 deri në 5 vjet burg!!! Ndërkohë, në vendet nga vinin këta gjykatës, për një krim- vrasje, dënohen me burgim të përjetshëm.

 

     Hashim Thaçi është para një paralajmërimi serioz. Akuza e trafikimit të organeve, e drogës dhe të armëve edhe mund të kalohen, sepse, duken disi të pakapshme, jo bindëse. Por, që këtej mund të kalohet në akuza konkrete, krejt të besueshme, sepse Kosova është përgjakur jo vetëm gjatë luftës, por edhe pas luftës. Dhe, siç ka thënë edhe ish-presidenti i vendit Sejdiu se" këta njerëz nuk janë vrarë nga jashtëtokësorët!! Hashimi duhet ta lërë megallomaninë dhe "unin", se "unë e solla lirinë", se "unë e shpalla pavarësinë" dhe përralla të tjera me mbret e pa mbret. Sepse lirinë e solli NATO dhe pavarësinë shtetbërësi i Kosovës, Presidenti Historik dr. Ibrahim Rugova. Por, të  deklarojë rolin e tij faktik, duke qenë gjatë luftës jashtë Kosovës dhe të mos marrë përsipër barrën që nuk i takon. Atë që pranoi Jakupi në Hagë, duhet ta pranojë Hashimi pa shkuar në Hagë. Një qëndrim i tillë i natyrshëm do ta lehtësonte vet Hashimin dhe Kosovën. Nëse individë apo grupe janë përfshirë në krime, të përgjigjet gjithsecili për të bëmat vetjake apo grupore. Ndërsa  UÇK-së të mirëfilltë, duhet t´i dalin zot komandantët e saj që i kanë mbijetuar luftës.

 

     Hashim Thaçi duhet t´i lërë shantazhet se kinëse i dinë informatorët e Dick Marty-së nga mesi i bashkëkombasëve. Ai duhet t´i lërë edhe marrëzitë tjera, siç janë prononcimet publike dhe paushalle lidhur me zgjedhjet e fundit, duke i cilësuar si "të shkëlqyera dhe më të arriturat e deritashme" kur dihet se janë në rinumërim e sipër 40 % të votave të përgjithshme dhe bëhet fjalë për vjedhje masive të tyre, pikërisht, nga partia e tij dhe SHIK-u i saj famëke



(Vota: 41 . Mesatare: 4.5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora