Cikël poetik nga Lule Shameti (Dhromi)

Lule Shameti

Përfundoi studimet universitare, më 1990-tën në Fakultetin  Histori-Filologji, në degën  Gjuhë-Letërsi  Shqipe në Tiranë. U shfaq në skenën letrare në fillim të viteve ’90-të me cikle poetike e, njëkohësisht si korespondente e disa gazetave në shtypin qëndror dhe lokal.

Ka lëvruar dhe vazhdon të lëvrojë  gjininë e poezisë, kritikës letrare, esesë, tregimit dhe romanit.

Ka në qarkullim shtatë botime, të cilat janë vlerësuar  e mirëpritur nga lexuesi, medjat  dhe shkrimtarët e mëdhenj  Ismail Kadare, Dritëro Agolli, Xhevahir Spahiu.

Ka  botuar  librat poetik:-“ Serenatë dashurie”,” Një degëz mimoze”, “Ëngjëj të pambrojtur”,  “Rrënjët e këngës sime” ,”Dallgë  psherëtimash”. Librin me tregime, ese dhe studime ”E fshehta  e Merit”, si dhe romanin  “Vajza me trëndafila prej  ëndrre”.Ka një seri librash në gjini të ndryshme letrare, në procec botimi.

Kanë thënë  për Poeten Lule Shameti:

Ismail Kadare:

"...Si antibiotik trishtimet përze,

bilbilat fton brenda livadhit të zemrës,

trishtimet s’dinë mbi ç'pemë të fluturojnë,

ç'fole të futen,

s'ka më plasaritje të egra zemrës."

“Janë vargje të mrekullueshme të poetes Lule Shameti”

__________

Dritëro Agolli:

"...gjuha poetike që organizon dhe shpreh këtë  materie të poezisë së poeteshës Lule Shameti, në mjaft vargje është  plot figuracion, metafora dhe metonimi, por gjithmonë të kursyera dhe të pashpërdoruara. Një figuracion i tillë është origjinal dhe i natyrshëm, që vjen vetvetiu dhe pa shtrëngime..."

____________

Xhevahir Spahiu:

"Mjerimi ende kërcet dhëmbët,

në buzët e plasaritura

rënkojnë koha dhe ëndrrat..."

-janë vargje të poetes, Lule Shameti. I lexon dhe të pushton heshtja, mbi heshtjen mund të ngrihet nje fjalë:bukur!

Lulja shkruan lirshëm, përjeton thellë, ka se çfarë t'u kumtojë të tjerëve,ndjenjat dhe mendimet e saj i derdh në një ritmikë të shqetësuar,të vetvetishme.

Metaforat e fjalës poetike të Lules mbjellin lule në tokë, në ajër, në shpirtra dhe bota, bota e ëndërruar mbushet me aromë:

"...duhen harlisur rrufeshëm

çatajtë e shpresës

ndryshe,vjen më i egër dimri..."

Gazeta "Ylberi i zogajve" Prill 2000

Poetja e talentuar Lule Shameti...

______________

Gazeta "Republika" Qershor 1998

"...Një degëz mimoze " nga Lule Shameti është si një fllad pranveror që i shtohet kësaj vere të nxehtë  Shqiptare me shume luftë e probleme..."

_____________

TVSH Qershor 1999

Poetesha e talentuar Lule Shameti ngjit vrullshëm shkallët e poezisë, me një sensibilitet të këndshëm poetik, përmes vibracioneve të holla emocionale...

______________

Gazeta "Ushtria" Prill 2000

"...një vend të veçantë në krijimtarine poetike të Lule Shametit zë krenaria kombëtare e Shqiptarit si një antitezë e fuqishme me të sotmen..."

_____________

Gazeta "Dita Jug"Mars 2000

"Perveç lëvrimit me sukses të poezisë dhe llojeve të shkurtra në prozë,Lule Shameti ështe marrë dhe vazhdon të  merret me gazetari,duke ngritur në shtypin qendror probleme të ndryshme të kohës"

_____________

Revista "Ylberi "Mars 2002 Gjenevë me autor Prof.as.Dr.Murat Gecaj

"...Vargjet e poeteshës Lule Shameti janë mjaft të frymëzuara.Ka në to dashuri e trishtim, optimizëm e pasiguri, buzëqeshje, dhimbje, mall e lot. Ndër të tjera ajo i këndon edhe një nëne tjetër të madhe, Atdheut:Atdheu, ku unë u linda,

Në burime të ëmbla,krenare këngësh…

__________

Dhe  të tjera netë të grunjta,

Si grumbuj shkëmborë,

Zgërlaqur hedhurina  vezullimesh…

Livadhi i natës,  i thellë si hon.

Lehje qensh,

qenushësh gri,

Stomaku kohës mbushur…,

Si tenxhere me turli…

Këto janë vargje nga tufa e poezive të fundit të poeteshës Lule Shameti, prurjet e paprera poetike të së cilës dallohen menjëherë, në ndriçimin e veçantë të syve, sapo në tavolinën e  saj, ka nisur të diskutohet për poezitë.

Sot është koha që poezi shkruajnë shumë njerëz. Shkaku është se natyra e brishtë e shpirtit njerëzor, ndeshet me ashpërsinë, brutalitetin dhe dhunën e përditëshme të ditëve të sotme, kur ngado bucasin britmat, klithmat dhe rënkimet për para dhe karrierë; pra për të sunduar mbi të tjerët me mjetet më të mundshme,e që nga të ligjëshmet dhe deri te të jashtëligjëshmet.

Lulja, kjo pasionante e vjetër e poezisë e ka ndjerë prej kohësh vorbullën e egër të shoqërisë që lexon përditë e më pak libra dhe në të cilën nëpërkëmbet brishtësia poetke.

E ka ndjerë dhe ka vazhduar të shkruajë. Të shkruajë në atë mënyrë, saqë edhe tani, pas kaq e kaq vëllimesh të botuar dhe një sërë trofeshë që ajo nuk harron asesi t’i rendisë me kujdes në sirtarin e dhomës jo edhe aq të  fshehtë , të ketë këtë ndriçim të veçantë të syve. Që e kanë vetëm poetët. Më të nëpërkëmburit e stinëve të kohëve të sotme , por edhe më të lumturit.

Askush nuk e provon jetën përmbi re, siç e provojnë poetët në vetminë e tyre , ndërsa vështrojnë me dhimbje dhe, sigurisht edhe me revoltë sipas natyrës së tyre personale dhe krahinore, se si shnjerëzohen njëri pas tjetrit shpirtërat njerëzorë.

Lulja është shumë e kujdesshme në përzgjedhjen e fjalëve të fjalorit të saj të pasur dhe zakonisht ulet e shkruan vetëm kur është e fyrmëzuar.

Të bën përshtypje një diçka e vaçantë në krahasim me poetesha të tjera të sërës së poeteshës labe.

Njerëzit të shtangur nga metamorfoza e menjëherëshme apo e ngadaltë e miqve, shokëve e shoqeve, të njohurve e të panjohurve, shikojnë një diçka që ka mundur ta mbajë të pastër natyrën e saj njerëzore. Dashurinë.

Thuajse që të gjitha poeteshat tona shkruajnë për dashurinë. Herë lavdërohen për të, zakonisht qahen, u shkruajnë dashurive të dështuara, të nëpërkëmbura, zhgënjimeve, ëmbëlsisë së saj, befasisë së saj, etj. Lule Shameti është më vizionare në vargjet e saja e në poezitë e saja.

Ajo në natyrën e saj , sado sensibël që është, nuk është aq e dërrmuar sa të shkruajë vetëm për dashurinë e ta shikojë bukurinë e shpirtit njerëzor vetëm apo kryesisht në dashurinë

Është për t’u lavdëruar ky vizion prej shqiponje i të vështruarit të jetës së sotme të Lules.

Nga Riza Lahi,Tirane 2010