Editorial

Skender Korça: Kalimi kohor, procesi dhe shmangia politike

E diele, 22.03.2009, 04:41 PM

Kalimi kohor, procesi dhe shmangia politike

Shkruan Skender KORÇA – Gjilan

Lëvizjet janë gjëra të shenjta, janë edhe profetike dhe kanë udhëzues: kohën dhe personalitetin.
Koha është edhe enigmë e dy tehave, e zgjidhur në kohë si enigmë dhe enigmë e pazgjidhur. Koha është më se faktike, është dëshmi e procesit, por edhe procesi është segment që bie në kohë. Koha është sfidë, është një pasqyrë reale për të kuptuar dhe fol në histori për të argumentuar, për të riparuar, për të programuar por edhe për të analizuar kalimin në tërë këtë kohë. Gjërat që në një interes i shuan koha, i mbesin historisë të gjykohen. Edhe gjykimi duhet të bëhet në kohë.
Sot në Kosovë në këtë dekurajim vlerash dhe morali, është një kohë që flet për një rrugë të nisur, kohësisht të kufizuar, historikisht të ndjerë, e psikologjikisht të rënduar.
Kush kujt i dëfton kohën,politika dhe shmangia e saj nga realiteti, apo historia dhe arkiva e kontributit njerzorë në këtë kohë?
Të dyja gjërat esencialisht janë koncepte që kanë për t’u dëshmuar në kohë. Asnjëra nuk e tejkalon kohën se kur do duhej të thuheshin gjërat.
Nëse politika si koncept i pa dëshiruar rrëfen se gjërat do i bjëmë me ndryshe, në këtë kohë, mundësitë do ndeshen me dëshirat dhe njeriun në Kosovë po e bien si pre të sfidës kohore.
Aspak ngushlluese nuk është kjo nëse e kuptojmë vetëm verbalisht, sepse një mori njerzish dëshmojnë për kohën ne cakun dhe momentin e duhur, një tjetër taborr është edhe më para kohe dhe një tjetër as që e di se koha është duke e sistemuar procesin dhe gjërat nga kjo kohë do mbesin qoftë histori e së keqës qoftë e së mirës.
Dosjet janë dosje, ato janë magjistrale të regjistruara në kohë, por duhet të gjejmë kohën se kur duhet ti mësojmë si fragmente në histori dhe të definojmë në thesin e gabimit gjërat që duhet përmirësuar...
Këtu është nyja. Është më se e dobishme të analizohet e kaluara, vlera dhe historia e të quajaturës vlera e luftës, e kombit dhe të muroset historia në faqe të parë të lindjes së atdheut.

Procesi politik në Kosovë dhe shmangiet politike të individëve janë një hendek që njeriun e ndjek në hijën e dekurajimit. Ky dekurajim është një shtytje për të u tërhequr njërzit nga ajo që munden të bëjnë, dinë të e bëjnë dhë kanë dhënë një kontibut për të bërë diçka.

Kosova e pavarur është nisë në planin e quajtur “ Njohja ndërkombëtare” ka nisur një faqe të re historike dhe ka trajtuar nga vetja një lëvizje se gjërat po duhet të zhvillohen. Pse e themi këtë gjë? Është normale të mendohet se shumë njerzë në këtë kohë në Kosovën e pavarur, ata që i ha pazari janë mbetë askund. Nuk është ide e mirë të gjykohet se ata që marrin pjesë në proces, i duhen çdo herë procesit, sepse këtu kemi një shmangie profesionale., kemi një luftë mes dy sistemesh: botës së militanit dhe atij që është meritor dhe shumë i arsyeshëm në kohë.

Politikat militantiste janë shumë të ndera, të pafuqishme, të verbëra, të ngujuara në mjerim dhe se asnjëherë nuk sjellin dobi. Dobia e çastit mbaron sa mbaron shija e një gjëje të mirë të ngrënë. Vetë kjo ngrënie është ajo që në kohë me shijen e mirë të bënë të ngrënësh edhe veprën tënde, të pendohesh se pse ke pasë këtë orkes në një kthinë të çastit që nuk të ka ngopë me asgjë.

Nëse në ciklin e përmirësimit çdo herë informata vje me një të dalë të mbrapsht, thuhet teknikisht se sistemi ka gabime, sepse rezultatet e matjes nuk kanë qenë ato që janë pritur, dhe në kohën e vlerësimit të gjitha gjërat shkojnë duke riparaur të gjitha ato defekte që ke patur mundësi të mos i gabosh në start.

Bota intelektuale dhe profesioniste në historinë e re të Republikës së Kosovës është plotë me shembuj dhe enigma që herë herë nuk i ka përcaktuar koha se në thesin e kujt do bien.

Profesionalizmi dhe përfaqësimi ambasadorik: Është vetëm një term e jo një realitet, por më shumë në Kosovë i gjason vetëm një barometëri për të krahasuar se ka diçka më të mirë apo më të keqe se sa ajo që duket. Askund e as në një institucionet me shumë halle nuk me thotë mendja se ka profesionizëm nëse problemet me një dekadë nuk zgjidhen kurrë në Kosovë.

Përzgjdhja e individit në sferën e duhur është një gjynah më shumë për të goditur në atë pak karakter që ka njeriu në Kosovë, në kundërshtim me gjynahin që shkon në emër të profesionistit dhe mbetet i zhveshur nga populli se nuk ka të bëjë me asgjë profesionale. Pra me një fjalë se goja plot e thënë profesionale, e kultivon idenë e të kuptuarit drejtë se çka është kjo fjalë apo çka do jetë e vërteta e kësaj fjale në vepër.

Mjerisht në Kosovë është bërë dëshirë për të qenë në poste se sa të jesh i mirëpritur në botkuptimin profesional kudo qoftë emrimi.

Ditëve të fundit të Kosovë po propagandohet edhe më shumë për një konkurs shumë vital: Posti - AMBASADORI I KOSOVËS GJETKË....
Shumë kandidatë kanë konkuruar për të nisur së pari edhe karierën e tyre, ndoshta edhe punën e tyre për të bërë karrierë pa punuar askund e më së paku në këtë segment, sepse këtu nuk është marketing të belëbzohet se të gjithë ata që konkuruan do thuhet një ditë pas pranimit nga partia politike që “ Kanë një përvojë shumë vjeqare”, sepse ne dijmë se sa vjet kemi dhe përvoje kemi në këtë drejtim.
Është hargjuar energji kot tek te emruarit e parë të Republikës së Kosovës në ambasadat e para të saj në botë, sepse zëri etik dhe politik i tyre nuk është duke u ndier asesi, sepse ngulfatja po vje nga resori se kush i ka emruar.
Kjo ngulfatje politike është një personalizim i qështjeve, e kur personalizohen gjërat na bie ndërmend të mendojmë se po veprohet sikur në sistem komunist.

Më se 400 kandidatë kanë konkuruar për 18 vende ku do hapen ambasadat e Republikës së Kosovës. Nuk është aspak e lehtë që të përzgjidhen meritorët, sepse asesi nuk është dhënë shancë të krijohen këto kuadro paralelisht në kohën e quajtur STATUS QOU, kur vend numronim me misonin UNMIK-ut. Do shtrohet qështje më se komplekse për cilat staza të këtij misioni paskemi patuyr idenë e formimit të shtetit, e përfaqësimit diplomatik.
Kjo është dëshmia e kohës ku kemi për të ngecur në kohë edhe më sepse aspak nuk do jetë e arsyeshme asnjë emër i ri, nëse shteti i Kosovës nuk ka në bagazhin e vet së paku të emruarit e parë për përfaqësim diplomatik për të qenë udhërrëfyes të të rinjëvë të pa përvojë që do marrin këto detyra më se të rëndësishme.
Ka të atillë që në këtë konkurisn e fundit kanë konkuruar njerzë që i duhen më shumë vendit për brenda se sa për jashtë tij, e kjo na rezymon se këtu po mëshihet edhe një lojë më se poltike për të i përjashtuar nga gara e pushtetit edhe ata që do dijnë dhe mundin të japin kontributin brenda Kosovës, për të i lënë rrugë hapur atyre që po japin emrime jashtë shtetit.
Besojmë shumë se çdo kandidatë që ka konkuruar për këto poste, do jenë ata që CV-t e tyre do i njohim me vonesë, por çdo kandidatë që ka konkuruar për këto poste, do jenë ata që CV-t e tyre do i njohim me vonesë, por çdo lutje për të mos hyrë në gjynah prapë do ishte mirë që të sistemohen këta njerzë në fund të fundit, për t’i i pranuar shteti se ku adresohen në misione diplomatike , jo si më parë të na vijnë nota negative diplomatike sepse (nuk) meritojnë të janë këta apo ata emra. Kjo është edhe një fatkeqësi e rëndë sepse i deleguari ishtetit do jetë ai që merrë bekmin nga kjo Kosovë e jo ata që pranohen nga të tjerët sepse me nuk dihet se kënd do përfaqësojnë.
Koha dhe perspektiva e saj kanë për të na thënë se sa është e vështirë përfaqësimi politik, po çka do themi për përfaqësimin ekonomik, kulutorë e ushtarak , që do na duhet një grup i madh i atasheve për të plotësuar boshllëqet diplomatike me cilin do shtet që do lidhemi në mardhenie diplomatike. Besojmë dhe lutemi që këta emra të më vonshëm që duhet dalë është kah i mendon diskush në Kosovë ,apo do i mendojë prapë tjetër kush apo nuk do mendohen kurrë në jetë...

Po citojmë edhe një herë:
• Kombet e mëdha nuk janë bërë për nga mbrënda , por për nga jashtë, vetëm një Politikë mjeshtërore e Jashtme, një politikë e veprimeve domethënëse, mundëson një Politikë të brëndëshme frytdhënëse, që në fund të fundit vetëm nje marsh i thëlle i parëndesishëm është. - José Ortega y Gasset (Ndërtimi dhe Shpërbërja e Spanjes, 1921)
• Midis Shteteve nuk ka Miqësi, por vetëm Interesa.- Charles de Gaulle

Mbimotiv i këtij shkrimi është kjo esencë:
Politika e Jashtme - Përfshin ose nënkupton nje mori qëllimesh, se si nje shtet i vecantë do bashkëveproj me shtetet e tjera të botës dhe në një masë të vogël edhe me aktorët jo qeveritar. Politika e Jashtme përfshin fusha të ndryshme veprimi në aktivitetin e saj si psh. Politikën e Sigurisë, Politikën e Jashtme Ekonomike, si dhe Politikën e Jashtme Kulturore.

(Vota: 6 . Mesatare: 4/5)