Sevdail Hyseni: Brekët

Sevdail Hyseni

Satirike

Brekët

Në kohë sulltanati, nuk kishte hajgare,

Fjala e sulltanit vlente sa pesë minare.

Një nëpunës në shërbim të perandorisë,

Zbulon “sekretin” tek arabët e Arabisë!

Ata, mos o Zot, nën kandurat e bardha,

S’mbanin brekë, kurse shitnin kopalla.

Zemërohet Sulltani, nuk përmbahet hiç:

“Kush kapet pa brekë - dënohet me ligj!”

Nuk shkoi shumë kohë, e zunë një arab,

S’e kishin për turp e ndiqnin në çdo hap.

E çojnë te gjyqtari me gjithë protokoll,

Në mes të sallës - një “show” n’Stamboll!

E pyeti Kadiu: - Si të quajmë, mor burrë?

- A jeni i martuar, apo nuk ke qenë kurrë!

Unë jam Hikmeti, kam 6 gra dhe 30 fëmi’

Me ndihmën e All-llahut, dukem fare i ri.

Kadiu nuk u mbajt nga e qeshura me bark,

U mat me laps dhe pa u hamendur aspak.

Dorën në mjekër, pruri një vendim të prerë:

- Ky njeri s’ka faj, publiku qoftë me nder!

Ngase si ky burrë, i cili s’ndalet ditë e natë,

S’ka si vesh brekë, në punët që i sjellin fat.

Ta falim këtë burrë - të lirohet nga kjo padi,

Brekët i mungojnë, por punën e ka mrekulli!

(Karikatura marrë nga interneti)