Kadri Tarelli: Thinja pleqërie

Thinja pleqërie

Nuk të mban ngrohtë, veshur qyrk i huaj.

Në bukë të botës, a ngopesh? Më thuaj!

Drithin tënd ngarko, në mulli shko e bluaj,

Mbush hambarin plot, ç’t duash gatuaj.

Më dorën e tjetrit, kurrizin tënd mos kruaj,

As gjarprin kur fle, në ferrë mos e luaj,

Më pas zë e thërret, bobo seç po vuaj!

Çfarë i bëjmë vetes, di kush ta shkruaj?

Vetes ia them! Si të duan të tjerët!

S’pyes për zengjinët, më shumë për të mjerët.

Kërko yllin tënd, në qiellin e errët!

Mos e lerë të ikë, ndaj nisu herët.

Përtacia, ves, apo mungesë mençurie?

Të urtët na thonë: Jeta dhuratë perëndie,

Cilësia e saj, guxim dhe dritë diturie.

Besova, kur koka u mbush, thinja pleqërie.

Kadri Tarelli

Durrës më: 27, të shkurtit, 2019.