Kalosh Çeliku: Zonjën liri besnike e mora për grua

Në vend të Urimit për Festat e fundvitit

ZONJËN LIRI BESNIKE

E MORA PËR GRUA

(Lirisë, në Katund)

NGA KALOSH ÇELIKU

(Thirrje telefonike pasmesnate)

Moti kohë, Liri: Nuk kisha qenë në Vendlindje

Edhe: e vizitova familjen. Livadhin “Pukoshta”.

Vendkullosën e lopëve. Sot, Shteti “përbashkët”

Ende nxirrte qymyr druri?! Unë desha, n’atë vend:

Kutadi, pas kaq viteve arratisje Poeti nëpër Atdhe

Themele shti! Vikend shtëpi! Ik, nga Kryeqyteti.

Shkaku, se: Pavetëdije, Shteti kishte krijuar Liqe

Jetesë. Gjelbërim. Peshqi e bretkosa “guak-guak”.

Duartrokitje! Kalosh Çeliku: Kthehu në Livadh!

Tek Lisi Plak! Fëmijëria: Livadhi Madh i Babait:

Me lisa e shelgje rreth Oborrrit. Çerdhe lejlekësh

Shtëpi shtegëtarësh. Dallëndysheve: Lisa mbi çati.

Pasdarke me këngë, kur në kor të vënin në gjumë.

Hite botërore, që s’i kisha dëgjuar mbi dyzetë vite

Papritmas, i dëgjova te Gani Xhafolli, në Prishtinë.

Përçudi, mes Lilivadhit Babait. Fushës Kërçovës

Sugari tij Rrebel, deshi të ndërtojë vikend-shtëpi?!

Natën e kalova me Xhangon. Rakinë e rrushit

Edhe, me Piktorin Bektashi të Baba Tomorrit.

Again e Çelike, që ia kishte djeg stanet “Lugati”

Premtimet e tij për: “Takimet Poetike nën Rrap”:

Nesër, qengjat në vend ujkut do t’i hanë poetët.

Kushëririn, që posa kishte ardhë nga Zvicra. Larg

Armatosur me dy “kashikara” raki rrushi në brez.

Pasmenete, macja e telefonit ma prishi gjumin:

E prita disa minuta thirrjen, nuk u lajmërua Qyqja.

Ditën e nesërme, persëri më mori në telefon, Qyqja

Edhe, kësaj radhe nuk e rrëfeu veten. Zërin si Mike.

Pas pak kohe, po i njëjti numër i panjohur telefoni.

Përjashtim, u dëgjua zëri i një gruaje të përgjumur

Vaje fëmiu në dhomë, për ankesa koti dite. Heshtje.

Rastësisht, të vjen: Prite, edhe një “patriot” shqiptar:

Ruaju “mikut besnik”, papritmas që vjen në tavolinë

E pi kafenë. Dhe, ikë pa e paguar nëpër “Bit-Pazar”.

E fala Qyqen si Poet. Thirrja, a më erdhi nga varret

Apo, nga Katundi. Shkaku, se: xhindet rrëzë Çuke:

Gjithë natën, dikur më kishin hudhur dorë më dorë.

Majë çative. Shelgjeve. Lisave. Çati më çati me këngë

E në mëngjes, më kishin kthyer mes Nanës e Babait.

Mesditë. Ehu, më rrahu Nusja me pashterkë të kuqe...

(Gruaja e Vetme Zanë Mali

Shtigjeve Kreshnike)

Nanën, Dudumë! Përditë, seç më martoni

Herë me një Mike. Herë me një lavire?!

“Patriotë” pulash. Ende nuk e dini, se:

Hëpërhë, nuk keni për Mua Grua besnike

Tra çatie t’i bëhet, Nesër: Shtëpisë Çelike.

Hadumë, nuk kam nevojë për Gra besnike

E, as për “burra” me pashterka të kuqe!

Nëse, jeni trima mali: Martomëni me Lirinë
Dilni në ballë: Shqipërisë Nesërme Etnike!

Grua e Vetme! Zanë e maleve Kreshnike...

(Arratisje Poetike)

Eca, nëpër zjarr. Flakë. Akull. Dhe, Dimër

Rrugë e gjatë. Ende nuk dola në Pranverë?!

Edhe, pse: Dy netë fjeta me Zonjën Vjeshtë

Nata e tretë, dihet më la: në Parajsë. Dimër.

Dita e Sotshme, si qen: më hudhi në rrugë?!

Nuk e di me cilën të flej, kaloj Natën. Dehem

Ditëmadhen, e grabitën mes maleve. Lirinë!...

Nuk kam koçi. Krushq: Nusen sjellë në Shtëpi

Përkrahu. Nana  ta zbresë sonte si Moti. Lëmë:

Me dajre, Pragu i Shtëpisë. Sheqerave të larmë.

E, s’kam bajraktarë përpara koçisë me këngën:

Hajdeni bini Djemtë e Shalës! Krahpërkrahu

Përmes Sarajeve të sejmenëve Pashait. Turkut.

Edhe, atë: Nana e Babai, kur s’janë në Lëmë

Krah më krah, sot të ma hapin Portën e Madhe:

Nana, te Pragu me dajre. Babai, me pushkë.

Vështirë, e kam sot: Nusen ta zbres në Lëmë

“Vëllezërit”, m’i ngrinë krushqit mes maleve…

(Përzënja e “komandantëve”

nga mesi Varreve)

Xha Derallën, dikur e ndoqi policia serbe

Edhe, Ai ua hodhi. Gjithë natën, i shëtiti

Rretherrotull rrugëve. Pak para Agimit

I dërgoi mysafirë: Tek Plaku i Katundit.

U habitën xhandarët e serbit?! Katundi

Juaj, kishte qenë shumë i Madh. Po, u

Përgjigjë: Plaku i Katundit. Kush u solli

Tek unë në Shtëpi?! Një Plak me mjekër.

E di, u përgjigjë Plaku Katundit me ironi:

Ai, ka qenë Xha Deralla. Askush, tjetër!

Sot, haptas i ndjekim: “patriotët” kuqezi

Pasardhësit e sotshëm.  “Komandantë”:

Që, për një torbë taxhi: E hanë njri-tjetrin.

Përditë, shpallin “dëshmorë” lufte . “Liri”

E  vrasin njëri-tjetrin për një torbë taxhi.

Nesër, që nuk do t’i përmendë, as Historia

Xha Derallë, o burrë: fli i qetë mes varreve!

E di, se: Nesër, këto “komandantë” fushe:

Edhe të vdekurit, Kodra e Diellit pas Çuke

Njëzëri, do t’i përzënë nga mesi i Varreve...

(Zjarri poetik)

Dru nuk kam, në Vatër. Edhe Lëmë për Dimër

Lisat e Babait, i preu me sëpatë Destan Balli.

Nuk kemi as, edhe një Dardhë Gorrice. Dëllinja

Tek: “Përroni Thanës”. Burimi: Edhe, i “Xhetit”.

Bërllok, kemi me qerre. Dardha gorrice. Jo!

Mrizet e Zanave të Malit, sipas Fishtës:

Sot, nuk japin tambël: si dikur me kusi?!

Po, hedhurina. Që, na mbinë si bar. “Lule”

Tek: “Jasakët e Tikeve”. Varreza betoni.

Dhe, nuk e di: A, kemi sy?! Veshë. Kokë

Cungjet e Dardhave Gorrice t’i shohim:

Pas Porte. Tek, Pragu i Derës. Në Lëmë?!

Vajin e tyre, Sot nuk e dëgjoni në Pranverë

Përderisa: Unë,  ndezi xixa. Zjarr Poetik?!...

Përçudi, zgjohem në Varr

dhe Veten vras në “Liri”

Kohën e fundit, Veten e shoh ëndërr varreve

Rrëzë, Çukës Ilire: Edhe, një varr i hapur?!

Imzot, sonte paskam vdekur natën! Pasmesnate

E, Unë ende nuk e di nën Rrap, se: Jam Gjallë:

Rrëzë, Çukës?! Ndoshta, kam vedekur varreve?!

Nateditë, turrem: Pas Dy shtambave me verë

Përçudi! Ende, nuk e di: Si zgjohem në Varr?!

Dhe, Veten e vars me një Varg në Poezi. “Liri”…

(Tambëli Nanës ende gjallë

më mbanë nën Rrap)

E, hapa Ditën me Dy ibrikë: Raki rrushi

Edhe,  Miken Di me Dy shtamba verë.

Bereqet madhështor. Ditën e Nesërme

E hudha varg - malin, shtatë sahat larg.

Edhe, Veten e gjeta me një Poezi varë.

Ibrikët me raki rrushi m’i dordhën në “hale”

Djemtë e mi: Shkaku, mospajtimit. Rastësi.

E , kishin harruar shtambën me raki rrushi

Çantën time. Nateditë në shpinë, në Çarshi.

Nuk ka problem: Dexhealli i sjellë Nesër

Edhe, Tre Ibrikë vreshte me raki rrushi:

Dallgëve, me shpirt si Poet dal në breg!

Zoti Shqiptar, i solli Tre ibrikë me raki rrushi

Kokë më kokë, sot në Shqipëri. “Bita-Pazar”.

Dhe, mes librave vonë e zbulova në Shkup, se:

Tambëli Nanës: Ende mbanë gjallë nën Rrap...

E dua Gunën e zezë

të Babait pas dere

Edhe, sot nuk e dua në sofër. Shkam

Me tri këmbë shelgu. Edhe, në “Liri”!

Struke pa mëngë. Dihet, “armë” Dimri:

Vetëm, Tri këmbë. Rrenë, fundekrye

PYKË shelgu, kotnasikoti nën Rrap!...

Dexhalli Allahut, ende lutet nën Rrap:

Struken. Sot, Gunë sakate pa mëngë

Veshi krahëve si Gunë të zezë. Jo!

Unë,  e dua sot Gunëzezën  e Babait:

Gunë, që e barti maleve me shekuj!

Marrëzisht, dua Gunëzezën e Babait

Krahëve. Varë, në gozhdë pas dere!...

(Edhe plakesh nën hije Rrapi

si “irredentist” shqiptar)

Edhe, çuditem Sot nën Rrap

Kur, i dëgjoj debilët partiak:

Që, haptas shesin: kastraveca. Patate

Speca djegës. Dhe, kunguj Stambolli.

Sotpërsot. Shumë lirë. Hiç, pa pare

Falë, tezgave politike, në “Bit-Pazar”.

Dhe, sot hiqen si politikanë madhor

E, Ti dhunshëm, plakesh nën Rrap:

Si Shkrimtar. “Irredentist” shqiptar?!

Dudumët “kuqezi’: Sot, të prinë në “Liri”

Qindpërqind, janë hajdutë qeveritar!

Se: Ende nuk dinë shkrim lexim, Shqip.

Sot, i do edhe shteti “përbashkët” politik

Po, nuk të duan Ty, si Shkrimtar rrebel...

Mesditë. Erdhi, Moti Madh Shqiptar

Tashti, sot koha thotë: dudumë politik:

Hani njëri-tjetrin, për një torbë taxhi!...

(Zonjën Jetë – Liri

e mora për Grua)

Gjumë, ende s’ka! Unë, dihet: jam i çmendur

Zonjën Jetë - Liri , së fundi e mora për Grua!

Gjithë jetën, pata Gra besnike. Bereqet në shtrat

Tashti, e dua marrëzisht: Edhe Zonjën Jetë! Liri.

Shkaku, se: Zonja Vdekje ma mori gjithë pasurinë:

Gruan besnike. Dhe, Miket azgane mes poezive.

Falë të qofshin, Xhadi! Gjithë bërdhoqet politike

Unë, sot e dua marrëzisht Zonjën Jetë - Liri!...

Shtëpinë e Babait, mbush me fëmijë. Mëmëdheun

Dhe, Atdheun. Flej, oj Kurvë në Shtëpinë Publike!

Nesër,  Unë do të ngrej dolli për Cucën Boheme...

Zonjën, Liri. Dihet,  Zonjëmadhe.  Muzë Poetike....