Kulturë
Qazim Shehu: Buzët e gurëve
E hene, 07.09.2015, 06:00 PM
BUZËT E GURËVE
QAZIM SHEHU
Dëshirë e ndryrë në vrap të forcës
Ndez
Shkulme shkumëzuese.
Siç shkulmon ky bar
Dhe gurëve u rri buzëve.
Ndaj gurët na flasin ëmbëlsisht,
Thonë të njenjtën gjë,
Askush më
Nuk u dha zë…
GRATË
Gratë që i desha
Nuk i pashë kurrë,
Në kurth të ndrojtjes sime
Ndonjëra u dogj furrë.
Vitet zbrazën ndrojtjen
Sollën oshëtimen e ikjes,
Bukuritë
që s`duan t`i dorëzohen fikjes…
PËR SHËNDETIN
E pi një gotë verë,
Për shëndetin e përroit tim
Që dha ujë për pjergullën,
Për stinën si bekim,
Për vrugun që nuk erdh;
Dhe natyrisht,
Për dashurinë
E përroit,
Pjergullës
Stinës,
Shkrirë në lëngun e kuq,
Uritës…
TI JE NJË GABEL
Ti je një gabel,
shoku im;
Rrëmon në plehra,
Pa gjykuar njerëzinë .
Në tavolina konferancash
Ca fjalë të bukura për ty
Gjykimin ta nxinë…
PËRTEJ STËRMUNDIMTI
përtej stërmundimit të dëshirës
Mbërrin tek ty zëri im,
Siç vjen gjëmimi para se të shpërthejë
Një minë…
Vështrimet kurorëflake
Kam frikë
Do të djegin.Dhe je kaq e hajthshme
Si bisku
që
Kur të vijë maji, lulja e sythit
Do na ecë tek porta,
Vrapoj të sjell afër zemrës
Të ruaj nga bota…
MALET E VENDLINDJES
Nën qiej të trishtuar i pashë malet
Për ta zbutur më shumë fytyrën e tyre
Një re si shami mbi ta ra.
Tani jam larg dha ata
Më rrinë në kujtesë fiksuar pa zor,
Dhe mendja i bredh lartësive të mëdha
Ndoshta pse jam malësor…
Të bëja një xhiro rreth botës
Me tren,makinë dhe me kalë
Atje ku rrugët ngushtohen.
Veç nuk e di në do mjaftonin
Kur të uriturit të më dilnin para,
Bota mbetet prapë e panjohur
NJERIU
Nëpër një det njerëzor njeriu
Është ishull që udhëton.
Një det i fshehtë.
Dallga më e madhe tek ai shkon
Dhe e shpërndan tek retë.
Pa këtë valvulë shkarkimi
Do mbetej shkretë